Begrafenis Ds. W. Zijlstra te Kootwijkerbroek.

Zaterdag 9 April had te Kootwijkerbroek de begrafenis plaats van Ds. W. Zijlstra. Ds. Zijlstra, geb. 29 Juni 1858 te Oosthem, was in breeden kring onder ons Geref. volk een bijzonder geliefd man; bovenal om zijn godsvrucht, zijn nauwgezetten wandel en zijn trouwen arbeid.
Velen waren dan ook van allerlei plaatsen gekomen om den zoo geliefden predikant de laatste eer te bewijzen.
In een der kamers van de pastorie, door Ds. v. d. Linden van Kootwijk daartoe aangeboden, was het stoffelijk overschot opgebaard.
Om één uur des middags ving de rouwdienst aan in het vriendelijke kerkje, waar Ds. Zijlstra de laatste jaren van zijn leven Zondag aan Zondag had gepredikt. Zooveel mogelijk was er plaats gemaakt om de talrijke vrienden en familie te kunnen ontvangen.
Prof. Dr. H. Visscher leidde als bijzondere vriend van wijlen Ds. Zijlstra dezen dienst. Na gebed en het lezen van enkele Schriftgedeelten deelde Prof. Visscher in een kort openingswoord mede, dat de psalmen, die gezongen zouden worden, door Ds. Zijlstra zelf waren opgegeven.
Het waren Ps. 32 : 1, Ps. 33 : 10. Ps. 34 :11 en Ps. 73:12 en 13; psalmen, die getuigden van hetgeen de overledene in de laatste weken van zijn leven had gekend aan bestrijding, maar ook aan uitredding en vernieuwde verzekering des geloofs.
Na dit inleidend woord gaf Prof. V. allereerst het woord aan Ds. Bouthoorn van Harderwijk, die zijn schoonvader schetste als een man van teedere godsvrucht, van waarachtigen eenvoud en diepen ootmoed voor God. Hij herinnerde aan het woord der Schrift, dat de gedachtenis des rechtvaardigen tot zegening zal zijn. Namens de familie bracht spreker ten slotte bijzonder dank aan de gemeente van Kootwijk, die door haar gioote liefde aan Ds. Zijlstra zulk een aangenamen levensavond had bereid.
Hierna sprak Ds. v. d. Linden van Kootwijk namens Kerkeraad en gemeente. Spreker wees op de groote trouw, waarmede Ds. Zijlstra had gearbeid en betuigde, hoe hij nog telkens de gezegende sporen van dien arbeid in de gemeente bespeurde. Hij vermaande tenslotte zijn gemeente haren godvreezenden voorganger te gedenken.
Ds. van Amstel van Lage Vuursche, de eerste gemeente van Ds. Zijlstra, sprak namens Kerkeraad en gemeente aldaar. Ook hij herinnerde er aan, hoezeer de trouwe arbeid van Ds. Zijlstra in die gemeente in gedachtenis werd gehouden.
Van hechte vriendschapsbanden en groote waardeering getuigde ook het ontroerende woord van ouderling Boesberg uit Groot-Ammers.
Ouderling van Asselt van Neerlangbroek wees op de energie, die Ds. Zijlstra in den arbeid aldaar had getoond, terwijl een afgevaardigde van de Chr. J.V. er op wees, tot hoe grooten zegen de Heere Ds. Zijlstra had willen stellen voor de Jongelingsvereeniging.
Als vriend sprak nog Ds. de Geus van de Bilt, die hem tijdens zijn emeritaatsverblijf en in 't bijzonder tijdens zijn ziekte zoo menigmaal had bezocht. Op de hem eigen wijze schetste Ds. de Geus de persoon van Ds. Zijlstra, maar roemde bovenal de genade Gods, waardoor de overledene zulk een beminnelijk man was geweest en zoo rijk aan teedere Godsvrucht.
Behalve de bovengenoemde personen, waren ook aanwezig verschillende andere Kerkeraadsleden uit de reeds vermelde gemeenten, terwijl ook Ds. Brasser met den Kerkeraad van Bruchem en Kerkwijk den dienst bijwoonde.
Voorts nog Ds. Dekker van Otterlo, Ds. van Montfrans van Barneveld en Ds. P. Kuylman, em.-pred. te Hilversum, zwager van den overledene en tal van anderen van heinde en verre.
Na deze verschillende gedachteniswoorden hield Prof. Visscher de eigenlijke lijkrede, waarbij hij uitging van Num. 23 : 10b.
Ontroerend van teederheid en diepen ernst was deze rede van Prof. Visscher. Spreker schetste de hechte banden van vriendschap, waarmede hij sinds meer dan 50 jaar aan Ds. Z. was verbonden. Diepe geestesgemeenschap ontstond reeds, toen zij beiden tijdens de heerschappij van het Modernisme aan de Universiteit te Leiden studeerden. Zijn hooggeleerde üoemde hem een man van treffenden eenvoud, die het zeldzame voorrecht genoot genade te vinden bij God en de menschen, zelfs bij menschen van geheel tegenovergestelde geestesrichting.
Prof. Visscher, die hem een en andermaal bezocht tijdens zijn ziekte, deelde nog mede, dat Ds. Zijlstra op zijn ziekbed hem had verteld, hoe na bange aanvechting vernieuwde Vrede was neergedaald in zijn ziel en hij de Engelen had hooren juichen. Zoo ging ook van deze stervenssponde de machtige sprake uit: ,,Zonder Mij kunt gij niets doen."
Na den slotzegen volgde een groote schare de baar naar den doodenakker. Door den Kerkeraad, door kerkvoogden en notabelen werd het stoffelijk overschot gedragen.
Toen dit in de groeve was neergelaten, sprak Ds. P. Zijlstra van Noordeloos, zoon van den overledene, een woord van dank voor alles, wat zijn vader door Gods genade geweest was voor allen, maar ook een woord van dank aan hen, die zooveel hartelijk medeleven in deze dagen hadden getoond, bovenal ook in de gemeente van Kootwijk.
Nadat Ps. 89 : 7 was gezongen en met het „Onze Vader" de begrafenis was geëindigd, verlieten allen diep ontroerd den doodenakker.
Trooste God, de Heere, de hoogbejaarde weduwe en hare kinderen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen