De vertelling op de zondagsschool.

Zaterdag 15 October j.l. hield de Ned. Herv. Zondagsscholenbond haar jaarvergadering te Utrecht. Ds. L. Blok van Middelharnis heeft een referaat gehouden over „De vertelling op de Zondagsschool". Aan het verslag hierover ontleenen wij het volgende:
Aan welke eischen, zoo begon spr. zich af te vragen, moet de vertelling voldoen, zal het beginsel erin tot zijn recht komen. Immers, het gaat hier over de vertelling op de Zondagsschool op Gereformeerden Grondslag.
Wij moeten ons bij de behandeling van deze vraag hoeden voor het gevaar van gereformeerd Farizeïsme. Door te spreken over o n z e Zondagsschool in den zin van onze Zondagsschool op G. G. vervallen wij licht tot eigengerechtigde afzondering, een gevaar dat onder ons meer dan eens teveel over het hoofd wordt gezien. Ook hier geldt echter „wie de meeste onder u wil zijn, die zij als een die dient".
Vervolgens behandelde spr. de eischen, welke het beginsel stelt aan verteller en vertelster en de eischen, die dit beginsel stelt aan de vertelling.
Het beginsel dat het Zondagsschoolwerk het sterkst zal beïnvloeden is het Schriftbeginsel, onze erkenning van den Bijbel als het Woord van God. Goede Bijbelkennis is noodzakelijk, echter niet voldoende. Wij hebben allereerst noodig den Heiligen Geest, opdat Hij ons leide in alle waarheid.
Hieruit zien wij opnieuw dat het gereformeerd beginsel een beginsel van ootmoed is, zoodat alle Farizeïsme haar doodelijke vijand is.
Voorts wordt van den verteller of vertelster een grondige voorbereiding geëischt. In de derde plaats behandelde spr. uitvoerig den eisch, die het beginsel aan den persoon van den verteller stelt.
De Bijbel zij voor ons persoonlijk het Woord van God.
Door degenen die zich beijveren om den Bijbel weer op de tegenwoordige openbare school in te voeren, is meer dan eens beweerd, dat vertellen van de Bijbelsche geschiedenis gerust aan het personeel van de openbare school kan worden toevertrouwd, daar de uitwerking van Gods Woord niet afhangt van het geloof of ongeloof van den onderwijzer.
Gods Woord is zelf levend en krachtig (Hebr. 4 vers 12). Ja, inderdaad, dit stemmen wij uit ondervinding toe, maar om de Bijbelsche geschiedenis werkelijk als Gods Woord te kunnen vertellen moet het voor onszelf het Woord van God zijn. Wie zelf niet van harte gelooft wat hij vertelt, sticht meer kwaad dan goed. Het kind voelt scherp aan. Het standpunt, dat de verteller inneemt tegenover het Bijbelverhaal zal zich op den duur aan het kind mededeelen.
Daarom hebben wij als vertellers noodig menschen, die den Bijbel met eerbied en gehoorzaamheid behandelen. Wij binden de Bijbel niet, de Bijbel bindt ons.
Juist iemand, die ervaren is in het vak, loopt het meeste gevaar, om op zijn routine te vertrouwen, zoodat zoowel het gebed als de voorbereiding verwaarloosd wordt.
Weest hiervoor op uw hoede. Moge zoo onze liefde tot de kinderen en tot het werk der Zondagsscholen ons een prikkel temeer zijn om te bidden om persoonlijk geloof en bekeering.
De vertelling op de Zondagsschool moet zijn prediking en geen verhaaltje; de vertelling moet Theocentrisch zijn, Schriftgebonden, in verband staan met de belijdenis der Kerk en van moeilijke stof zijn.
Omdat het een prediken in vertellenden vorm is, moet de toepassing niet „als de sloep achter het schip aanhangen" (Kuyper), maar door de vertelling heengevlochten zijn.
Theocentrisch vertellen houdt in: Christocentrisch vertellen, want God heeft zich aan ons geopenbaard in Christus.
Maar hoe kunnen wij de hoofdlijnen vinden, zoo vroeg spr. Door zorgvuldige voorbereiding aan de hand van den Bijbel en daarnaast door aandachtige bestudeering van een goede handleiding, zooals b.v. Jachins Handboek voor Ger. Zondagsschoolonderwijs, samengesteld door Ds. J. P. Tazelaar en Ds. J. Douma, en „Verbondsgeschiedenis" door Ds. S. G. de Graaf, het werk van Ds. P. ten Have getiteld „Bij de bron" en niet te vergeten de Kinderbijbels van W. G. van de Hulst. Men mag de vertelling niet boeiend maken ten koste van de waarheid. Wie bij zijn vertelling uitgaat van den Bijbel als Gods Woord zal vanzelfsprekend zich moeten aansluiten bij de belijdenis der Kerk.
Ten slotte wees spr. erop dat het af te keuren is wanneer oorlogstafereelen zoo boeiend en aanschouwelijk mogelijk verteld worden (de moeilijke stof dus). Wees bij dit soort stof zoo sober mogelijk. Laat men zich toch nooit bewust of onbewust beinvloeden laten door de gedachte, dat de God van het O. T. een andere is dan die van het N. T. Nog vele andere moeilijkheden nam spr. onder de loupe om ten slotte zijn referaat te eindigen met de opmerking dat wie op de moeilijkheden ziet niet zaaien zal, maar wie zaait, die moet op hoop zaaien en in het vaste vertrouwen, dat God den zegen zal schenken ook door de vertelling aan de kinderen die tot Hem gebracht moeten worden.
Na een korte gedachtenwisseling en eenige vragen betreffende de Bondsactie werd de vergadering gesloten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen