Liberaal

Te Harderwijk werd deze dagen een goed bezochte vergadering gehouden door de aldaar opgerichte Christelijke Nationale Kiesvereeniging. Daar waren natuurlijk vogels van diverse pluimage. Dat bleek, toen de sprekers het hunne hadden gezegd en toegelicht, waarom zij de A.R. Partij hadden verlaten en waarom het noodig was, dat de versnipperde Gereformeerden elkander vonden, opdat de Hervormd Gereformeerden met de anderen weder een beteekenisvollen invloed zouden kunnen oefenen in het volksleven ten bate van de beginselen der Belijdenis onzer Nationale Kerk.
Toen stond er onder anderen ook een oud man op, die zich als geneesheer voorstelde aan de vergadering en uit eene aflevering van het tijdschrift, dat door het Kuyperhuis wordt uitgegeven, eenige passages voorlas uit een artikel van Mr. Beekenkamp, ambtenaar aan deze instelling, ben ik wel ingelicht, de eenige ambtenaar, die daar den interkerkelijken schijn moet ophouden. Deze Mr. Beekenkamp, dat bleek mij daar, was de auteur van dat artikel, dat ik nooit had gezien. En de dokter scheen te meenen, dat wij daarvan wel zeer zouden schrikken. De strekking was in het licht te stellen, dat Prof. Visscher rasecht „liberaal" was geworden. En dat was nu pas ontdekt, nadat hij de A.R. had verlaten! En nog wel door dezen Mr. Beekenkamp. die anders onder ons Hervormd Gereformeerde volk niet bepaald als een kenner en belijder der Gereformeerde beginselen bekend staat. Welnu, zoo vertelde de dokter al lezend. Prof. Visscher was liberaal, want Mr. Beekenkamp, en het was, heusch! in de Handelingen der Tweede Kamer te lezen, had wereldkundig gemaakt, dat de afvallige Professor al liberaal was, toen hij stemde tegen de winkelsluitingswet en nog een paar sociale wetjes. En dus die Professor is zeker liberaal! De Heer Mr. Beekenkamp was dan ook blij, dat wij maar waren uitgetreden. En zoo stond de goede oude dokter tot vermaak der vergadering.
Dat tijdschrift „ A n t i r e v o l u t i o n a i r e S t a a t k u n - d e" had zeker gebrek aan stof en de redactie wist blijkbaar niet de aflevering te vullen, dat zij aan zulk een kenner van beginselen als Mr. Beekenkamp, zooveel ruimte afstond. Had hij nu maar verteld, dat die Professor weigerde te stemmen voor die wet op de winkelsluiting, omdat het een materie was, die niet centraal behoorde geregeld te worden en dus in overeenstemming met de autonomie der gemeenten, door de gemeenten kon worden afgedaan, dan zou hij zijne lezers hebben ingelicht. En als hij er dan had bijgevoegd, dat het toch wel een absurde wetgeving is, die het kleinste dorpje en de grootste steden over een kam scheert, zoodat men na het officieele sluitingsuur de eerste levensbehoeften nergens meer kan koopen in Nederland, terwijl men in de kroeg een emmer jenever en alle verfrisschende genotmiddelen zich zoo maar verschaffen kan. Mr. Beekenkamp vindt zulk een wet niet alleen zuiver antirevolutionair, maar ook zeer fijn. Naar de nieuwe leer zal zij dit ook wel zijn!
En die Prof. Visscher is volgens hem ook al een liberaal, omdat hij van oordeel is. dat het bedrijfsleven zichzelf moet reguleeren, en dat het niet van Den Haag uit moet worden opgeknapt met allerlei wetten, waaronder het dreigt te verstikken, zooals de ervaring leert en nog meer zal leeren uit het steeds wassend getal werkeloozen, dat met alle staatsbemoeiing gepaard gaat.
Het verwondert mij in het geheel niet. dat deze beambte van het Kuyperhuis, die overigens nog pas komt kijken, zulke beschouwingen levert. De man verdient er zijn brood aan. Wie zou het hem kwalijk nemen? Wiens brood men eet. wiens woord men spreekt. Misschien is er nog één man onder de hoofdlieden der A.R. Partij, die er minder over tevreden is. En die man is Dr. Colijn, want die was verstandig genoeg, om, toen er iemand optrad in de Kamer om hem te bestrijden in den trant van Mr. Beekenkamp, zijn belager ten antwoord gaf: ,,De liberalen hebben ook nog wel iets goeds." Laat hij naar dat voorbeeld zich richten door alles naar waarheid te onderzoeken en dan het goede te behouden. Dat is Schriftuurlijk en is dus ook goed antirevolutionair.
Onze lezers zien er echter uit, hoe de vijandschap reeds nu ontwaakt. Calvijn had er al vroeg ervaring van opgedaan, toen hij den koning van Frankrijk schreef in de voorrede van zijne I n s t i t u t i e : „want het is met Gods Woord zóó gesteld, dat het nimmer te voorschijn komt, of men maakt ook meteen den Satan terstond wakker om dat te komen bestormen." Hij ziet daarin een onderscheidingsteeken tegenover de valsche leer, een merkteeken der waarheid. De valsche leer behaagt de gansche wereld en lacht haar toe.
Hij zal echter ook daarin ons een voorbeeld zijn, wanneer hij den koning voorhoudt: ,,Onze God is geen God der oneenigheid of der scheuring, maar een God des vredes." Welnu, daarnaar streven wij, wanneer wij het zoo verdeelde Gereformeerde volk oproepen tot eenheid en vrede. Maar op den grondslag der ware Gereformeerde en dus ook deiware antirevolutionaire beginselen. O p die basis alleen zullen wij elkander kunnen vinden, maar ook moeten vinden. Daarom, dat onze mannen opwaken en zich aaneensluiten overal, waar Gereformeerd volk zit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen