HOUD IN GEDACHTENIS!

(3)

Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt.

2 Tim. 2 : 8a.

„Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." Vergeet toch niet, wat er geschied is met de Heere Jezus, hoe Hij, om zondaren met God te verzoenen, te redden van het eeuwig verderf van voor Gods aangezicht, om ze zalig te maken van hun zonden, is afgedaald in de diepste diepten van smart, van smaad, van vloek, is , , nedergedaald ter helle".

Vergeet al evenmin, wat er in de artikelen van ons algemeen, ongetwijfeld, christelijk geloof onmiddellijk volgt op het: , Nedergedaald ter helle", nl.: , Ten derden dage wederom opgestaan uit de doden." — Dat is niet minder gedenkwaardig en geloofwaardig. Het is in volkomen overeenstemming met wat wij lezen in Gods Woord, dat eeuwig zeker is en slechten wijsheid leert: Welke God opgewekt heeft, de smarten des doods - ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van dezelve dood gehouden zou worden." Neen! dat kon niet. Hij heeft de dood verslonden tot overwinning en daarin ook hem, die het geweld des doods had, dat is de duivel. , , God de Vader heeft Hem dan ook uitermate verhoogd en heeft Hem een naam gegeven, welke boven alle naam is; opdat in de naam van Jezus zich zou buigen alle knie dergenen, die in de hemel, en die op de aarde, en die onder de aarde zijn. En alle tong zou belijden, dat Jezus Christus de Heere zij, tot heerlijkheid God des Vaders" (Filipp. 2:9—11). Hebben wij reeds kennis aan dat buigen van onze knieën, aan dat belijden met onze tong van die enige naam tot zaligheid aan zondaren gegeven? Zingen wij wel eens met ons hart dat vers, dat wij op de Zondagsschool als kinderen reeds leerden;

Er ruist langs de wolken een lieflijke naam. Die hemel en aarde verenigt tezaam.

Geen naam is er zoeter en beter voor ['t hart. Hij balsemt de wonden en heelt alle smart. Kent gij, kent gij die naam nog niet? Die naam draagt mijn Heiland, mijn [lust en mijn lied.

O, dat wij er voor vrezen te vergéten, wat zo onafwijsbaar noodzakelijk was, omdat het met minder niet kan. Dat wij er voor vrezen te vergeten, wat zo groot, zo wonderlijk en heerlijk is. Moge het maar zijn tot opwekking van onze trage, aardsgezinde, vergeetachtige ziel:

Loof, loof mijn ziel, de Hoorder der [gebeden; Vergeet nooit één van Zijn weldadig-[heden; Vergeet ze niet, 't is God, die z' u bewees.

Vergeet ze niet! Doch onze tekst spreekt nog sterker, nog meer positief: , Gedenk ze." Wees er mee bezig, overleggende die in uw hart, biddende, om er deel aan te mogen hebben, er deel aan te mogen krijgen. Dat deed de diepingeleide apostel Paulus nog wel, zoals blijkt uit Filipp. 3:8 en 10: , Ja, ik acht ook alle dingen schade te zijn, om de uitnemendheid der kennis van Christus Jezus, mijn Heere, om Wiens wil ik al die dingen schade gerekend heb, en acht die drek te zijn, opdat ik Christus moge gewinnen, en in Hem gevonden worde, niet hebbende mijn gerechtigheid, die uit de Wet is, maar die door het geloof van Christus is, nl. de rechtvaardigheid, die uit God is door het geloof. Opdat ik Hem kenne en de kracht Zijner opstanding." Ja, dan wordt in beginsel in ons leven werkelijkheid de opwekking: Houd in gedachtenis, dat Jezus C' ^^ doden opgewekt is."

Vergeet het wonu .^e Paasgebeuren niet. Gedenk het in verwondering en aanbidding. , , Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt", tot Zijn verheerlijking, daar Hij krachtiglijk bewezen is te zijn de Zoon van God uit de opstanding der doden. Als Zoon van God, als waarachtig God, eenswezens met God de Vader en met God de Heilige Geest, en toch tevens waarachtig mens, zo alleen is Hij volkomen bevoegd en in staat, om Middelaar en Verlosser te zijn. De Zoqn van God alleen kan de werken des duivels verbreken. De Zoon van God alleen kan de verworven gerechtigheid ook wedergeven. Zijn offer is een offer van oneindige waardij.

, , Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." Volkomen is de Vader bevredigd. Aan Zijn gerechtigheid is ten volle voldaan. Zijn toorn is gestild. Hij heeft een eeuwige, borgtochtelijke gerechtigheid aangebracht. Zondaren worden als vrucht daarvan verlost van de geestelijke, van de eeuwige, en eens ook van de lichamelijke dood. Christus Jezus openbaart Zich als: „Ik ben de opstanding en het leven." En Hij vraagt u en mij zo diep ernstig, zo tot zelfonderzoek dringend: , , Gelooft gij dat? "

Wat ligt er in dit alles toch een vertroosting voor ontdekte zondaren, die in de nood van hun ziel, in de nood van hun leven en van hun sterven, moeten uitroepen: , , Ik ben bekommerd vanwege mijn zonden!" Het nut, de vertroosting, van de opwekking en van de opstanding van Christus is zo groot, zo veelomvattend. Moge de Heilige Geest, de andere Trooster, ons daarin inleiden, voor het eerst en telkens opnieuw. Dat is genieten van de enige troost beide in het leven en in het sterven. Dat is gevonden te worden in Christus Jezus, met en in Hem gekruisigd en gestorven, met en in Hem opgewekt uit de doden, en nu Zijn leven deelachtig geworden, want Hij verzekert: „Ik leef en gij zult leven."

En wat ligt er een bemoediging voor al Gods kinderen, voor de kleinen en de groten, voor de gekrookte rietjes en de rokende vlaswiekjes, maar ook voor de eikebomen der gerechtigheid, in dat rijke woord: , , Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt."

De apostel Paulus heeft geschreven aan en tot bemoediging van zijn geestelijke zoon Timotheüs. En in hem tot bemoediging van alle herders en leraars, die waarlijk mogen zijn getuigen en gezanten van Jezus Christus. En in hem natuurlijk ook

voor de ganse Strijdende Kerk, die het hier in het strijdperk van de wereld vaak zo moeilijk kan hebben, zich zo bedreigd kan gevoelen. In het bijzonder voor hen geldt, wat ik eens zag staan op een schip, dat door de Hollandse IJssel voer: , , Leven is strijden." Dat is zo in het tijdelijke leven. Dat is nog veel meer zo met betrekking tot het geestelijke leven. Gij kent wellicht het boek, dat ook door Bunyan is geschreven: , , De heilige oorlog". In die oorlog is zo nodig de bemoediging: , , Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt."

Ja, in het rijke Opstandingsevangelie ligt een zo nodige, maar ook een zo blijde bemoediging temidden van al de strijd, die Gods kinderen hier op aarde hebben te strijden. Hun Verlosser heeft het Zelf gezegd: , In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar hebt goede moed, Ik heb de wereld overwonnen" (Joh. 16 : 33). En wederom: , En ziet, Ik ben met u-lieden alle de dagen tot aan de voleinding der wereld" (Matth. 28:20).

De Kerk des Heeren op aarde heeft een levende Zaligmaker. Zijn persoonsnaam, als waarachtig mens, is in 2 Tim. 2 : 8 genoemd , , Jezus", d.i. Redder, Zaligmaker. Van die zoete Jezusnaam lezen wij in Zondag 11 van onze Heidelbergse Catechismus: .Waarom wordt de Zone Gods Jezus, dat is Zaligmaker, genoemd? " En dan is het antwoord: , Omdat Hij ons zalig maakt, en van al onze zonden verlost; daarbenevens, dat bij niemand anders enige zaligheid te zoeken of te vinden is."

Gelukkig degene, die deze naam op de school des Geestes mag leren spellen in verwondering en in geloof.

Maar wij lezen in 2 Tim. 2 : 8 nog een tweede naam, nl. Christus. Er staat immers geschreven: , Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." „Christus" in het Grieks, dat is „Messias" in het Hebreeuws, dat is „Gezalfde" in het Nederlands. Christus, Messias, Gezalfde, gezalfd ook wel met olie, zoals b.v. door de zondares in het huis van Simon de Farizeër, zoals daarna ook door Maria van Bethanië, tot een voorbereiding voor Zijn begrafenis. Gezalfd echter bovenal met de Heilige Geest. Ziet meer dan David, meer dan Salomo, meer dan Aaron, meer dan Elisa, die allen met zalfolie gezalfd werden tot koning, tot priester of tot profeet, ziet, meer dan die allen tezamen is hier. Hij is de Christus, de Messias, de Gezalfde met de Heilige Geest. Hij heeft de Geest ontvangen niet met mate, naar de profetie van Jesaja: En op Hem zal de Geest des Heeren rusten, de Geest der wijsheid en des verstands, de Geest des raads en der sterkte, de Geest der kennis en der vreze des Heeren" (Jesaja 11:2).

Wat is deze Messiaanse profetie van de Evangelist van het Oude Verbond heerlijk vervuld na de Doop van de Heere Jezus in de Jordaan door Johannes de Doper! Wij zullen daar niet veel en lang met elkander over redeneren in onze vermeende menselijke wijsheid, zoals wij dat zo vaak doen, alsof wij alles weten en kunnen beredeneren. Wij zullen hier nog minder met heftigheid over disputeren en allerlei vragen opwerpen, en tegenstrijdige gedachten in onze lezerskring neerleggen. Ach, wat heeft dat weinig nut! Het einde is meestal niet brandende harten, maar hete hoofden en koude harten. Gezelschappen zijn er meermalen door uit elkander geslagen. Wij zullen dus alleen met elkander opslaan het laatste gedeelte van Mattheüs 3, en dat in alle eenvoudigheid tezamen lezen, moge het zijn met een biddend hart. Wij lezen dan in Matth. 3 : 16 en 17: En Jezus gedoopt zijnde, is terstond opgeklommen uit het water; en ziet de hemelen werden Hem geopend en hij zag de Geest Gods nederdalen, gelijk een duive en op Hem komen. En ziet, een stem uit de hemelen, zeggende: eze is Mijn Zoon, Mijn Geliefde, in Dewelke Ik Mijn welbehagen heb." Daar hebben wij de schoonste verklaring van de ambtsnaam. Christus, Gezalfde, gezalfd met de Heilige Geest.

En op grond van deze gebeurtenis en van andere plaatsen uit de H. Schrift, onderwijst ons het Schatboek, de Heidelbergse Catechismus, in Zondag 12 aldus: „Waarom is Hij Christus, dat is Gezalfde. genoemd? — Omdat Hij van God de Vader verordineerd is en met de Heilige Geest gezalfd tot onze hoogste Profeet en Leraar, Die ons de verborgen raad en wil aangaande onze verlossing volkomenlijk geopenbaard heeft, en tot onze enige Hogepriester, Die ons met de enige offerande Zijns lichaams verlost heeft, en ons met Zijn voorbidding steeds voortreedt bij de Vader; en tot onze eeuwige Koning, Die ons met Zijn Woord en Geest regeert, en ons bij de verworven verlossing beschut en behoudt."

Wat ligt er dan toch een bemoediging in die twee namen, nl. Jezus en Christus, die in 2 Tim. 2 : 8 genoemd worden. Och, dat wij, met onze wankelende, en zo vaak geslingerde hart er in het geloof houvast aan mogen krijgen! Maar al te veel vergeten wij, ook al kennen wij die tekst van buiten, dat er in Gods Woord ook staat geschreven: Benaarstigt u te meer, om uw roeping en verkiezing vast te maken; want dat doende zult gij nimmermeer struikelen. Want alzo zal u rijkelijk toegevoegd worden de ingang in het Koninkrijk van onze Heere en Zaligmaker, Jezus Christus" (2 Petrus 1 : 10 en 11).

Let tot uw bemoediging dus op die twee namen Jezus en Christus! Maar, let, in verband met die liefelijke, moedgevende namen ook op de gehele opwekking: „Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." Jezus Christus is niet maar een figuur uit het grijs verleden, Die alleen maar historische betekenis heeft. Neen! Hij is de Zaligmaker, Hij is de gezalfde Profeet, Priester en Koning, tot op deze dag toe. Ja, Hij zal dat blijven tot aan de voleinding der wereld. Jezus Christus is gisteren en heden Delevende Verlosser, Die spreekt als zelfde, en tot in der eeuwigheid. Hij is de Machthebbende: „Ik leef, en gij zult leven." Hij is opgewekt, Hij is opgestaan uit de doden, om nooit meer te sterven. Als wij in het donker zitten, dan is dat niet, omdat Hij er niet is. Neen! dan is dat omdat wij leven, alsof Hij er niet is, omdat wij van nature altijd, doch ook na ontvangen genade maar al te dikwijls, met Hem niet rekenen, naar Hem niet vragen, Hem veronachtzamen en vergeten.

Paulus waarschuwt Timotheüs daarvoor met diepe ernst, en in hem de strijdende Kerk van alle tijden en van alle plaatsen. De apostel begint al in dit 2de hoofdstuk van de 2de brief aan Timotheüs met zijn geestelijke zoon aldus op te wekken en te bemoedigen: „Gij dan, mijn zoon! word gesterkt in de genade, die in Christus Jezus is." Die bemoediging mag ook zijn deel zijn, als hij om Christuswille moet lijden. Zijn geestelijke vader schrijft immers: „Gij dan, lijd verdrukking, als een goed krijgsknecht van Jezus Christus." En dan eindigt dat alles met het wijzen op de bron van alle genade en van alle kracht: „Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." Ja, zo kunnen wij gemoedigd en getrouw arbeiden. Ziende op de opwekking van Christus, op de levende Verlosser, kan ook alle lijden en verdrukking geduldig gedragen worden.

„Houd in gedachtenis", ook gij, mijn lezer, die niet meer buiten de levende Verlosser kunt, „dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt." Hij heeft overwonnen. Hij heeft de duivel de kop vermorzeld. Hij heeft de wereld overwonnen. Hij heeft de zonde gedragen en weggedragen voor al de Zijnen. Hij heeft de dood overwonnen.

Nu kunnen uw doodvijanden niet verder dan Hij ze toelaat. Hij leeft altijd om voor de Zijnen te bidden, om voor ze te strijden, om ze te beschermen en te bewaren, om ze te leren, en om ze te regeren. Neen, geen van de Zijnen zal uit Zijn handen gerukt worden. O, wat ligt daar toch veel in, in dat: „Houd in gedachtenis, dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt!" En dat kan, niet omdat wij zo getrouw zijn, maar omdat Hij al Zijn duurgekochten draagt op Zijn hart ter gedachtenis voor het aangezicht des Heeren geduriglijk. Wat is dat een eeuwig wonder! Hebt gij, mijn lezer, er reeds kennis aan? Z.

Z.

S. v. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen