De reorganisatie-voorstellen.

Naarmate de buitengewone Alg. Synode nadert. vermenigvuldigen zich de beschouwingen in de Herv. Kerkelijke pers over de voorstellen betreffende de reorganisatie. Al kunnen wij er uiteraard zelfs niet aan denken, daarvan een overzicht bij te houden, evenmin als het ons mogelijk was de polemiek in de Geref. kerkelijke pers te volgen, enkele uitlatingen in toonaangevende bladen mogen, nu de 12e Januari ras nadert, hier de aandacht hebben.
In het Alg. Weekblad geeft Prof. Obbink, die aanvankelijk heeft meegewerkt om tot een nieuwe oriëntatie te komen, zijn teleurstelling erover te kennen, dat hetgeen nu werd aangeboden, wel heel sterk afwijkt van wat „Kerkopbouw" zich had voorgesteld te bereiken. „In plaats van de „open" Kerk vertoont het nieuwe concept het beeld van een gesloten, statisch kerkbegrip, dat de Kerk afsluit van de wereld en uitsluitend bedacht is op bewaring der oude „zuiverheid" van voor 300 jaar. Toen art. 1 van het ontwerp van Kerkopbouw moest plaats maken voor art. 8 van het nu aan de Synode aangebodene, toen gaf daarmee deze „Kerkorde" de zendingstaak der Kerk van Christus prijs en werd haar hoofddoel: handhaving der 300 jaar oude belijdenisgeschriften niet alleen, maar werden deze geschriften als blijvende grondslag aanvaard voor kerkelijk processueele leertucht. Dit nu acht ik onaanvaardbaar." En verder: „Naast de oude belijdenisschriften m o e t er plaats zijn voor een levende kerkelijke belijdenis, geboren uit den nood onzer dagen en uitdrukking gevend aan de diepste levensvragen der hedendaagsche Kerk. En dit alles wordt door het voor ons liggend „Ontwerp" afgesneden en onmogelijk gemaakt. Ondanks art. 70 en art. 8. De belijdende Kerk wordt opgeofferd aan de belijdeniskerk: een zuiver statische grootheid."
Prof. Obbink heeft boven dit, zijn groote principieele bezwaar ook practische en ook juridische bezwaren. ( R o t t .)
Voor den hofprediker zijn de voorstellen dus nog te zwaar helaas. Overigens was dit wel te verwachten van Prof. Obbink.

Van de gevoelens in den Confessioneelen kring krijgt men een indruk uit een artikel van Dr. J. C. S. Locher in „Nieuw Kerkelijk Leven", die zijn beschouwing aldus resumeert:
„Een wijziging van de Belijdenis der Kerk bevatten de voorstellen tot reorganisatie niet en mogen ze niet bevatten, daar ze behandeld moeten worden door de Synode in de tegenwoordige organisatie. Deze heeft die bevoegdheid van den aanvang af gemist en de Kerk heeft haar die bevoegdheid nooit verleend. Wat voorstellers beoogen is:
1e. Een organisatie te scheppen, waarbij de Kerk overeenkomstig haren aard vertegenwoordigd is.
2e. De invoering van een zoodanige leertucht. waarbij geweerd worden afwijkingen, die het karakter der Kerk als Kerk van Christus in gevaar zouden brengen.
3e. De mogelijkheid van herziening der belijdenis, waarbij echter tweemaal een meerderheid van tweederde stemmen geëischt wordt, en waarbij de Kerk gebonden is aan de openbaring van God den Vader, den Zoon en den Heiligen Geest naar de H. Schrift." (Rott.)
Hoe men hier van „Confessioneel" kan spreken, blijft een open vraag. Dr. L. staat gewoonlijk ook aan den verkeerden kant. Zoo was het immers ook toen het Reglement op de Predikantstractementen aan de orde was.

In den Gereformeerden Bond is de houding t.o.v. de Reorganisatievoorstellen af te lezen uit de volgende regelen, ontleend aan „De Waarheidsvriend", waarin Ds. van Grieken schrijft:
„Er is een heimwee naar de Moeder-Kerk. En daarnaar verlangen duizenden, die in de Hervormde Kerk leven en haar om 's Heeren wil niet hebben verlaten, maar meer of minder voelen, dat de Hervormde Kerk nu in de zonde leeft en met lamheid geslagen is en nu geholpen moet worden.
„Duizenden en duizenden verlangen er naar, b u i t e n en b i n n e n de Hervormde Kerk, dat deze weer als de N e d e r l a n d s c h e K e rk zal staan, zal spreken, zal getuigen, zal werken naar Gods Woord en door Gods kracht, opdat ook zoo ontzettend vele b r e u k e n en s c h e u r e n onder het belijdend volk van Nederland mogen geheeld worden.
„Alles roept, ja schreeuwt om r e o r g a n i s a t i e d e r Ned. H e r v . K e r k , omdat daar de sleutel ligt, die we noodig hebben overal, om weer tot opening, tot ruimte, tot kracht en tot sterkte te komen.
„En het ligt voor o n z e rekening, het is o n z e roeping, om hier te doen wat mogelijk is."
Jammer, dat de Rotterdammer de particuliere gevoelens van Ds. van Grieken verwart met die van den Geref. Bond. Dat komt meer voor. De Rotterdammer schijnt aan „politiek" te doen in zijn berichtgeving.

Ook Ds. Luteyn van Nijkerk, vice-voorzitter van Kerkherstel, heeft een lezing gehouden te Utrecht over het reorganisatierapport en gesproken over den richtingstrijd de vloek der Kern.. Uit het uitvoerig verslag, wijdsch weergegeven door de „Rotterdammer", blijkt hij een warm voorstander te zijn. Of de spreker ook gehandeld heeft over „den vloek" aan zijn „richting" inhaerent blijkt uit het verslag niet. De lezing en bestudeering van het Ontwerp Van Tolerantie van Comrie zij hem aanbevolen.
Dat Prof. Visscher in het Geref. Weekblad uitvoerige principieele critiek oefende op het reorganisatievoorstel schijnt aan de Rott. te zijn ontgaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen