Een merkwaardig bericht?

In het vorige nummer van ons blad troffen we een merkwaardig bericht aan in de rubriek Kerknieuws. Reeds geruime tijd, zo werd ons daarin verteld, zijn door de kerkeraad van Nijkerk samensprekingen gehouden met het bestuur van de evangelisatie aldaar. Deze besprekingen liepen over de instelling van een zogenaamd neven-pastoraat. De kerkeraad had reeds eerder afgewezen het verzoek om in een gewone predikantsplaats een confessioneel predikant te beroepen. Maar de kerkorde heeft in overgangsbepaling 235 de mogelijkheid geopend tot het instellen van het zogenaamde nevenpastoraat. Het is voor onze lezers van belang, dat we deze overgangsbepaling hieronder afdrukken:

Indien visitatoren-provinciaal bij hun onderzoek naar en het opzicht over het geestelijk leven der gemeenten komen te staan voor het feit, dat een aantal lidmaten verklaart binnen de grenzen van artikel X der kerkorde behoefte te hebben aan een andere modaliteit van prediking en catechese dan ter plaatse wordt gevonden, en de kerkeraad van oordeel is de verantwoordelijkheid daarvoor als zodanig niet alleen te kunnen dragen, kunnen visitatoren-provinciaal — na raadpleging van visitatoren-generaal — aan de provinciale kerkvergadering verzoeken met de kerkeraad in overleg te treden, teneinde met deze tot een regeling te komen, waarbij deze verantwoordelijkheid mede gedragen wordt door het breed moderamen der provinciale kerkvergadering, hetwelk in dat geval bevoegd is, zo de betrokken lidmaten verklaren de daaraan verbonden lasten te zullen dragen, in de betrokken gemeente een neven-voorziening in het pastoraat te treffen, hetzij door de bijstand van een of meer pastorale medewerkers, van een hulpprediker, van een vicaris of van een predikant van een andere gemeente, hetzij door de vestiging van een predikantsplaats voor buitengewone werkzaamheden, verbonden aan de kerkprovincie.

Wanneer derhalve een neven-voorziening in het pastoraat getroffen wordt, draagt de kerkeraad wel verantwoordelijkheid, maar hij draagt die verantwoordelijkheid niet alleen, doch samen met het breed moderamen van de provinciale kerkvergadering.

Voor de kerkeraad van Nijkerk is het echter onmogelijk om < — al is het dan maar gedeelde verantwoordelijkheid — verantwoordelijkheid te dragen voor een prediking, die niet is naar Schrift en belijdenis. De kerkeraad wilde derhalve de evangelisatie wel tegemoetkomen en meewerken aan de instelling van het zogenaamde neven-pastoraat, maar alleen dan wanneer er een werkelijk confessioneel predikant beroepen zou worden. De kerkeraad heeft dan ook een lijst met dertien namen van confessionele predikanten aan het evangelisatiebestuur ter hand gesteld, die hem geschikt voorkwamen om in het nevenpastoraat werkzaam te wezen. Daaruit blijkt, dat het de kerkeraad ernst is om een oplossing te zoeken voor het evangelisatieprobleem in Nijkerk.

Maar wat is nu het merkwaardige in dit bericht?

Wel, daarin wordt gemeld, dat het evangelisatiebestuur geen van deze dertien confessionele predikanten aanvaardbaar acht!

Wanneer men dat leest, staat men toch wel even te kijken. Nu kan men een predikant krijgen, „die het evangelie naar Schrift en belijdenis in een andere vorm brengt en met een andere liturgie". Men heeft de keuze uit dertien predikanten. En geen van deze confessionele predikanten is aanvaardbaar voor de evangelisatie.

En weer blijkt duidelijk, dat het toch nog de vraag is of men het evangelie naar Schrift en belijdenis wil in de zgn. confessionele evangelisaties op de Veluwe. Men valt niet zozeer over de vorm en over de liturgie als wel over de inhoud der verkondiging in gemeenten met een gereformeerde prediking. Het is goed, dat dit weer duidelijk naar voren gekomen is, opdat men weet hoe de zaken staan. Men heeft er toch immers niets aan om de heimelijke bedoelingen des harten te verbergen onder schone woorden.

Het evangelisatiebestuur, zo lezen we in bovengenoemd merkwaardig bericht, wenst een predikant van de middenorthodoxie, die toch staat op Schrift en belijdenis. De kerkeraad van Nijkerk staat echter nu voor de vraag of dit mogelijk is. En daarom wil men nu wel eens gaan spreken met de evangelisatie over de inhoud der prediking, nu men daar zo nadrukkelijk heeft uitgesproken een confessionele prediking niet te wensen.

Voor de verschillende kerkeraden, die met het evangelisatieprobleem zitten, is het bovenstaande bericht van groot belang. Want zij zullen met de kerkeraad van Nijkerk van mening zijn, dat alleen verantwoordelijkheid gedragen kan worden voor een prediking, die is naar Schrift en belijdenis.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen