De profetieën van Zacharia

HET VIJFDE VISIOEN

II.

Toen antwoordde hij, en sprak tot mij, zeggende: „Dit is het woord des Heeren tot Zerubbabel, zeggende: Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen."

Zacharia 4 : 6.

Zacharia, de zoon uit een priesterfamilie, was natuurlijk niet onkundig van de geestelijke beteekenis, welke de kandelaar in Jehovah's heiligdom had. Wij hebben er de vorige maal over gesproken: de kandelaar is een beeld van de gemeente des Heeren, die verwaardigd werd, het licht van Gods Woord, van Wet en Evangelie, te dragen en uit te schijnen in een donkere wereld. Doch aan den gouden luchter, dien Zacharia in het nachtgezicht aanschouwde, was zóóveel ongewoons, dat de profeet den tolkengel om een nadere uitlegging vroeg.

De kandelaar van den tabernakel of den tempel moest door menschen worden bediend; de priesters vulden de lampen telkens bij. Maar nevens den kandelaar uit het visioen stond geen priester. Dat was ook niet noodig, want door de pijpen vloeide de olie geregeld uit het kruikje in de lampen, en het kruikje, het reservoir, geraakte niet ledig, omdat de vruchten der beide olijfboomen gestadig nieuwe brandstof leverden. Zacharia behoefde niet te vreezen, dat de lampen wegens gebrek aan olie zouden uitdooven. Stillekens greep alles in het visioen plaats; de stap van menschenvoeten werd niet gehoord, ook was er geen gerinkel van oliekannetjes < — zonder het minste gerucht voltrok zich 's Heeren wonderwerk, en er haperde niets aan.

Jehovah gaf den tolkengel de opdracht, dit geheimzinnige tafereel aan den profeet te verklaren: „Dit is het woord des Heeren tot Zerubbabel, zeggende: Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen." Onder leiding van Zerubbabel en Jozua was de eerste groep Joden uit de ballingschap in Kanaan teruggekeerd. Over Jozua, den hoogepriester uit Aarons geslacht, handelde Zach. 3. En in Zach. 4 komt Zerubbabel ter sprake. Hij was van koninklijken bloede, een nazaat uit het huis van David. En hij stond aan het hoofd van de burgerlijke overheid; als zoodanig had hij bepaaldelijk den herbouw van Jeruzalem en den tempel onder zijn oppertoezicht.

Och, wat was er een sterke tegenstand van de zijde der omwonende natiën — wij hebben dat in een der eerste meditatiën uitvoerig beschreven. Met name de Samaritanen zaten Israël op alle mogelijke manieren dwars, en wisten zelfs van den Perzischen koning te verkrijgen, dat de herstelwerkzaamheden geruimen tijd moesten worden gestaakt. De Heere kwam Zerubbabel en het bitter teleurgestelde volk bemoedigen: de tempel zal worden voltooid, ondanks het verzet der vijandig gezinden! Zacharia zag reeds den gouden kandelaar met de zeven lampen, welke in het heiligdom thuis behoort.

De tempel zal worden voltooid! Moet Zerubbabel daartoe eerst de Samaritanen en de andere wederpartijders in een oorlog ten onder brengen? Moet hij met behulp van wapenen en verdere machtsmiddelen zich de vrijheid veroveren, om ongestoord te bouwen aan stad en tempel? Och, Zerubbabel kon geen goedgeoefend leger van duizenden krijgslieden in het veld brengen, hij bezat het niet.

Maar zulks was allerminst van noode, om den tempel gereed te zien. Want... de Heere der heirscharen zou in bonds-

trouwe voor de eere Zijns Naams en voor de belangen van Zijn volk waken. Niet door de kracht van menschelijke inspanning. noch door het geweld van gepantserde vuisten, zouden stad en tempel uit het puin herrijzen. Indien Israël op zichzelf ware aangewezen, was de toekomst verre van rooskleurig; dan kon er eigenlijk geen verwachting wezen op een gunstig eindresultaat. Maar 's Heeren onweerstandelijke Geest zou de leiding nemen; Hij zou de vijanden beschamen, en de Joden verblijden. Gelijk de kandelaar licht verspreidde door een wonderwerk Gods, zonder menschelijke inmenging - zoo zou ook het heiligdom, waarin de gouden luchter zijn plaats zou verkrijgen, door Jehovah worden opgericht. In steile afhankelijkheid had Zerubbabel zich te verlaten op den bijstand van den Allerhoogste. Zonder de hulp des Geestes was het bondsvolk tot waardevollen arbeid niet in staat; de Joden moesten in de volgende jaren metselen met hun troffel, en intusschen het zwaard paraat houden - nochtans kwam hun geen eere van het welslagen toe; met hun werktuigen en wapenen waren zij niet anders dan een instrument in de hand van den almachtigen Geest Gods. „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden, zegt de Heere der heirscharen." In uw Bijbel staan de woordjes „zal het geschieden" schuin gedrukt; dit beteekent, dat zij in het oorspronkelijke ontbreken, doch door de Statenvertalers ter verduidelijking zijn ingelascht. Wij zullen de goede bedoeling dier eerwaardige mannen geenszins miskennen; toch valt het niet te loochenen, dat zij met hun invoeging het pittige en puntige van Jehovah's uitspraak eenigermate hebben verzwakt. „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest, zegt de Heere der heirscharen" •- in dezen vorm bracht de tolkengel 's Hemels boodschap aan den profeet over, en het werd als met een ijzeren griffel in Zacharia's hart geschreven, dat onze ondernemingen op niets uitloopen, indien wij op onszelf zijn aangewezen, en God, de Heilige Geest, Zich op afstand houdt.

De in nederigheid en onder felle tegenkanting begonnen bouw van den tempel te Jeruzalem zou een voorspoedigen voortgang hebben; de Almachtige stond er voor in. Hij liet den gouden kandelaar, die straks het heiligdom moest beschijnen, met de zeven lampen reeds licht uitstralen. Jehovah had geen priesters noodig, om den luchter van olie te voorzien; evenmin had Hij menschen noodig, om Zijn voornemen te verwezenlijken, en Zijn huis in Sion te doen verrijzen.

Het steenen gebouw te Jeruzalem was een afbeelding van de levende Kerk; ook van haar geldt: „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest." Het vijfde nachtgezicht was niet alleen vertroostend voor Zerubbabel en diens tijdgenooten, doch evenzeer voor de bondelingen heden ten dage. Gaat de geschiedenis van het Koninkrijk Gods op aarde maar na, en gij wordt telkens door dezelfde waarheid getroffen. Begint met de eerste bladzijde van de historie der Nieuw-Testamentische Kerk: Hand. 2. In de stad. die den Heere der heerlijkheid kruisigde, traden op het Pinksterfeest enkele eenvoudige lieden op: zij predikten, dat de verworpen Jezus van Nazareth Jehovah's Messias is, en dat in Hem een volkomen verlossing is gegeven voor een iegelijk, die gelooft. Dat elftal mannen stond weerloos in de bloedstad, in de nabijheid van de Sanhedrin-leden, die als grijpende wolven waren. Wat zou, in de schaduw van den grootschen tempel. hun simpele getuigenis uitrichten?

Aan den avond van dien dag boog een schare van drie duizend zielen voor Immanël, den aan de vaderen Beloofde. Zóó ving de groei van de gemeente, die zalig wordt, aan: niet door kracht, noch door geweld, maar door den Geest van Boven.

Bladert eens verder in het historieboek; daar ontmoet gij den apostel Paulus. Wij zien terecht hoog tegen hem op; doch wij leiden, uit hetgeen hij over zichzelven geschreven heeft, niet af, dat zijn gestalte en zijn optreden zoo bijster indrukwekkend zijn geweest. Deze onaanzienlijke Jood uit Tarsen, deze tentenmaker, werd geroepen, om het Romeinsche Keizerrijk, het hechte bolwerk van het heidendom, met den eenigen Naam, met de boodschap van zonde en genade, te doorreizen. Zou daar wel een zegen uit ontspruiten? Het antwoord wordt dit jaar met bijzonderen nadruk gegeven; vele kerkformaties hebben immers haar vertegenwoordigers naar Griekenland gezonden, om den Heere te prijzen voor Zijn werk in Europa, dat door den dienst van Zijn knecht Paulus een belangrijke uitbreiding verkreeg. Het was alweder: „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest." De apostel wees daarop, toen hij verklaarde: „Het dwaze der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij de wijzen (in eigen oog) beschamen zou; en het zwakke der wereld heeft God uitverkoren, opdat Hij het sterke (naar eigen schatting) beschamen zou." Wij bladeren weer verder in het boek der kerkgeschiedenis. Machtig was de paus van Rome met zijn kardinalen en bisschoppen. Daar verwekte de Heere Luther, een monnik in Wittenberg, en Calvijn. een man van wankele gezondheid, en... de kathedralen met haar altaren en beelden schudden op hc-ar grondvesten. Duizenden gingen de oogen open voor de heerschende dwalingen en misbruiken; velen mochten hun heil vinden in het herwonnen Evangelie van verzoening en behoud. Als gij daaraan denkt, zweeft onze tekst al op uw lippen: „Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest." Vandaag is het niet anders; allen, die uit bevinding mogen zingen: „Daden, als Gods groote daan, treft men nergens elders aan" - allen, die aldus mogen getuigen, zullen verzekeren, dat de Heere wonderwerken verricht met geringe middelen. Enkele woorden uit de predikatie van een niet eens welsprekend leeraar, een psalmregel, een scheurkalenderblaadje, de vraag van een kind, een opmerking van uw buurman... och, het is voor den Heere al genoeg, om u tot inkeer en omkeer te leiden, zoodat gij later in de begenading roemt: „Het geschiedde niet door kracht, noch door geweld, maar door Zijn Geest."

Utr.

E. v. M.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen