PERSSCHOUW

De bekende formule

We komen nog eens terug op de bekende formule: „ln gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift en op den bodem der belijdenisgeschriften". Hier gaat het immers in den grond om, welke beteekenis we moeten hechten aan deze woorden, die als grondslag voor het kerkelijk werk aanvaard zijn door bijna alle richtingen en stroomingen in onze kerk. De generale synode wil niet tot een duidelijke uitspraak over deze woorden komen, omdat dan het mooie kaartenhuis, dat men gebouwd heeft, ineens in elkaar zou storten. En daarom laat men de kerkleden maar een beetje twisten over de beteekenis van deze woorden. Dan kan ieder er zijn uitleg aan geven.

Dat doen de vrijzinnigen. Daar verstaat men onder de „Heilige Schrift" niet het Woord Gods, zooals dat voor ons ligt, maar: „het heilige in den bijbel''. Dat is de oude vrijzinnige opvatting. Deze werd onlangs door Ds. Spiele in „Kerk en Wereld" nog verkondigd, ter verklaring van het feit, waarom de vrijzinnigen zich achter Gemeenteopbouw konden stellen. „De Gereformeerde Kerk" — we hebben dit alles in deze rubriek vermeld — kwam hiertegen op en wees op de duidelijke uitspraak aangaande de Heilige Schrift in art 5 van de Nederlandsche Geloofsbelijdenis.

Maar Ds. Spiele geeft geen kamp. Hij staat met zijn opvatting op den grondslag der belijdenis, zegt hij, want in art. 5 staat ook: „en gelooven zonder eenige twijfeling al wat daarin begrepen ls en dat niet zoozeer, omdat de Kerk ze aanneemt en voor zoodanig houdt, maar inzonderheid, omdat ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten dat dj van God zijn". En dan komt hij tot de volgende verklaring:

„Heilige Schrift, dat is de schrift voor zoover ze werkelijk heilig is, dat wil zeggen, ze bestaan uit die gedeelten van den bijbel, waarvan de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten, dat ze van God zijn. Niet de geheele Bijbel is Heilige Schrift, maar de Heilige Schrift is in den bijbel „vervat", zooals het ook in artikel 4 van de Geloofsbelijdenis gezegd wordt."

Het is goed, dat we weten waar we aan toe zijn. Hoe noodig is hier nu een duidelijke uitspraak van de synode over dit punt. Maar die verwachten we voorloopig niet. Want niet alleen de vrijzinnigen, maar ook vele rechtzinnigen huldigen dezelfde opvattingen. Onlangs heeft Dr. Dokter, de man van den Noodraad voor kerk en evangelisatie, een artikel geschreven over de bekende formule in het Weekblad der Nederlandsche Hervormde Kerk. Daarin kwam hij o.a. tot de volgende uitspraak: „Er is in de formule geen sprake van het geopenbaarde of gesproken Woord van God, maar van de Heilige Schrift".

In De Waarheidsvriend teekent Prof. Severijn hierbij aan: „Daarin ligt toch een welbewuste afwijking van de reformatoren en van het reformatorisch belijden. Immers de kerk der reformatie belijdt, dat de Heilige Schrift een goddelijke Schriftuur is. Indien nu de Heilige Schrift niet Gods geopenbaarde of gesproken Woord is, zoo vragen wij: wie ter wereld kan dan gehoorzaamheid eischen aan zulk een Schrift? Immers niemand? Een dergelijke opvatting van den schrijver kan alleen zin hebben, indien men bedoelt: gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift voorzoover men die als Gods Woord erkent.

Zij kan niet anders bedoeld zijn dan als een tegemoetkoming aan hen, die de formule niet orthodox willen verstaan en de belijdenis der kerk aangaande de Heilige Schrift naar eigen inzicht veranderen."

En dan laten we ook nog volgen wat Prof. Severijn zegt over het getuigenis des Heiligen Geestes uit art. 5, waar ook Ds. Spiele zich op beroept: „Tevergeefs beroept men zich ook op het licht van den Heiligen Geest. Want het is niet zoo, dat de Heilige Geest uitmaakt, wat in den Bijbel al of niet Gods openbaring is, maar door het Woord wordt ons bevestigd, of wij door Gods Geest Pers of door een dwaalgeest geleid worden."

Het ic goed. dat deze dingen zoo duidelijk gezegd worden. De grondslag, waarop al het kerkewerk van dezen tijd opgetrokken wordt, is geen vaste grondslag, maar een weeke bodem. Laat men daarom ophouden met bouwen, maar eerst een goed fundament leggen.

Kampen en de vrijzinnigen.

Eenigen tijd geleden hebben we in onze Persschouw melding gemaakt van een artikel van Ds. C. Hooykaas in Herv. Kampen, waarin deze het besluit van den kerkeraad verdedigde om een kerkgebouw beschikbaar te stellen voor de herdenking van het 40-jarig bestaan van de Vereeniging van Vrijzinnig Hervormden te Kampen. Nu deze avond gehouden is, uit dezelfde predikant zijn teleurstelling over het feit, dat men zich niet gehouden heeft aan de belofte, dat de herdenking den geest zou ademen van Gemeenteopbouw.

„Ptof. Lindeboom heeft aan het slot van zijn toespraak dit gezegd: „Daarom is de plaats der Vrijzinnig Hervormden in de kerk en als die plaats ontzegd wordt, waar men krachtens beginsel recht op heeft, dan moet daartegen met alle kracht worden geprotesteerd."

Tegen dezen zin wil ik hier met kracht en klem protesteeren. Althans tegen het uitspreken van dezen zin in een samenkomst, die ademen zou den geest van Gemeenteoobouw. Want deze zin is één verloochening van Gemeenteopbouw.

Waar leert G.O. dat de Vrijz. Hervormden recht hebben in de Herv. Kerk? Waar leert G.O. dat zij recht hebben krachtens hun beginsel? Waar leert G.O. dat eenige richting recht heeft in de Kerk? ..."

Wanneer we dezen predikant zoo hooren spreken. dan lijkt het alsof in onze kerk Gemeenteopbouw de autoriteit geworden is. Wat G.O. zegt en doet is het ware. Daarom mochten de vrijzinnigen ook in een kerk hun jubileum vieren, omdat ze beloofden het t* doen in den geest van Gemeenteopbouw.

Wij meenen, dat de kerk een andere Koning heeft dan Gemeenteopbouw. En die Koning is Jezus Christus, die zijn kerk door Woord en Geest wil leiden en regeeren. Alleen volstrekte gehoorzaamheid aan dezen Koning en aan Zijn Woord is de eenig juiste houding van zijn onderdanen. Wanneer men dat in Kampen bedacht haa, zou men bewaard zijn voor een teleurstelling als deze. Immers, de vrijzinnigen willen niet buigen onder de autoriteit van het Woord alleen. Zij leggen andere maatstaven aan zooals de rede, het gevoel van den mensch, enz.

Laten we toch ophouden met te schermen met Gemeenteopbouw. Want hoe men het ook zegt: Gemeenteopbouw ademt ae sfeer van het compromis. En dat compromis vinden we in alle commissies terug: zooveel rechtzinnigen, zooveel vrijzinnigen. En alle mooie woorden ten spijt, probeeren allen hun posities vast te houden en uit te breiden.

Er is maar één weg voor de kerk: Tot de wet en de getuigenis...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen