De Duitsche kerkstrijd.

Op de vraag, in hoever de in de Duitschê Evangelische kerk gegroeide toestanden rechtserkenning hebben, heeft de Duitsche rijksregeering geantwoord, dat de staat als rechtsgeldigheid erkent: 1. de kerkgrondwet van 11 Juli 1933; 2. de kerkelijke verkiezingen van 23 Juli 1933; 3. de daaruit voortvloeiende samenstelling van de nationale synode en 4. de door de synode op 27 September gedane keuze van Ludwig Muller tot rijksbisschop. Van de zijde der belijdenisbeweging schrijft men ons thans aangaande de beteekenis dezer staatsverklaring, dat hiermee officiéél als onrechtmatig zijn verklaard: 1. de gezamenlijke inlijvingswetgeving van 1934; 2. de gezamenlijke rijkskerkwetgeving uit het jaar 1934; en 3. de willekeurige verandering van de kerkregeering-Ludwig Miiller in de samenstelling der nationale synode, uit welker ledental in 1934 een groot aantal der kerkregeering niet welgevallige leden werden geschrapt, o.a. Dr. Koch-Oeynhausen en andere leiders der belijdenisbeweging. Wat er momenteel gebeuren moet is duidelijk: de nationale synode moet in haar oorspronkelijke samenstelling bij elkander komen.
Dit is ook nog op een andere wijze aan de kerkregeering Müller duidelijk gemaakt. De rijksbisschop heeft n.1. kort geleden aan den rijksminister van binnenlandsche zaken medegedeeld, dat hij de vorming van een nieuw geestelijk ministerie dacht te publiceeren. Het ministerie heeft hierop geantwoord, dat deze benoeming en publicatie thans niet rechtsgeldig konden geschieden, daar de positie van de leiders der landskerken (leden der nationale synode in haar oorspronkelijke samenstelling) op wier voorslag het geestelijk ministerie benoemd werd, momenteel niet rechtsgeldig geregeld was.
Voorts vernemen wij nog van andere zijde, dat voor de rechtbank te Berlijn in kort geding het verzoek van rijksbisschop Müller, dat aan landsbisschop Dr. Mahrarons belet zou worden den term ,,voorloopige kerkregeering" in zijn correspondentie te gebruiken, afgewezen werd. De rijksbisschop werd in de kosten van het geding veroordeeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen