PERSSCHOUW

Rome en de ziekenhuizen

Rome heeft allerwege ziekenhuizen gesticht, omdat het daarin een machtig middel ziet om protestanten te trekken tot het roomse geloof. Die ziekenhuizen kan men dikwijls zelfs vinden in bijna geheel protestantse streken. En veel protestanten maken van die roomse ziekenhuizen gebruik. Zo zijn protestanten nu eenmaal.

Misschien kan het volgende bericht, dat in de kerkelijke pers circuleerde, hen tot nadenken stemmen:

„Het bestuur van het Roomse St. Joanna ziekenhuis te Goes besloot niet meer toe te staan, dat op de kamers aan de zieken uit de Bijbel voorgelezen wordt, woorden van troost gesproken worden en gebeden wordt door Protestantse voorgangers."

Rome blijft zichzelf gelijk

Karl Barth heeft gezegd, dat naar zijn mening hel Rooms-Katholicisme gevaarlijker is dan het communisme. Nu wil de Persschouwer deze uitspraken van Barth in geen geval voor zijn rekening nemen. Hij acht de houding van Barth tegenover het communisme ook niet geheel duidelijk. Maar toch moeten we dit woord niet zonder meer van ons afschuiven. Immers, het Rooms-Katholicisme en het communisme willen beide heersen over de gewetens en geen middel wordt ontzien om het voorgestelde doel te bereiken. De Persschouwer heeft in deze rubriek al menigmaal gewezen op het roomse gevaar in ons land. Mede ook door het samengaan van de socialisten met de roomsen hebben de laatste zeer veel aan macht in ons land gewonnen. En de Persschouwer is het in deze eens met Kerk en Wereld, dat boven een artikeltje schrijft: Rome blijft zichzelf gelijk. En daarbij citeert het genoemde blad een artikel uit de Groene Amsterdammer door de hoofdredactie van het roomse blad De Linie geschreven naar aanleiding van de geloofsvervolging der protestan-

In deze rubriek werd op die geloofsvervolging al meer dan efcns gewezen en onze lezers weten dus waar het om gaat Ze zullen daarom ook begrijpen wat De Linie hierover schrijft:

„Het Is een prijzenswaardige deugd in een meerderheid verdraagzaam te zijn, een bittere noodzakelijkheid voor een minderheid zich aan te passen. Maar een meerderheid, welke zich wetens en willens door een minderheid verdringen laat, handelt dwaas. En niet minder dwaas handelt een minderheid, wanneer zij gebrek aan aanpassingsvermogen toont en valse pretenties laat gelden.

Spanje is een Katholiek land en telt op een bevolking van 27 millioen inwoners slechts 30.000 protestanten, voor het merendeel vreemdelingen, want naar alle waarschijnlijkheid zijn er niet meer dan duizend Spaanse protestanten.

Protestantse propaganda wordt in Spanje niet geduld. Voor het drukken van een eigen Bijbel krijgen de Spaanse protestanten geen papier, wel voor hun eigen godsdienstige tijdschriften."

Wat hebben echter die „brutale" protestanten in Spanje gedaan?

„Dat de protestanten niettemin kans zagen oifl volgens hun eigen opgaven duizenden Bijbels in de landstaal te verbreiden en dit dus zeker niet ten behoeve van de duizend protestantse landsgenoten .— bewijst dat het hier niet gaat om een voorzien in eigen godsdienstige behoefte, maar om propaganda."

Dat vindt De Linie verschrikkelijk, dat de Bijbel, het Woord van God, verbreid wordt onder de roomsen. De ogen van die roomsen mochten eens opengaan. Ze mochten eens tot kennis der waarheid komen. Dan zou er weer een zieltje verloren zijn voor de machtige kerk van Rome. Dat de zielen voor God verloren gaan, daar heeft men geen erg in. Alles moet dienen tot meerdere glorie van de Roomse kerk.

Het is heel begrijpelijk, volgens dit roomse blad, dat de protestanten gehinderd worden in hun godsdienstig leven. Luister maar:

„Als de protestanten zo brutaal optreden is derhalve het met geweld optreden van Roomse jongelingen, die de kerken plunderen, te begrijpen en „tout comprendre est tout pardonner". Dat is in Hollandse woorden: Alles begrijpen is alles vergeven.

„Het is te betreuren, dat men op sommige plaatsen de Protestantse kerken niet schijnt toe te staan zich naar buiten te openbaren, doch dit zijn op zichzelf staande gevallen. Evenzeer te betreuren, maar begrijpelijk is het, dat de Katholieken als Spanjaarden, de protestanten als vreemdelingen het leven soms moeilijk maken: een feit dat niet vergeeflijk wordt, maar nochtans wel verklaarbaar als men bedenkt, dat onder de republiek en gedurende de burgeroorlog het merendeel der protestanten de partij van de communisten koos."

Dit laatste is in zoverre niet waar, dat de protestanten communisten waren. Van de fascistische roomsen hadden de protestanten nog niet anders dan terreur ontmoet. Van de republiek kregen ze vrijheid van godsdienst. Is het wonder, dat zij niet voor Franco waren?

Overigens zien we wat we van de roomsen te wachten hebben, ook van de Nederlandse roomsen, wanneer zij aan de macht komen. Dat durven ze nu al openlijk te schrijven. Men mag niet eens het evangelie brengen aan de roomsen. Terwijl de Heere Jezus toch heeft gezegd: Predik het evangelie aan alle creaturen.

De ouderling-kerkvoogd

Zoals onze lezers zullen weten, is de kerkorde door de algemene synode in eerste lezing aangenomen, behoudens het artikel, waarin het beheer geregeld wordt. Het is van ouds een strijdpunt geweest in onze kerk of de Synode de bevoegdheid heeft het beheer te regelen. De vraag bleef tot nu toe onbeslist. Langs een zijweg zoekt de synode nu toch het beheer in handen te krijgen. Daarom zouden er ouderlingen komen, die speciaal met het beheer der kerkelijke goederen belast zouden worden. De figuur van de ouderling-kerkvoogd werd voorgesteld.

In kerkvoogdijkringen kwam al spoedig verzet. De kerkvoogden wensten geen ouderling te worden. De Vereniging van kerkvoogdijen, welks bestuur meegewerkt had aan het ontwerp voor een nieuwe kerkorde, moest onder drang van de kerkvoogden de zaak nog eens in studie nemen. Op een onlangs gehouden vergadering bleek echter, dat de kerkvoogden ook afwijzend stonden tegenover de nieuwe voorstellen van het bestuur. Men wil een vierde ambt in de kerk invoeren: aast de predikant, ouderling en diaken het ambt van kerkvoogd.

Wanneer men het de Persschouwer vraagt, dan is de kwestie van het beheer voorlopig nog niet geregeld. En ook de Synode durft niet door te tasten, omdat men weet, dat de rechtsgrond zeer zwak is.

Naar de mening van de Persschouwer moet het beheer deze zaak wel zeer voorzichtig behandelen, opdat de rechten van de plaatselijke gemeenten niet verloren gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen