Twee loten van één stam

Over het gheel is het Christenvolk niet bijzonder goed in de beginselen onderlegd, waaruit het zegt te leven. Het gevolg daarvan is niet alleen, dat het in zijne vereenigingen allerlei figuren eene leidende positie geeft, die het aan zulke mannen nooit had mogen toestaan, maar ook, dat het zich allerlei laat welgevallen, waarvan het zelf wel voelt, dat het niet in den haak is. Het valt in het oog, hoe weinig begrip er is onder de Hervormd Gereformeerden over de practische beteekenis b.v. van artikel 36 voor ons staatkundig leven, hoe zelfs gereformeerde predikanten als schapen aandraven achter de neo-calvinistische leidslieden uit de scheiding van 1892. Van Doleantie, neen, daarvan moeten zij niets hebben, maar als zij worden opgewekt om op te komen voor de eigen belangen der Hervormde gezindheid, dan moeten zij ook daarvan niets hebben. Het is veel gemakkelijker maar te blijven loopen achter de kliek, waarachter men eenmaal liep, al is die kliek ook heelemaal verdwaald. Welke gevolgen onze eigen lamlendige slapheid nu heeft, daarvan moge ik nu een voorbeeld aan de practijk ontleenen, waaruit duidelijk wordt, hoe schadelijk de gevolgen zijn van eene leer, die den Staat onttrekt aan Gods souverein gezag en aan de gehoorzaamheid aan Zijn Woord. In het E i 1 a n d e n-N i e u w s van Zaterdag 4 December 1937 werd mijne aandacht getrokken door het volgende artikeltje, dat tot illustratie kan dienen van wat ons te wachten staat, wanneer de neo-calvinistische leer wordt doorgevoerd tot hare consequenties. Zie hier, wat er te lezen viel:

HET ATHEÏSME.
Hun congres in Nederland?
Rusland is het land van het communisme en het land van den bond van God-loozen. Hun ijveren en woelen is groot. Ze maken voor hun beweging ijverig propaganda. Niet alleen voor het communisme, maar ook voor de beweging der god-loozen Congressen, die worden gehouden. Niet alleen in Rusland, maar ook in andere landen. Voor hun godloos en verderflijk beginsel geven ze zich zeer veel moeite en ze maken er groote propaganda voor. Voor dezen keer wilden ze in Engeland een groot god-loozencongres houden. Op dat congres wilden ze handelen over de middelen, hoe de geheele wereld te bevrijden van den „waan", zooals zij dat noemen, dat er een God bestaat. Vreeselijk onderwerp voor een congres. Het kennelijke Gods is in den mensch en toch spreekt de booze en vijandige mensch over het bestaan Gods als over een „waan", als of het bestaan van God alleen maar een verzinsel van menschen was.
In Engeland schijnt men op het herbergen van zoo'n goddeloos congres niet erg gesteld te zijn. Integendeel, en dat strekt dat land tot eere, schijnt er groot verzet tegen dat god-loozen congres in Engeland te bestaan. Zoo hevig, dat de godloozen van het houden van dat congres in Engeland hebben afgezien. De vreeselijke aantasting van de hoogheid Gods wil men er niet dulden.
Toch willen de god-loozen hun congres houden. Waar zullen ze het dan nu houden? De Russische ,,god-loozen" schijnen het plan te hebben opgevat om het nu in Nederland te houden. Schande voor ons land, alleen al dat bij die Russische ,,god-loozen" het plan kan opkomen, van het congres in Nederland te houden.
Daarmee komt tot uiting de vreeselijke toestand, waarin ons land verkeert. Het vreeselijk beginsel, waarnaar ons land wordt geregeerd. Geen beginsel, hoe boos of hoe goddeloos ook, of de uitleving er van vindt in Nederland huisvesting. Zoo is de toestand van ons land als gevolg van de toepassing van de valsche revolutionaire vrijheid. Zoo is zij geworden onder de liberalistische regeeringen en zoo is ze gebleven onder de Christelijke regeeringen. Ja, die hebben dat zelfs als ware verdraagzaamheid, als de hoogste Christelijke wijsheid verheerlijkt.
't Is droevig. We hopen, dat het congres in ons land niet gehouden zal worden.
Dat de Overheid een verbod zal uitvaardigen.

Indien er nu iets uit blijkt, dan zeker, hoe de leer, dat de overheid zich met geene zaken van godsdienstigen aard heeft in te laten, ten gevolge heeft, dat ons land bij uitstek geschikt wordt om het nest te worden, waarin de basilisk zijne vuile eieren gaat leggen om ze te laten uitbroeden en de jongen over te brengen naar Sowjet-Rusland en over de geheele wereld. Het is toch wel erg, dat hier te lande zulke congressen onderdak kunnen vinden krachtens een zoogenaamd vrijheidsbeginsel, zonder dat de Overheid ook maar eenige roeping kan voelen om zich daartegen te verzetten. Immers, als het naar de leer is, dat de atheïsten vrijelijk een ,,kerk" mogen bouwen, dan kan het niet tegen de leer zijn, dat zij hier congressen houden.
Het is precies hetzelfde, wat we thans op kerkelijk gebied ook opmerken. Dr. Krop, predikant te Rotterdam, richtte een adres aan de Synode, nogmaals naar aanleiding van den Heer Dr. Snethlage te Oyen, de communistische dominee, dien de Synode niet heeft willen afzetten, maar met een vroom praatje weer liet lostrekken op kosten van de Herv. gemeente te Oyen, om communstische actie te voeren. Zie hier het adres van Dr. Krop aan de Synode, dat wij in de N w. R o t t. C r t. aantroffen:

EEN ADRES AAN DE SYNODE.
Dr. F. J. Krop, predikant hier ter stede, heeft zich in een uitvoerigen brief tot de Synode der Ned. Herv. Kerk gericht met de vraag of dr. J. L. Snethlage. predikant te Oyen, geacht kan worden zijn bekende belofte inzake de communistische propaganda te hebben gehouden.
Dr. F. ]. Krop gaat de activiteit van dr. J. L. Snethlage, na diens belofte nauwkeurig na.
Hij wijst op elf artikelen van dr. Snethlage sinds Januari van dit jaar in ..Rusland van Heden" verschenen: op zijn medewerking aan „Politiek en Cultuur" onder redactie van Ko Beuzemaker c.s.; op zijn lidmaatschap van het „Gulden-Boek-Comité", ter herdenking van het 20-jarig bestaan van de Sowjet-Unie: op zijn in 1937 geschreven brochure: „Twee werelden", en vooral op zijn deelneming aan de „propagandameetings", georganiseerd door het Herdenkingscomité of, zelfs rechtstreeks, door de Communistische Partij Nederland, in samenwerking met bekende communisten, zooals Louis de Visser, Piet Langendijk, Ko Beuzemaker, dr. Fr. de Graaff, Theun de Vries, David Wijnkoop e.a. Als bijlagen voegt dr. F. J. Krop aan zijn brief toe: I en II de resultaten van door hem ingestelde enquêtes inzake de z.g. grondwetsherziening en den werkelijken toestand in de Sowjet-Unie. 1936 en '37: III citaten uit de Sowjetpers van dit jaar, waaruit blijkt, dat de strijd tegen elke religie nog steeds op het regeeringsprogram (lilde Internationale) staat; IV verslagen van de redevoeringen van dr. Snethlage en citaten uit zijn artikelen: V indrukken van ds. A. Dubois, die een propagandavergadering van dr. J. L. Snethlage bijwoonde.
Dr. Krop heeft zijn eerste adres nog laten volgen door een tweede, naar aanleiding van een artikel, verschenen in het „Volksdagblad" (Tribune) over een spreekbeurt der heeren Louis de Visser en dr. ƒ. L. Snethlage, en stelt dan tenslotte deze vragen: „Acht uw College het oirbaar, dat, terwijl alle kerken in Rusland op de meest radicale wijze worden uitgeroeid, en onze geloofsgenooten bij millioenen den dood worden ingejaagd, een voorganger van onze Kerk het voor de beulen opneemt tegen de slachtoffers? Is uw College van meening, dat de predikant van Oyen op eerlijke wijze zijn woord heeft gehouden?"
„Niet alleen ondergeteekende", zoo eindigt adressant, „maar ik mag wel zeggen: geheel Nederland, ziet het antwoord van de Synode der Ned. Herv. Kerk met spanning tegemoet."

Wat blijkt hier nu uit? Dat deze Dr. Snethlage maling heeft aan de Synodale berisping, voortgaat met een propaganda van volstrekt revolutionaire leeringen, die te eeniger tijd zich op eene vreeselijke wijze aan ons volk en onze Kerk zullen wreken. Dat kan alles zoo gebeuren onder den skepter van een synodale organisatie, die door de Overheid zelve opgelegd, opgedrongen werd, door haar wordt beschermd, door hare rechtspraak, als deze zoo genoemd mag worden, gehandhaafd wordt. De Synode durft hierin blijkbaar niet te handelen. Indien zij dat durfde en wilde, zou zij het met dit reglement in de hand zeer wel kunnen om alzoo een einde te maken aan dit misbruik van het ambt. Zij doet echter niets, durft het niet, want deze Snethlage is lang niet de eenige zondaar.
Maar nu de Overheid? Zij betaalt de salarissen uit, hoewel zij weet en kan weten, dat deze gelden aan hunne bestemming in zeer vele gevallen worden onttrokken .Ook hierbij blijkt zij onder het mom der afzijdigheid de dienaresse niet van den levenden God, maar van den antichrist.
Dit zijn nu twee rijpe vruchten van de neo-calvinistische leer der absolute staatsonthouding op religieus terrein. Deze onthouding ontpopt zich als een verkapte steun aan atheïsme en communisme. Als het nu nog niet duidelijk is, hoe verderfelijk de loochening van art. 36 is in hare werking op en voor ons volk, dan zal zeker de bare revolutie van de daad alleen bij machte zijn der blinden oogen te openen.
Doch dan is het telaat! Atheïsme en communisme zijn twee loten van één stam, geboren uit het zaad der vijandschap, in het paradijs gezet tusschen de slang en de vrouw, tusschen het slangenzaad en het Vrouwenzaad, tusschen den vorst der duisternis en Hem, die het licht der wereld is. En de leer der staatsonthouding in die machtige geestelijke worsteling kiest wezenlijk partij voor het zaad der slang.
Zoo wordt op de staatsmacht Jacobus' woord van toepassing: ,,Wie dan weet goed te doen en niet doet, dien is het zonde." In dien toestand wordt de Overheid gebracht, wanneer zij geen onderscheid maken kan, noch mag en zij komt te staan in de positie dergenen, van wie Jesaja zeide: „Wee dengenen, die de ongerechtigheid trekken met koorden der ijdelheid en de zonde als met dikke wagenzelen, die het kwade goed en het goede kwaad heeten, de duisternis tot licht stellen en het licht tot duisternis." Zal de Overheid als Gods dienaresse deze wereld der God-loozen gelijk mogen stellen met de Kerk des Heeren, en zeggen, dat zij geen onderscheid kent, noch kennen kan tusschen God en Satan. Christus en den Antichrist? Aan zulk eene dienaresse zal de Heere geen welbehagen kunnen hebben, want zij wordt dan door hare toelating een wegbereider voor de opkomst van die machten, welker vreeselijke uitwerking de Heere aldus beschreven heeft: „En zij zullen henen uitgaan en zij zullen de doode lichamen zien der lieden, die tegen Mij overtreden hebben; want hun worm zal niet sterven en hun vuur zal niet uitgebluscht worden en zij zullen allen vleesche eene afgrijzing wezen!"
Hoe ontroerend is de verantwoordelijkheid, die rust op hen, die voortdurend blijven medewerken aan de prediking eener leer, die de Overheid losmaakt van hare goddelijke roeping! Ach, mochten de oogen opengaan, opdat Let waarlijk Gereformeerde volk zich aaneen sluite om zich op te maken tot de worsteling om de Overheid terug te roepen tot de volbrenging der van God den Heere, bij Wiens gratie zij regeert, haar opgelegde taak.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen