Gods belofte werd heerlijk vervuld!

OP HET KERSTFEEST

Nog een enkele dag, en de blijde herdenking van Christus' geboorte is weer aangebroken. Ja, kunnen we nog blij zijn? Zijn we ooit blij gewéést op dit hoog-feest der Schriften?

Als de herders bevreesd tegen de grond vallen, dan is er toch het hemelse bericht: Vreest niet!, want ziet, ik verkondig u grote blijdschap!

Grote blijdschap, dus!, een blijdschap, die steeds groter en rijker wordt, naarmate we er dieper in geleid worden.

Laten we in dit artikel iets van de gronden voor deze grote blijdschap mogen aanwijzen en blootleggen.

En dan kan ik het in één zin samenvatten: Góds belofte werd heerlijk vervuld! Zo zingen onze kinderen het toch in één van de kerstliederen? Welnu, dat woord is volkomen waar.

In de kribbe van Bethlehem aanschouwen we Gods liefdes-geschenk aan een volk en een wereld in nood.

le. Jezus Christus is de Gezondene des Vaders. Hij is een Gezant, een Ambassadeur van het hof-des-hemels, om op deze aarde Zijn roeping en zending te volbrengen. Van vóór 's werelds grondlegging nam Christus deze zending reeds op Zich. En het gehele Oude Testament door klinkt het op allerlei wijze de gelovigen in de harten en oren: ZIE, IK KOM!

Jezus Christus komt in in de zalige Kerstnacht in een grauwe, donkere wereld. Er mag niet wat onwerkelijk romantiek licht rondom de stal van Bethlehem hangen. Daar waren geen kaarsjes of dennebomen, nog minder allerlei presentjes of 'roodbonte versieringen in de vorm van kerstklokken en weet ik veel. In de kribbe ligt het Gods-geschenk; en in de velden van Efratha omschijnt de herders de „héérlijkheid des HEEREN"!

Zó komt er blijdschap ook in ons arme hart en door-en-door lege, holle bestaan. Christus vervult alles. Want Hij, de Gezondene, is de Vervuiler van de goddelijke beloften, die alle in Hém „Ja", en in Hem „Amen" zijn, Gode tot heerlijkheid, door ons, die Hem toebehoren mogen!

Deze Gezant weet Zich in Zijn opdracht strikt gebonden aan Zijn ZEN-DER. De woorden, die Hij spreekt, zijn de Zijne niet — naar Zijn vernederde mensheid — maar de woorden, die Hij van Zijn Vader gehoord heeft. Hij spreekt de woorden Gods; Hij werkt ook de werken Gods; en... Hij toont in ZIJN leven, sterven en opstanding ons het liefde-hart van God!

In de vólheid des tijds heeft God Zijn Zoon, de Enige, Die Hij liefhad, gezonden.

2e. Jezus Christus is de Tweede Adam, Sions Borg en Middelaar, om in de Ene Persoon des Middelaars waarachtig God èn waarachtig mens te zijn.

Ja, dit is wonderlijk, onbegrijpelijk voor ons verstand. Maar... men nóerat Zijn Naam ook „WONDERLIJK". Ook zó is Hij de beloofde, in Wiens komst Gods belofte heerlijk werd vervuld!

Gods Zoon, en... Zoon-des-mensen. Ja, zoals Hij is er maar Eén op aarde geweest. Want weliswaar heet ook Adam, de éérste, door God geboetseerd uit de aarde, , , de zoon van God" — in Christus' geslachtsregister, nl.! — maar Adam was niet de eeuwige en enige Zoon-des-Vaders. Hij is de éérste zoon van God op aórde. Daarom is Adams vergrijp zo verschrikkelijk geweest, dat deze zoon van God verkoos, in de weg van verbondsbreking en verbonds-óngehoorzaamheid, een kind-des-duivels te worden. O, zeker. Adam blééf, ook na de zondeval: méns, een gevallen mens, een aan een drievoudige dood onderworpen mens, maar hij had zich van God af begeven in de macht en slavernij van satan, die grote mensenmoordenaar van de beginne.

Adams zonde krijgt nog ingrijpender betekenis, waar deze zoon-van-God niet alleen met betrekking tot zichzelf een heilloze beslissing nam, maar ook als verbonds-hóófd, in wie de ganse mensheid een vertegenwoordiger bezat, zijn nageslacht met zich meetrok in een staat van zonde, dood en verderf.

En toch... culpa felix!, gelukkige schuld, die Adam maakte.

Want nu wordt reeds aan het eerste mensenpaar, in hun zonde-staat wegvluchtend van 's Heeren heilig Aangezicht, de belofte van een Twééde Adam gedaan, als het zaad-der-vrouw, dat het slangenzaad zal vertreden en doden.

En in de Kerstnacht wordt deze Gódsbelofte héérlijk vervuld.

O, hoe verrassend en onverdiend, die toezegging in het verloren paradijs, inzake de komst van Vorst Messias.

Maar de werkelijkheid overtreft de belofte nog. Hij wordt ons in alles gelijk, uitgenomen de zonde. Daar ligt Hij in een voederbak van een beestenstal: o dierbaar Kind, o stof van vreugd!, Geschenk van het Alvermogen! Want:

God heeft gedacht aan ZIJN genade, Zijn tróuw aan Isrel nooit gekrenkt! Zo zingt de Kerk in diepe, verwonderde blijdschap en aanbidding bij de kribbe van Bethlehem. De belofte scheen vooraltoos onvervuld te blijven, maar God is geen mens, dat Hij iets beloven zou, en de vervulling zou doen uitblijven. Neen!, Hij is de HEERE, Jehovah, de Verbonds-God, de Ik-zal-zijn-Die-Ik-zijn-zal.

Gods belofte wordt héérlijk vervuld: want in de kribbe ligt niet alleen het geschenk van Gods Alvermogen, maar ook Sions Borg en Middelaar, als representerend een schuldig volk, in Gods genadeverbond!

3e. Op déze Christus zien de einden der eeuwen. In ZIJN komst is de eind-overwinning van het rijk Gods over het rijkder-duisternis in beginsel al een voldongen feit. In Christus Jezus begroeten wij de Koning van het koninkrijk der hemelen. De rechtvaardige Heerser, Die genade voor recht doet gelden, omdat Hijzelf aan het door ons geschonden recht des Vaders eeuwige voldoening wil verschaffen.

Van deze Koning geldt: Zijn wieg was een kribbe, Zijn troon was een kruis.

En op Zijn gezegende slapen vlochten de Romeinse soldaten een krans, ja een kroon van doornen. Christus wil Kruiskoning worden, om door Z ij n kruisgang satan te verpletteren, Gods toorn uit te blussen, en zo de ganse wereld met God te verzoenen!

Ja, Gods belofte wordt heerlijk vervuld! Want deze Koning zou niet alleen de Messiaanse Koning zijn voor het oude verkoren Bondsvolk Israël; en Hij zou niet slechts de wettige troonopvolger zijn in het vervallen Davidische koningshuis, neen!, Hij wilde door Zijn lijden en sterven Gods Konings-heerschappij over de ganse wereld weer herstellen. Hem is door Zijn Vader dan ook gegeven alle macht in de hemel en op de aarde. Duurzaam, blijvend, ja, ééuwig-blijvend! Aan de grootheid en aan de heerlijkheid van Zijn heerschappij zal geen èinde zijn.

Zo moet die Koning ééuwig leven!, bidde elk met diep ontzag. Men zal Hem 't goud van Scheba geven, Hem zeeg'nen dag bij dag!

In Zijn menswording en kruisdood worden Jood en heiden, Griek en Scyth, ja alle mensen, van welk ras of welke nationaliteit ook, tot een éénheid verenigd, die de Heilige Geest in Christus' éne heilige en algemene Kerk reeds nu op aarde tot een werkelijkheid maakt. In Christus Jezus is de 'middelmuur des afscheidsels' tussen Jood en heiden verbroken. In Christus is er geen onderscheid tussen hen overgebleven. God gaf Hem tot een verbond van het volk Israël, maar ook tot een LICHT der heidenen!

Zie, zegt de engel, ik verkondig u gróte blijdschap, die al den volke (nl. geheel Israël, wezen zal; en daarom heet Hij ook 'Koning-der-joden'; maar Hijzelf laat Zijn Koningschap aan al de volkeren bekendmaken door Zijn leerlingen, en Hij zegt: Predikt ze het Evangelie, en leert ze onderhouden alles, wat IK u geboden heb!

Rondom Christus' kribbe knielen niet alleen Joodse herders, maar ook heidense wijzen; bij Zijn kruis komt niet alleen een verloren schaap uit het huis Israëls tot inkeer, maar belijdt ook een Romeins officier: waarlijk, deze Mens was rechtvaardig!

4e. Zo is het Kribbe-Kind niet alleen Heiland en Zaligmaker voor de Joden, maar ook de Heiland en de Messias der wereld. Ook de Samaritanen belijden Hem als hun Messias, als de Gezalfde des Vaders, om ook in hun midden aan armen en ellendigen sieraad voor as, vreugde-olie voor treurigheid en een gewaad des lofs voor een benauwde geest zegenend mee te delen. Om-nietl, uit vrije

goedheid was de HEERE hun allen een vriendelijk Beschermer.

Nu moeten die tevoren vijanden waren, wel gezamenlijk hun verlossing en zaliging van deze Ene Zaligmaker verwachten. De Joden hebben niet langer in Jeruzalem, en de Samaritanen niet meer te Samaria op de Gerizim — ieder God apart — te aanbidden, maar in hun gemeenschappelijke redding door Jezus zullen ze God gezamenlijk aanbidden moeten in geest en in waarheid.

Komt, laten ook w ij aanbidden die KONING!

Hij is ook Profeet, om ons de weg der verlossing bekend te maken, en meer dan dat zelfs: Hij is de Hogepriester onzer belijdenis, Die met één offerande volmaakt heiligt degenen, die dóór Hem tot God gaan. De weg tot het binnenste heiligdom ligt in Hem open naar Gods Vader-huis en Vader-hart.

En de nodiging weerklinkt: wie dorst heeft, kome, en die wil, neme van het water des levens om-niet!

Zo is Christus de , Vertroosting Israëls', naar Wie eeuwen-achteréén reikhalzend werd uitgezien door elke door God bekeerde en arm-gemaakte, geestelijkbesneden Israëliet. O, hoe sterk en dan weer zwak, onhoorbaar schier, klom het gebed tot Gods troon: Och, dat Gij de hemelen scheurdet, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen voor Uw aangezicht wegvlieden. Want o, die bergen van zonde en schuld... En wie zal rechtvaardig voor God kunnen verschijnen? W i e klimt de heilige berg van God op?

Ziedaar IM-MA-NU-EL, God-mètons!, Die de Berg des HEEREN beklimmen wil, Hij alléén, Hij rechtvaardig vóór, ten behoeve en in plaats van - onrechtvaardigen. En... Hij doet al die bergen van zonde en schuld voor Gods ogen worden tot een vlak veld. Als met titanische kracht laat Hij al die bergen op Zijn Middelaars-rug wentelen. De straf, die ons vrede aanbrengt, was op Hèm; o, nu kan door Zijn striemen ons genezing geworden.

Grote blijdschap! Want in en mét Christus' komst werd Gods belofte van heil en vreê: heerlijk vervuld, voor een wereld, die van nature niet naar Hem vraagt, en in wier midden toch min-of-meer bewust een zucht naar verlossing opklonk tot God in de hemel. In Christus' „volheid des tijds", toen Hij de tijden der eeuwen vervulde, volmaakte met Zijn gezegende komst, o, uitwendig was het onder Augustus een schijnbare vrede, en toch... innerlijk hadden de mensen geen rust. geen vrede, geen zaligheid voor het hart.

5e. (We breken onze overdenking hiermee af; hoeveel stof tot mediteren er ook overblijft voor het godvruchtig gemoed! En... moge de overdenking van Hèm zoet en zalig zijn voor u, mijn lezer — op dit Kerstfeest, voor het eerst of bij vernieuwing. Want de wereld wenst haar kinderen toe: een gelukkig Kerstfeest; maar van de kribbe uit, waarboven de hemel geopend werd, bij de vleeswording van het eeuwige Gods-Woord, wenst de Kerk haar leden toe en ieder die het hoort een „zalig Kerst-, dat is: Christus-feest" toe).

Boven Zijn kribbe ontsluit zich de hemel, en dalen engelen Gods op en neer als boven Jacob in de droom te Bethel, en de engelen zingen: In ménsen een welbehagen! O, u kunt het niet geloven...? Maar, is uw onwil gebroken? Zoudt ge Christus als Verlosser en Redder in uw leven willen toelaten? O, stofbewoner» buk mede voor Hèm neer, en die zijn ziel in het leven niet kan houden! In Christus Jezus zijn alle beloften Gods ja en in Hem amen, Gode tot heerlijkheid, door ons.

Amen, Gode zij de eer!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen