MET WELK RECHT?

Het vraagstuk van de minderheden houdt, naast het besluit van de generale synode om de vrouw tot het ambt toe te laten, de gemoederen in beweging. Dit zullen in de toekomst twee tere punten blijken te zijn in het kerkelijk leven. We hopen echter van harte, dat in elk geval de classicale vergaderingen zich zullen verzetten tegen het besluit van de synode. De vrouw behoort naar de Schrift niet in het ambt.

De kwestie van de minderheden is echter op 't ogenblik al acuut. We hebben reeds meer geschreven over Overgangsbepaling 238 waarin bepaald is, dat een provinciale kerkvergadering een predikant kan beroepen voor een bepaalde minderheidsgroep in een gemeente. Deze Overgangsbepaling is tot nu toe alleen nog toegepast in de gemeente Ede. Men huivert er voor terug om nog verder deze weg op te gaan. Maar kan men nog terug? Het is wel een zeer ondoordacht en overhaast besluit geweest, dat de synode destijds genomen heeft met deze Overgangsbepaling 238. Dat zien velen thans ook wel in. Daarom probeert men toch nog de toepassing ervan te voorkomen. We moeten daarvoor waardering hebben. Want Overgangsbepaling 238 scheurt de gemeenten uiteen onder de schijn van een eenheid, die alleen maar leiden kan tot verdere verdeeldheid. Overgangsbepaling 238 sticht scheurgemeenten, die onttrokken worden aan de tucht van de wettige kerkeraad, terwijl men die kerkeraad toch verplicht de leden van die scheurgemeenten in de lidmatenboeken in te schrijven en de gedoopte kinderen in de Doopboeken.

Dit kan alleen maar aanleiding geven tot conflicten. De kerkeraad van Ede heeft, om een voorbeeld te noemen, bericht gehad van de provinciale kerkvergadering van Gelderland, dat in de middenorthodoxe evangelisatie te Ede kinderen zijn gedoopt, die nu moeten worden ingeschreven in de Doopboeken van die gemeente. De kerkeraad van Ede heeft daartegen bezwaar gemaakt en deze bezwaren ook kenbaar gemaakt bij de betreffende provinciale kerkvergadering. En daarbij tegelijk de vraag gesteld met welk recht men dit doet. Wij weten niet hoever dit conflict zal lopen. Wanneer allebei de partijen op hun standpunt blijven staan en in hoogste instantie ook zou werden uitgemaakt, dat die kinderen ingeschreven moeten worden, dan is een groot conflict geboren. Ditzelfde zal dan ook gelden van de nieuwe lidmaten, die ingeschreven moeten worden. Waarom houdt de provinciale kerkvergadering voor deze midden-orthodoxe groep zelf geen Doop-en Lidmatenboeken bij?

Met welk recht, met welk schriftuurlijk recht en met welk kerkordelijk recht onttrekt men een groep lidmaten aan de tucht van de kerkeraad, terwijl men toch eist, dat ze beschouwd worden als leden in vollen rechte? En waarin schiet een kerkeraad toch tekort, die zorgt voor een prediking naar Schrift en belijdenis en onderwijs op diezelfde grondslag?

Dit is een belangrijke vraag waar men met zomaar overheen mag lopen. Dat we met grote belangstelling het verdere verloop van deze dingen volgen, kunt u wel begrijpen. Trouwens, dat zal ieder met de kerk meelevend lid doen. Want door al deze dingen is de kerk in een kritiek stadium gekomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen