Cantemus Voetiani

OM HET KERKPLEIN

Het wat duistere opschrift zal uit het onderstaande elke lezer spoedig duidelijk worden.

Om het kerkplein verrijst nl. ook de Academie. De hogeschool, waarop door velen soms zo smalend wordt afgegeven, omdat daar alleen maar „letterknechten" worden gefabriceerd. Het is wel merkwaardig, dat elke kerkengroep, van enigerlei betekenis, de opleiding van haar a.s. dienaren ter harte gaat, en niet zonder een langere of korte opleiding der predikanten meent te kunnen. Maar in bepaalde kringen is en blijft men huiverig voor het schoolse, en niet altijd geheel ten onrechte.

De meeste van onze predikanten ontvingen hun academische vorming te Utrecht, waar de Academie wel zeer bepaald aan het kerkplein gebouwd staat-We zouden terug moeten naar 1634, het stichtingsjaar, toen Gisbertus Voetius, de in wetenschappelijke en practische godgeleerdheid doorknede rector der Utrechtse Universiteit de school inwijdde. Maar zulks is voor dit keer niet de bedoeling.

Reeds (ruim) vijftig jaren bestaat aan

de Utrechtse hogeschool de Gereformeerde Theologen Studentenvereniging „V o e-t i u s". 4 October 1899 werd ze opgericht, en, aanvankelijk geschuwd en geminacht, is ze uitgegroeid tot een bloeiend lichaam, waar in de loop van reeds enkele tientallen jaren menig student behalve vriendschap bovenal bestudering en beoefening der niet verouderde Geref. theologie mocht vinden.

Al wordt het Voetius-lied ieder jaar, na de installatie der novieten (nieuwe leden) gezongen, dit jaar zal het plechtig-dankbaar opklinken naar omhoog: „Cantemus Voetiani: Soli Deo gloria!" D.w.z.: „Laat ons, Voetianen, ' zingen: Gode alleen de eer!" Want de vreze des Heeren is het beginsel der wijsheid, ook voor theologische studenten.

Over de viering van dit 10e Lustrum wil ik het nu niet hebben-Zoals altijd, en nu wel in het bijzonder, zou daarover een en ander op te merken zijn.

De dankbaarheid overheerst. Ook is het buiten mijn vermogen hier de historie van „Voetius" uit die vervlogen decennia, op grond van Notulen en Archivalia, neer te schrijven. Ja, het zou voor Leden en (Oud)-Reünisten een uiterst gewaardeerd Jubileum-geschenk geweest zijn, wanneer één der Abacti van de laatste jaren daarvoor tijd had kunnen vrijmaken. Maar deohaast, in de pastorie te geraken, is bij velen thans al niet minder groot als in vroeger jaren.

Bij dit Jubileum worden we een ogenblik stil. De leerzame dispuut-avonden in het Studentenhuis (door de Duitsers in beslag genomen, en tot hiertoe als politiebureau gebruikt), hoe werd daar over de diepste levensvragen en theologische problemen gesproken. Hoe kwam, na vijf minuten bedenktijd door een ander uit de gang geroepen, de eerstejaars-student schoorvoetend binnen, om z'n eerste proeve van bekwaamheid te leveren, door enkele minuten te spreken, voor de vuist, over een zelf-gekozen onderwerp.

De kerkvergaderingen, meestal in de Pieterskerk gehouden, liggen velen ook nog vers in de herinnering. Hoe werd daar de predicator na afloop van z'n met meer of minder gloed voorgedragen preekje door de aanwezigen met al dan niet rake, al dan niet opbouwende critiek als 't ware overstelpt. Met dank zij vermeld de vele diensten, aan „Voetius" bewezen door onze Professor Dr J. Severijn. En na zoveel jaren zien we nog diens voorganger, wijlen Prof. Hugo Visscher, onder zijn discipelen, die hij placht aan te spreken met „mijne heren!"

Zo zouden er meer memorabilia uit het verleden zijn op te diepen, hetzij van ernstig, hetzij van meer humoristisch karakter. Maar vele lezers van ons orgaan zal het misschien minder belang inboezemen.

We besluiten gaarne, waarmee we eigenlijk behoorden te beginnen, met nl. aan het Bestuur onze gelukwensen aan te bieden, en Bestuur en Leden toe te wensen Gods onverdiende zegen over hun werkzaamheden. Moge de beoefening der Godgeleerdheid in Gereformeerde zin tot in late nageslachten voortgaan, door middel van „Voetius" tot zegen en heil der Hervormde kerk, die ons ondanks al haar verval zo lief is, en tot ere van de Koning der Kerk!

Sol iustitiae illustra nos! Zonne der gerechtigheid, verlicht ons!, overeenkomstig de bede, boven heel de Utrechtse Universiteit geschreven, zij ook de toekomst van de Geref. Theol. Studenten Vereniging „Voetius" bepaald!

Spectator.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen