De claechlieden Ieremiae

Negende Clachte.

Op de wyse vanden 68 Psalm.

Cap. V.

1. Staet op, wat slaepty? lieve Heer,
Wilt onsen smaet tot uwer eer
Eens aensien eer wij sterven. |
Den knevelaer is onser weert,
Den stroper leyt ons op den heert,
De vremde syn ons erven.
Wy beven byster2) ende bloot.
Ons vaders syn geslagen doot
En wee'wen syn ons moeders
Wy syn als een verworpen kint
Dat nergens toeverlaet en vint
Bij vrienden noch bij broeders.

2. Het water uyt ons eigen spronck3)
Wij moeten totden daegschen dronck
Voor penninx-weerde halen.
De sprocken4) van ons eygen hout
Wij moeten met gewogen gout
Wel dubbelt-op betalen.
Men leyt ons packen op de le en,
En slaet ons noch den rug' ontween,
Men dryft ons dat wy hygen.
Wy clagen Assur5 ) onsen noot,
Wy vleyen Memphis 6 ) om het broot
Maer geenen troost wy crygen.

3. Ons vaders hebben tegen dy
Gesondicht, Heer, dat kennen7) wy,
Sy syn vorlang gestorven,
Maer laes! het breeckt ons bitter op,
Haer misdaet valt ons opden cop,
Door haer syn wy verdorven.
Den jongen die de guylen 8 ) wreef
De slave die den meulen dreef
Die houden ons in banden:
En niemant comt, hoe lang gewacht.
Die onse siel te redden tracht
Uyt haer cromme handen.

5. Slaen wy de seyssen in ons graen
So blinckt den degen tot ons aen
Om ons het lyf te roven.
Ons vleysch van honger teeret uyt
En swarter is ons losse huyt
Als eens backers oven.
Der vrouwen tucht leyt onder voet,
De dochter Juda dienen moet
Haer beestelyck begeeren.
Ons vorsten zijn gehangen op
En met een dodelycken strop
De grysaerts sy vereeren.

5. De Jonckheer trost9) den meulensack,
Die kinders onder 't sware pack
Der heesters , 0 ) nedersinken.
De oude gaen niet meer te raed,
De jongens niet meer op de maet
De cymbalen doen clincken.
Verstommet is ons snarenspel.
Ons rye veraerdet11) in gequel, 1 2)
Bestorven syn ons' monden.
Van onsen schedel leyt de croon.
Wee over ons! dit is den loon
Van onse vuvle sonden.

6. Daerom is ons het herte mat,
Ons ogen syn des lichtes sat
Die steets aenschouwen moeten
Dat vossen schadelyck en erch 1 3)
Van Sion den verheven berch
Doormynen en omwroeten.
U throon, o God! is sonder ent
U raetslach vast en ongeschent
U goetheyt ongemeten:
Hoe soudy u vercoren schaer
Van tyt tot tyt, van jaer tot jaer
Wanhopichlyck vergeten?

7. O Heere brengt ons wederom
Wt het vervloeckte heydendom
Daer wy gevangen lyden.
Giet in ons hert een nieuwe vreucht
In ons gebeent een groene jeucht
Als in voorleden tyden.
Hoe cont Ghy Heer, geheel end' al
Uyt het lieve tal Van uwe bontgenoten?
Hoe cont ghy die u roepen aen
En vast op uwe trouwe staen
In eeuwicheyt verstoten?

(Eynde der Claeglieden Ieremiae).

1)leyt ons op den heert: woont aan onze haardsteden; 2) byster: berooid; 3) spronck: bron; 4) sprocken: sprokkelhout; B) Assur: voor Assyriër; Memphis: voor Egyptenaar; ' ) kennen: erkennen; 8) guylen: paarden; trost: torst; 10) heesters: voor hout; 11) veraerdet: veranderd; 12) gequel: leed; 13) erch: kwaadaardig.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen