Hij is hier niet want Hij is opgestaan...

HIJ IS OPGESTAAN!

Mattheüs 28 : öa.

Hij is opgestaan! Dat is de jubel van de Paasinorgen. Door alle eeuwen heen heeft deze boodschap over de ganse aarde geklonken: De Heere is waarlijk opgestaan!

En hier is reden om verheugd te zijn en God te loven. Hier is oorzaak om het mee uit te jubelen op het Paasfeest: De Heere is waarlijk opgestaan! Dat wil allereerst zeggen, dat Hij de dood overwonnen heeft. Niet alleen voor zichzelf, maar ook voor al dat volk dat de Vader Hem gegeven heeft. Vanwege onze zonden heerst over ons de geestelijke dood, wacht ons de lichamelijke dood en komen we in de eeuwige dood. Die drieërlei dood heeft de Heere Jezus overwonnen voor allen, die waarlijk in Hem geloven.

Door zijn opstanding heeft Hij ook de overwinning behaald op de vloek der wet. Want we zijn overtreders van die wet, die ons veroordeelt, verdoemt, omdat we niet hebben gewandeld in de heilige geboden Gods. Christus heeft de vloek voor zijn volk gedragen en geen wet kan hen meer verdoemen.

Door zijn opstanding heeft Hij ook de overwinning behaald op de zonde zelf. Want met de zonde van zijn volk ging Hij het graf in, maar die zonde is in het graf achtergebleven. Ja, Christus behaalde de overwinning op satan en zijn ganse rijk. De hel meende de overwinning behaald te hebben. Maar doordat Christus als Borg stierf voor zijn volk, de hel in ging voor zijn volk, werd de poort der hel voor al zijn schapen gesloten en de poort des hemels geopend. En de hel kon Hem niet houden. Alles was volbracht. De Heere is waarlijk opgestaan, Hij leeft en zijn volk zal met Hem leven.

Dat was de grote verrassing van die Paasmorgen.

Ook de vrienden van de Heere Jezus hadden gemeend, dat het uit was met Hem, toen Hij eenmaal in een graf was gelegd. Ze hadden in Hem geloofd, ze hadden Hem liefgekregen als de Gezondene des Vaders, ze hadden gehoopt op het heil, dat met zijn komst zo dichtbij gekomen was en... nu was alles hen uit handen geslagen, nu was er niets meer, waar ze hun hoop op konden vestigen: De Heere Jezus was gekruisigd, gestorven en begraven. Nu was alle hoop afgesneden.

En toch was er een wondere trekking in de harten naar de Heere Jezus. Daarom gaan die vrouwen ook in de vroege morgen van die eerste dag der week naar het graf. Ze konden het zelf niet goed verklaren, maar ze konden Hem toch niet loslaten, ze moesten hun liefde aan Hem betonen. Ze waren zo ongelukkig zonder Hem en ze misten Hem zo.

En daarom gaan die vrouwen naar het graf om de gekruisigde Christus te zoeken. Maar daar vallen ze van de ene verbazing in de andere. Want het graf is geopend en de boodschap van de opstanding wordt door een hemelbode verkondigd: Ik weet, dat gij zoekt Christus die gekruisigd was, Hij is hier niet, want Hij is opgestaan. Dat is nu ook de weg waarin wij allen geleid moeten worden. Wij moeten de Heere Jezus gaan zoeken, de Borg en Middelaar, Die om onze zonden gekruisigd is. Wanneer we geleerd hebben van onze diepe val, van onze nood en ellende, dan worden we door de Heilige Geest getrokken tot Hem. Dan kunnen we niet langer zonder Hem, omdat Hij alleen ons in Gods gemeenschap terugbrengt.

Zeker, er is veel vrees en ongeloof in ons hart, zoals bij de vrouwen en bij de discipelen. Maar wanneer de Heere onze ogen opent en wanneer we Hem mogen zien in de heerlijkheid van zijn opstanding, dan juichen we op het Paasfeest mee in dat koor: De Heere is waarlijk opgestaan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen