Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Eenheid is noodzakelijk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Eenheid is noodzakelijk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het kerkelijk leven van onzen tijd ligt wel zeer verscheurd. En er zijn nog maar weinig menschen, die hierover bedroefd zijn en met ernst pogingen aanwenden om te geraken tot meer eenheid van de belijdenis der gereformeerde waarheid. Vele predikanten van verschillende kerken vechten voor de belangen hunner kerken of voor hun eigen belangen, maar weinig wordt er gedaan voor Gods kerk, met opoffering zoo noodig van eigen belangen. Daarom vooral is onze tijd zoo n droeve tijd bovenal op geestelijk gebied. Eigen belang en partijbelang gaat in vele gevallen boven de eischen van Gods Woord. Ook vroeger werd dit, zij het in mindere mate, gevonden. We kregen dezer dagen een boekje in handen, geschreven door Ds. W. x\in Eenhoorn en gedrukt in 1743, bijna twee eeuwen geleden dus. Deze maakt in dit werkje enkele opmerkingen, die we ook in onzen tijd wel ter harte kunnen nemen. Dat er in onzen tijd scheiding op scheiding komt in de kerken vindt men heel gewoon. Men verandert in onze dagen even gemakkelijk van kerk als van kruidenier. Droefheid over de verdeeldheid van de belijdenis der gereformeerde waarheid vindt men weinig, wel echter een roemen over de uitnemendheid van onze bepaalde kerkformatie. Ds. van Eenhoorn schrijft echter: Ik bedroef mij, als ik denk, hoe 't Christendom,
Dat hier gescheurd, door kerkkrakeelen,
Nog twist, om Christus ook te deelen.
In onze dagen bedroeven vele zich niet over de verdeeldheid, maar verblijden zich in twist en tweedracht, maar de schrijver van bovengenoemd werkje kon zeggen: ,,Ik zeg de waarheid in Christus, ik lieg niet, dat het mij een groote droefheid en mijn hart een gedurige smart is, dat leeraren of bijzondere christenen, die in één geest staan, zich om eenige bijzondere gevoelens, die het fundament der zaligheid niet raken, zoo verdeelen en verwijderen. Dikwijls houdt men de verschillen, die in vele gevallen slechts een woordenstrijd of een kleinigheid zijn levendig om hun partij te versterken en discipelen van een ander af en naar zich toe te trekken. Dat dit geschiedt van natuurlijke menschen was nog te schikken, maar dat het geschiedt van leeraars, die samen den Heere vreezen is mij al lang duister en tot smart geweest. Werden de lessen van het Evangelie recht geloofd en beleefd en was er dus weer nederigheid en liefde, wat zou het christendom een aangename gedaante vertoonen en wat zou er minder verdeeldheid en partijschap zijn. Is het niet hoog tijd, dat godvruchtige leeraars en godvruchtige ledematen, die één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, hebben en aanroepen, de handen in elkander sloegen en zich vereenigden, om zich niet tegen elkander, maar tegen het rijk der duisternis en al zijn werken te kanten. Is het niet wenschelijk, dat de nijd Efraims eens mocht wegwijken, dat Efraim Juda en Juda Efraim niet meer mocht benijden en benauwen. Wij klagen, en niet zonder reden, dat de prediking van het zalig evangelie zoo weinig vrucht doet, dat er zooveel ongodsdienstig, onheilig en onbekeerd blijven. Zou dit ook niet een gevolg zijn van de verdeeldheid? Is het tegenwoordig ook niet zoover, dat sommigen door haar driften en vooroordeelen, somtijds zoover vervoerd worden, dat zij aan den godsvrucht van den een of ander zouden twijfelen, alleen omdat hij de naam heeft tot die of die partij te behooren".
Verder handelt schrijver er over, dat men de Waarheid en de Vrede lief moet hebben en niet een bepaalde partij. Deze woorden, twee eeuwen geleden geschreven, konden net zoo goed nu geschreven zijn. Het werkelijk gereformeerde volk is over verschillende kerken en kerkjes verdeeld en benauwd elkaar op verschrikkelijke wijze. Dat er daarom een eenheid ontstond onder alle belijders der gereformeerde waarheid. Dan zouden rijke vruchten openbaar komen. Daarom is noodig dat de verscheurdheid gezien wordt als een droevig gevolg van de zonde, en dat men als christenen ook tegen deze zonde de vaandelen weet opheffen om te strijden onder de banier des Heeren. Eenheid onder en van het gereformeerde volk is noodzakelijk, is een eisch van Gods Woord.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 29 juli 1939

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Eenheid is noodzakelijk

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 29 juli 1939

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's