LEVENSGELUK

Dat is dan nog kiespijn. Lijden, dood en armoede waren veel sterker aanwezig in de zeventiende eeuw. De kindersterfte was erg hoog en de levensverwachting veel lager dan nu. Je zou zeggen dat mensen in de eenentwintigste eeuw veel gelukkiger zijn. Nog nooit was er zoveel welvaart. Wie zou zich gelukkiger voelen? Jij of iemand uit 1650?

Ik denk dat je er snel uit bent. Jij natuurlijk. Het leven is in veel opzichten gewoon een stuk beter. De voorbeelden liggen voor het oprapen. Dat betekent dat je in ieder geval al kunt beginnen met je zegeningen te tellen. Want wat geeft God jou dat iemand uit 1650 niet had?

Maar er is toch iets geks aan de hand. Je zou bij al die vooruitgang in onze tijd kunnen denken dat het nog nooit zo makkelijk was om gelukkig te zijn. Maar dat lijkt niet helemaal te kloppen. Hoewel er meer welvaart en gezondheid is dan ooit, lijkt het wel alsof er nog nooit zoveel ongelukkige mensen zijn geweest als nu. Stressklachten nemen toe, het woord burn-out hoor je steeds vaker en psychologen zijn nog nooit zo druk geweest. Ook onder jongeren. Hoe komt dat?

Vooruitgang is mooi, maar heeft ook een prijs. Wat kost ons de vooruitgang eigenlijk? Wat moeten we opbrengen om mee te kunnen doen met de tijd? Wij in ons eentje nu veel meer dan een heleboel zeventiende- eeuwers bij elkaar. En worden wij daar wel zo gelukkig van?

Misschien komt die ongelukkigheid wel omdat je stiekem heel veel dingen ‘moet’ die zeventiende-eeuwers nooit hoefden: voortdurend apps bijhouden bijvoorbeeld, die veel tijd en aandacht kosten. Daarnaast worden wij ook nog bestookt met reclame voor gadgets en dingen die ons leven beter, makkelijker en leuker moeten maken. Leukigheid lijkt wel het belangrijkste te zijn. Facebook staat vol met foto’s van feestjes, vakanties en vooral dingen die leuk zijn. Het is dan ook ongetwijfeld de meest gebruikte social media knop: like. Het moeilijke van het leven wordt weggestopt, want we moeten succesvol en leuk zijn. Dat wegstoppen konden mensen uit 1650 natuurlijk niet zo goed.

Daarbij komt nog iets. Onze maatschappij zet heel erg in op het ik. Veel meer dan 350 jaar geleden. Toen dachten mensen veel meer in samen en in afhankelijkheid. Dat heeft plaatsgemaakt voor ik-gerichtheid en onafhankelijkheid. En vooral in een leven zonder God. En daarvoor hoef je echt geen atheïst te zijn. De lichaamscultuur bloeit. Je moet er vooral goed uitzien en je zet jezelf zo voordelig en knap mogelijk op social media. De ontwikkelingen gaan ook snel. Dat zorgt voor minder rust. Zo snel gingen de dingen in de zeventiende eeuw niet natuurlijk. En de onrust die met deze tijd gepaard gaat was afwezig.

In 1650 was er natuurlijk ook onzin en ledigheid, maar de ‘leukigheidscultuur’ en de oneindige keuzemogelijkheden waren er niet. Mensen hadden wel wat beters te doen. En de gevoelens van eenzaamheid en ongelukkigheid die bij onze snel- en leukheidscultuur horen, kende men natuurlijk ook niet. Cyberpesten? Daar had Michiel de Ruyter nog nooit van gehoord.

Op welk punt kun jij je zeventiende-eeuwse leeftijdsgenoot dan nog wel de hand schudden? Dat is, denk ik, eerlijkheid over het ‘ongeluk’ in je leven: de dingen die niet goed gaan, waar je van baalt of waar je je voor schaamt. Verborgen pijn of lijden, een kruis, zonde en schuld. Die komen natuurlijk niet op Facebook te staan en dat hoeft ook niet. Maar juist bij tegenslag leer je je echte vrienden kennen. In tegenslag zit een belangrijke les verborgen. Wat is Gods doel ermee? Dat je aan Zijn voeten komt, niet alleen voor de tijdelijke noden. Maar er moet een genadewonder in je leven gebeuren. Dan alleen deel je in Gods goedheid en zul je echt gelukkig zijn.

En daar vind jij je zeventiende-eeuwse leeftijdsgenoot. In een leven dus, van natuurlijk fijne dingen, maar ook van dingen die dat helemaal niet zijn. En dus heb je hetzelfde nodig om in onze tijd even gelukkig te zijn als iemand uit 1650: een diep besef van de aanwezigheid, heiligheid en liefde van God. Een leven met rustpunten en liefdevolle aandacht. Met echte vriendschap. Een leven in afhankelijkheid van Gods ontferming en het besef dat je maar een mensje bent in een groter geheel van gezin, kerk en samenleving.

VIJF VRAGEN AAN JEUGDWERKADVISEUR JACO PONS OVER GELUK

1. Hoe kijk je aan tegen het onderwerp geluk?
Wanneer ben je gelukkig? Kan je echt gelukkig zijn? Natuurlijk zijn er allerlei situaties die je een gevoel van geluk kunnen geven. Toch zijn dat vaak korte momenten. Pas hoorde ik van een bankier. Toen men aan hem vroeg: Hoeveel is genoeg?, antwoordde hij: “Een beetje meer.” Zo is het ook met geluk. Altijd willen we iets meer geluk. We denken dat we altijd net iets gelukkiger zullen zijn als we dit hebben of dat kopen. Voor even voelen we ons dan super gelukkig, maar al snel kriebelt er weer iets. Het echte volmaakte geluksgevoel zullen we hier nooit bereiken.

2. Hoe ga je om met druk uit de maatschappij, waar geluk de norm is?
Reclames houden je altijd voor dat je iets moet kopen of hebben om veel gelukkiger te worden. Reclamemakers spelen haarfijn in op je gevoel. Het is goed om dat te beseffen. Kijk daarom ook eerlijk naar de aankopen die je doet. Heb je het echt nodig? Word je er echt gelukkiger van? Of koop je iets alleen omdat je denkt dat je er gelukkiger van wordt. Mijn moeder zei vroeger altijd tegen me: Het hebben van de zaak, is het einde van het vermaak. Daar denk ik regelmatig aan. Vooral als ik iets gekocht heb wat ik uiteindelijk helemaal niet nodig heb.
De vraag is ook over welk soort geluk onze maatschappij het heeft. Hoe vaak zie je niet dat bekende Nederlanders met veel geld zich diep ongelukkig voelen?

3. Hoe voorkom je leegte in je leven?
We creëren vaak onze eigen leegte, die we dan weer willen opvullen. Het sleutelwoord voor ons is tevredenheid. Ben jij tevreden met wat je hebt? Overigens, ons leven is per definitie leeg als we ons geluk niet zoeken bij de Heere Jezus. Dat is ook direct het antwoord op de vraag. Alleen bij Hem is het ware geluk te vinden. Het geluk bestaat er dan niet in dat jij er beter van wordt, dat het je iets oplevert. Het echte geluk ligt dan in de eer en verheerlijking van Zijn Naam.

4. Wat zegt de Bijbel over geluk?
De psalmen geven ons vaak veel inzicht. Een van de mooiste psalmen vind ik Psalm 1. In de berijmde tekst gaat het daar over ‘welzalig hij’. In sommige vertalingen is dat wat afgezwakt met ‘gelukkig’. Het gaat hier om het meest fundamentele geluk. Dat geluk zijn wij kwijt. Door de zonde leven we in een gebroken verhouding met God. Toch is het wel mogelijk om op aarde iets van dat geluk te ervaren. Dat kan alleen door genade van God! Gelukkig (welzalig) ben je als je door de werking van Zijn Geest de goede keuzes maakt in je leven. Ook keuzes om dingen niet te doen. Net als in Psalm 1: Om niet te gaan in de weg van de spotters en de goddelozen. Maar je krijgt juist geluk als je vreugde vindt in Gods wetten en die dag en nacht overdenkt. Die wet is een spiegel die laat zien wie ik ben, maar tegelijkertijd laat die wet ook zien dat de Heere Jezus is gekomen om die Wet te volbrengen. Als je dan door Gods grote genade mag leren ‘Ik voor u’, dan blijft er slechts verwondering over: Gestorven voor mij, zal mijn zwanenzang zijn.

5. Hoe geef je je leven zin?
Je hoort het de laatste tijd vaak dat mensen geen zin meer in het leven hebben. Het leven is uitzichtloos geworden. Misschien denk je dat ook wel eens in een trieste bui. Wij zijn op de aarde gezet tot eer van God. Dat is het doel waarom je op aarde bent. Alleen een leven tot eer van Zijn Naam en in dienst van Hem heeft zin. Wat voor werk je dan ook doet, waar je dan ook woont, wie je dan ook bent: Alleen met Hem heb je toekomstperspectief. Zoek daarom de Heere en leef!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen