Catechismus-verklaring

HET ANDERE DEEL Van God dea Zoon

CXXXII

Zondaq 17 vraag 45

Voor Gods Kerk is het nut der opstanding, voor de wereld en in versterkte mate voor de kinderen des verbonds, bij volhardend ongeloof het oordeel der opstanding van Christus. Ons antwoord staat alléén stil bij het nut voor Gods Kerk, maar daarin ligt als tegenstelling het oordeel, en tevens de wekstem des Evangelies: verhardt u niet, maar laat u leiden.

De catechismus noemt drie vruchten dier opstanding:1. De waarborg van de vergeving der zonden; 2. De fontein van geestelijk leven; 3. Zij is onderpand van de zalige en heerlijke opstanding.

Staan wij dan stil bij het eerste punt, dat aldus»wordt omschreven in het antwoord:

Ten eerste heeft Hij door Zijne opstanding den dood overwonnen, opdat Hij ons de gerechtigheid, die Hij door Zijnen dood ons verworven had, konde deelachtig maken.

Zo wordt uit de opstanding afgeleid het deelachtig maken Zijner gerechtigheid, die Hij door Zijnen dood ons verworven had, welken Hij overwon.

Door Zijn dood heeft Hij den dood overwonnen en de gerechtigheid verworven.

De opstanding schept de mogelijkheid en de werkelijkheid der deelachtig-making van die weldaad.

Deze weldaad is die der schuldvergeving, .-waaibi) dan inbegrepen is de toegerekende gerechtigheid, waardoor het recht op het eeuwige leven wordt geschonken.

Hier is een trits van zegeningen. Schuldvergeving, toerekening der gerechtigheid, recht op het eeuwige leven. Wij worden betrokken in Jezus' lijdelijke en dadelijke gehoorzaamheid. Het is duidelijk, dat deze weldaden hiermee onmiddellijk samenhangen.

Over den staat der rechtheid en den staat der zonde hebben wij vroeger uitvoerig gehandeld, thans moeten wij alléén enkele hoofdmomenten in herinnering brengen töt recht verstand van deze weldaad der opstanding onzes Heeren.

De gansche wereld is verdoemelijk voor God. Wij staan in het register der schuldigen, zijn gehouden tot straf en het gericht moet ons treffen.

Want zij hebben allen gezondigd en derven de heerlijkheid Gods... daar is geen onderscheid. Maar er komt onderscheid door Jezus. En worden om niet gerechtvaardigd uit Zijne genade, door de verlossing, die in Christus Jezus is.

God is Rechter die beslist. Hij sprak het vonnis uit, kan het ook alléén weer opheffen. Opheffen in Christus Jezus, in Zijne opstanding. Opheffen óók voor den enkelen zondaar in de vierschaar door den Heiligen Geest, die ons het vonnis openbaart in de gemeenschap met Christus, voor het aangezicht Gods.

God zet de Zijnen, die Hij van eeuwigheid in Christus heeft gekend over in den staat der rechtvaardigen.. Die rechtvaardigverklaring op grond van de toegerekende gerechtigheid ligt vast in Gods raad, rust in de kruisverdiensten van Christus, wordt voorwerpelijk voltrokken in de opstanding van den Heere Jezus uit de dooden. Zoo wordt het recht Gods in die rechtvaardigverklaring niet geschonden.

Nu kent echter de mensch, die daad Gods, buiten, zonder en over den mensch alléén door de toepassing des Heiligen Geestes, in het geloof.

Gewoonlijk wordt het zóó voorgesteld, dat wij nu gelooven dat Christus ook voor ons is opgestaan, dat wij in dat vrijsprekende oordeel Gods zijn besloten en nu door het geloof ons dit toe mogen eigenen. Hoe zijt gij rechtvaardig voor God? Inderdaad, is dit de gewone voorstelling óók in de belijdenis en de formulieren. Toch moeten wij daarbij op één moment bedacht zijn.

De toeëigening des geloofs volgt op de aanbieding en die aanbieding wordt wegschenkende daad, van de zijde Gods, neergelegd in de open hand des geloofs. Het getuigenis des Vaders moet worden toegepast aan onze ziel, zullen wij den vrede smaken dat wij nu verzoend zijn met God, wij persoonlijk.

Het is waar, het besluit der rechtvaardigverklaring is geen hoofdelijk besluit, maar in Christus als het Hoofd. Allen tezamen zijn één lichaam der rechtvaardigen. Wij zijn in Christus gerechtvaardigd in de sententie des Vaders over Zijnen Zoon, in de opstanding der dooden.

In Christus ligt de vrijspraak verankerd, ja. Hij is inZijne opstanding uit de dooden de openbaring dier vrijspraak in eigen Persoon. Wie door het geloof met Christus vereenigd, door Christus den Vader wordt voorgesteld, zal ervaren, dat de Vader een welgevallen heeft in het offer van Zijn lieven Zoon. Vrede daalt af in het hart.

Nog op iets anders moet worden gelet. En dan gaan we nog even terug naar het voorwerpelijke, waarbij de toepassing aansluit.

De rechtvaardigverklaring heeft een eeuwigen achtergrond in den Raad Gods, zooals de Schrift zegt: Het Lam is geslacht van voor de grondlegging der wereld. Maar altijd zóó te verstaan, dat daarbij zijn komst in het vleesch voor-ondersteld was, èn vereischt. Op grond daarvan werd het recht niet geschonden, ook niet in de eeuwigheid. Christus moest al deze dingen lijden en daarna van de dooden opstaan. In de opstanding heeft de Vader den kwijtbrief getekend.

We kunnen dus in zekeren zin spreken van de rechtvaardiging in de eeuwigheid in Gods Raad; van de rechtvaardiging van Christus, n.1. Zijn staatsverwisseling bij de opstanding als Hoofd Zijner gansche Kerk in rechten; en de persoonlijke toepassing van deze weldaad, door het geloof. En ten slotte wacht nog de publieke rechtvaardiging in den jongsten dag.

Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, geven zal in dien dage en niet alleen mij, maar allen, die Zijne verschijning hebben lief gehad.

Christus verwierf de gerechtigheid in den weg der gehoorzaamheid, door wetsvolbrenging, als Hoofd der Kerk, die Zijn lichaam is en nooit van Hem kan worden gescheiden. Zoo zijn allen in toerekening met Hem gestorven en opgestaan.

Het is dus zóó, dat wij in Christus voor God rechtvaardig kunnen zijn, en God toch met ons handelt als onder het oordeel beslotenen, om ons te brengen tot de toepassing van het heil in Christus verworven.

Maar dan is er zelfs in Gods toorn bediening der liefde in God, want ook de ontdekking hangt samen met de verdiensten van Christus, ook al weten wij dat niet, wanneer wij rondloopen onder het oordeel Gods, en de wolken van Zijn toorn ons omringen, het zwaard der gerechtigheid is gezet op ons hart.

De mensch kan dit zelf niet klaarmaken, door te zeggen — te zeggen *— Jezus is voor mij gestorven en opgestaan. Kijk eens hier, gij kunt Jezus alleen in de kracht van Zijn dood ontmoeten aan het kruis, niet als toeschouwer, maar als kruiseling. Ik ben met Christus gestorven. De zonde is mij de dood geworden.

De rechtvaardige Christus is de gerechtigheid Zijns volks.

In Hem is onze eenige troost in leven en sterven.

De Heilige Geest leidt ons door het recht Gods heen naar Christus, om in Hem gevonden te worden, niet hebbende onze eigene gerechtigheid, maar de gerechtigheid Gods, door het geloof in Christus Jezus. Jezus is de Heere onze gerechtigheid. Dat is Zijn Naam en dat Is Hij voor eeuwig. Een andere gerechtigheid ken ik niet, heb ik ook niet noodig, maar zij is de mijne gelijk als de Zijne. Mijn Liefste is mijn, en Ik ben Zijn, Hij is blank en rood en draagt de banier boven tienduizend.

Alle vroomheid verliest haar glans als de adem van het vuur des Geestes erover vaart, ze wordt verschroeid, ja verbrand, en wij worden als goddelooze openbaar, zonder gerechtigheid en leven. Daarom zonder vrede en blijdschap.

Voor ons zielsoog doemt op de afgrond der zonde en het oordeel des doods drukt ons neer in het stof des doods. De vloek vervaart onze ziel. De strijd met de werkelijkheid der zonde wordt innerlijk doorworsteld en het oordeel wordt aanvaard. Wanneer God ons betrekt in het gericht hebben wij niets meer in te brengen en moeten, met het oordeel in onze ziel, belijden en aanvaarden: o God, het is rechtvaardig verdiend! Ja, dan als de zon met weerzin zijn licht nog over ons uitstraalt, het hout uit de balk roept, dan wordt het wee mij, ik verga...

Maar de wereld van Gods onzienlijke dingen gaat voor ons open en inplaats van in het verderf weg te zinken, komen we in Jezus' armen, die ons wordt geopenbaard, en die ons omvangt, door zich in het geloof in te bedden als het ware, om zoo in die wereld der onzienlijke dingen te beleven voor Gods aangezicht, dat onze gerechtigheid in den hemel is in Christus bij God. Dochter Sions, sta op, uwe zonden zijn u vergeven. De vrede Mijner knechten zal groot zijn en hunne gerechtigheid als de golven der zee.

Leesbare brieven van Christus, gestempeld door het zegel des Vaders in den Heiligen Geest, die ons gegeven is.

Met opzet laten wij de klare toepassing zien, opdat wij zullen verstaan waar het om gaat en zouden staan naar deze weldaad, en haar bezittende in het geloof in vrijheid en vrede te leven voor Gods aangezicht.

Lezen we samen het antwoord nog eens over het nut van de opstanding van den Heere Christus, en wel het eerste punt, dat wij hebben behandeld.

Ten eerste heeft Hij door Zijne opstanding den dood overwonnen, opdat Hij ons de gerechtigheid, die Hij door Zijnen dood ons verworven had, konde deelachtig maken. Aldus de catechismus.

Over de wijze dezer deelachtig-making spraken wij omdat het óók hierop aankomt, want deelachtigmaking moet deelachtigmaking zijn, zoodat wij inderdaad de vrucht, het nut bezitten doQr het geloof. Wij smaken dan de vrede met God, zaligheid doorstroomt onze ziel, de beginselen der eeuwige vreugde zijn in ons hart. God toornt niet meer, is met ons verzoend. Want die toorn-ervaring was geen inbeelding, maar werkelijkheid, we moeten niet van een waan worden bevrijd en alleen maar zien, dat God liefde is, neen, wij moeten met God verzoend worden, door de toepassing des heils dat in Christus is. Zoo weten wij bevindelijk, door het werk van den Geest, dat de mensch een zondaar zijnde, gerechtvaardigd wordt door toegerekende gerechtigheid. Wij leeren kennen de opheffing van ons vonnis, onze aanneming in Christus, tot kinderen, door den Geest der aanneming, door welken wij roepen: Abba, Vader. Weten wij nu wat het is geloof te oefenen op de opstanding van Christus? De Heere is waarlijk opgestaan, opgestaan tot onze rechtvaardigmaking.

Dit is de weg om ons te verlustigen, ja, te verliezen in de verdiensten van onzen Zaligmaker, die ons zoo uitnemend heeft liefgehad. Om ons te beroemen in Zijnen naam en met vrijmoedigheid toe te gaan tot den troon der genade — genade zit op den troon •— om geholpen te worden in eiken nood en geholpen te bekwamer tijd.-

Zoo mogen wij onze bezittingen bezitten en in vrijheid wandelen, in het licht der levenden. Wij hebben recht op het eeuwige leven om en in Hem, Die het verwierf tot den prijs Zijner aangebrachte gerechtigheid.

De beginselen der 'eeuwige vreugde doortintelen ons hart bij oogenblikken. Op weg naar Huis, naar het Vaderhuis met zijn vele woningen! De Heilige Geest stelt een levende betrekking in op Christus, de Geest die mede is betrokken in dood en opstanding, zooals wij hebben overdacht. Die Geest kan* spreken: Het bloed van Jezus Christus. Gods Zoon. reinigt van alle zonden. Hij kan zeggep: al waren uwe zonden rood als karmozijn. Ik zal ze maken als wol zoo wit, dat wil zeggen, ze zullen afgewasschen zijn door bloed. Hij getuigt: indien u de Zoon zal hebben vrijgemaakt, zoo zult gij waarlijk vrij zijn.

Ook de Zoon openbaart Zich. niet lo$ van, maar door den Heiligen Geest, in gemeenschap met den Vader. Het getuigenis des Vaders, beluistert door het oor des geloofs. klinkt als hemelmuziek in de kameren onzes harten.

Nu ken ik die waarheid zoo diep als gewis, dat Christus ook mijn gerechtigheid is. Dit is de vrucht, het nut Zijner opstanding uit de dooden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen