Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De belijdenisgeschriften onzer Kerk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De belijdenisgeschriften onzer Kerk

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE DORDTSE LEERREGELS

(25)

Een belijdenisgeschrift.

De vorige keer hebben we u een kort overzicht gegeven van de inhoud van de Dordtse Leerregels. We hebben toen gezien wat de grote Dordtse Synode heeft vastgesteld als de gereformeerde leer der verkiezing op grond van het Woord Gods.

De remonstranten hebben zich over het algemeen niet neer willen leggen bij deze beslissing, ze hebben de Dordtse Leerregels niet willen aanvaarden. Over de gevolgen daarvan voor hen hopen we iets te vertellen in een volgend artikel.

Nu stellen we vast, dat de Dordtse Leerregels, zoals die door de nationale synode van 1618 en 1619 zijn vastgesteld tesamen vormen het derde belijdenisgeschrift onzer kerk en ook naar deze belijdenis behoren de predikanten te prediken en te onderwijzen.

De vrijzinnigen en de remonstranten van onze dagen moeten natuurlijk niets hebben van de Dordtse Leerregels. Daarom is het zo onwaarachtig, dat zij artikel 10 hebben aanvaard in de nieuwe kerkorde, waar gesproken wordt over, dankbare gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift en over gemeenschap met de belijdenis der vaderen. De vrijzinnigen verwerpen dit derde belijdenisgeschrift en ze willen er niets mee van doen hebben. Dat kan ook niet anders. Want de Vijf Artikelen tegen de remonstranten veroordelen de vrijzinnige leerstellingen en godsdienstige opvattingen geheel en al.

Maar niet alleen de vrijzinnigen willen niets weten van de Dordtse Leerregels en van het leerstuk der verkiezing zoals de Heilige Schrift het ons leert. Ook Karl Barth en zijn volgelingen verwerpen de leer der praedestinatie zoals ze ons voorgesteld wordt in het derde belijdenisgeschrift. We moeten het met droefheid constateren, maar we mogen er niet aan voorbijgaan, dat ook zij een leer verkondigen die in strijd is met de Heilige Schrift en de belijdenisgeschriften onzer kerk.

Het remonstrantisme is nog lang niet uitgestorven. Van nature zijn we in de grond der zaak allemaal remonstranten. Daarom is het zo nodig, dat we de Vijf Artikelen tegen de remonstranten lezen en bestuderen. En we moeten het de kerk telkens weer voorhouden dat ook de Dordtse Leerregels behoren tot de belijdenis der vaderen. De kerk moge dan aan de leer der vaderen ontrouw zijn, het moet de kerk in die ontrouw niet gemakkelijk gemakkelijk gemaakt worden. Men zou die Dordtse Leerregels zeker liever maar willen begraven, want ze klagen vele remonstrantse predikanten van onze tijd aan, maar wij zullen ook op dit punt de banier der waarheid omhoog houden.

De leer der praedestinatie verworpen

Karl Barth en zijn volgelingen willen niets weten van de praedestinatie zoals ze door de belijdenis der kerk wordt voorgesteld. Men heeft het woord praedestinatie nog niet verworpen, maar men bedoelt er iets heel anders mee dan de Schriftuurlijke belijdenis. Woorden als verkiezing en verwerping hebben een heel andere inhoud.

Barth leert, dat er niet is een besluit Gods van eeuwigheid, niet een besluit dat af is. Maar onze Nederlandse Geloofsbelijdenis leert ons in artikel 16 dat God uit deze verderfenis trekt en verlost degenen, die Hij in Zijn eeuwige en onveranderlijke raad, uit enkel goedertierenheid heeft uitverkoren, zonder enige aanmerking hunner werken. En hetzelfde wordt geleerd in de Dordtse Leerregels en in de Schrift (Efeze 1 : 4; Handelingen 13 : 51; Hebreën 6 : 17).

Karl Barth en zijn volgelingen leren, dat er geen vast getal van uitverkorenen en verworpenen is, maar de Dordtse Leerregels zeggen: „dat de verkiezing is een onveranderlijk voornemen Gods, door hetwelk Hij, voor de grondlegging der wereld, een zekere menigte mensen tot de zaligheid uitverkoren heeft in Christus." De dialectische theologie leert verder, dat God doorgaat met beslissingen, zodat we met nieuwe beslissingen Gods moeten rekenen. Wij kunnen nog steeds verkoren en verworpen worden, want God is vrij en de mens is ook vrij.

Christus is het fundament der verkiezing volgens deze theologen. Calvijn leerde, dat Christus wel het fundament onzer zaligheid is, maar niet onzer verkiezing. En dat is ook naar de Schrift en naar de belijdenis der kerk. Christus is als onze Middelaar en Borg verkoren. En zowel het fundament van het Godsgebouw is verkoren als de levende stenen, die op dat fundament gelegd zijn. Daarom leren de Dordtse Leerregels ook, dat God een zekere menigte van mensen uitverkoren heeft in Christus, Denwelken Hij ook van eeuwigheid tot een Middelaar en Hoofd van alle uitverkorenen en tot een fundament der zaligheid gesteld heeft.

Barth en zijn volgelingen leren ook, dat de verwerping voor Christus is en de verkiezing voor ons. Daarom moet de kerk ook tot ieder mens zeggen, dat hij verkoren is omdat Christus de verwerping heeft gekend. En wie gelooft moet nu ook als een verkorene leven. Zo leert Barth de leer der algemene verzoening. De mensen moeten het alleen nog maar geloven, dat ze allemaal verkoren zijn en dat de verwerping hun deel niet is.

De Dordtse Leerregels zeggen het wel anders: Deze eeuwige en onverdiende genade van onze verkiezing wijst ons de Heilige Schrift allermeest daarmede aan, dat zij wijders getuigt, dat niet alle mensen zijn verkoren, maar sommige niet zijn verkoren of in Gods eeuwige verkiezing voorbijgegaan.

Ongereformeerd en onbijbels

Met opzet hebben we deze dingen in dit verband even aangehaald, opdat men de geesten van onze tijd toch goed zou onderscheiden. Want wanneer we bovenstaande dingen even indenken, dan zullen we de prediking van velen in onze tijd ook beter verstaan en ook doorzien in haar

ongereformeerdheid en onschriftuurlijkheid.

Tegen deze prediking heeft de Dordtse Synode stelling genomen. En door Gods genade is de kerk toen gezuiverd van deze verkeerde leer. Hoe diep is echter daarna het verval geworden. Hoe ver is men daarna af ge weken. Vooral onder de organisatie die in 1816 door koning Willem I aan de kerk werd opgelegd.

Maar het is nu juist zo droevig dat de verwachtingen die velen gekoesterd hebben toen men begon te spreken over een nieuwe kerkorde, de bodem zijn ingeslagen. doordat men alles wel zo geregeld heeft dat de remonstrantse leer vrijuit verkondigd zal kunnen worden, ondanks haar ongereformeerdheid en onschriftuurlijkheid.

Wij zullen echter tot taak hebben de kerk er op te wijzen, dat ze zo ten ondergang genoemd is. En wij zullen de kerk op moeten roepen tot bekering, opdat men werkelijk kome tot een waarachtige gehoorzaamheid aan het Woord Gods en opdat men een leer brengen zal, die werkelijk in gemeenschap staat met de leer der vaderen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 maart 1951

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

De belijdenisgeschriften onzer Kerk

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 17 maart 1951

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's