VELE WONINGEN

In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen; anderszins zo zou Ik het u gezegd hebben; Ik ga heen om u plaats te bereiden.

Johannes 14 : 2.

Voor de discipelen is de dag van de Hemelvaart van de Heere Jezus Christus een bijzonder droevige dag geweest. Want op die dag wordt er iets van hen losgescheurd, dat ze niet kunnen missen. Een kind, dat met één slag vader en moeder verliest, zou zich niet meer verlaten kunnen gevoelen, dan de discipelen zich gevoeld hebben op die dag, waarop de Heiland is wedergekeerd naar de Vader. Jezus was immers in de laatste jaren altijd bij hen geweest. Ja, Hij was alles voor hen geweest. Dagelijks hadden ze van zijn omgang genoten. Zijn nabijheid had hen op alle moeilijke wegen gesteund, zijn wijsheid in alle donkerheid geleid, zijn kracht in uren van moedeloosheid en inzinking geschraagd. Ze konden altoos op Hem rekenen en zijn ook nooit beschaamd met Hem uitgekomen. Maar nu de dagelijkse gemeenschap met Jezus verbroken is, verdwijnt alle glans uit hun leven en alle licht uit hun ziel. Na de vreugdentijd komt nu de rouwtijd. Het gewaad des lofs moet nu worden ingeruild voor een benauwde geest. De bruiloftskinderen zijn nu weeskinderen geworden.

De Heiland heeft echter zijn heengaan van deze aarde reeds van tevoren aan zijn discipelen aangekondigd. Toen heeft Hij gevoeld, wat er in de ziel van zijn discipelen zou omgaan, wanneer Hij door de kruisdood, de opstanding en de hemelvaart heen tot de Vader zou zijn gegaan. En daarom wilde Hij niet zonder zijn discipelen vertroost te hebben van hen scheiden.

En Hij heeft hen getroost met een Goddelijke vertroosting, zoals geen moeder troosten kan. En wanneer Hij dan ook gesproken heeft van zijn heengaan, ruist het als zilveren tonen van zijn heilige lippen over de neergebogen hoofden zijner discilen: „Uw hart worde niet ontroerd; gijlieden gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis Mijns Vaders zijn vele woningen; anderszins zo zou Ik het u gezegd hebben; Ik ga heen om u plaats te bereiden. En zo wanneer Ik zal heengegaan zijn en u plaats zal bereid hebben, zo kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij moogt zijn, waar Ik ben".

De Heere Jezus is op de dag van zijn hemelvaart wedergekeerd naar het Vaderhuis. Dat Vaderhuis, waar Hij hier van spreekt, is de hemel. En. daar zal Hij zijn uitverkorenen ook brengen. O, welk een wondere genade is dat! Want dat Vaderhuis was voor de mensen gesloten, omdat die mensen zondaars waren geworden. In dat Vaderhuis is alles heilig, heilig en nog eens heilig. Daarin was plaats voor God, voor Gods heilige Zoon, voor heilige engelen en ook voor heilige mensen. Maar daarin was geen plaats voor schuldige, doemwaardige gevallen Adamskinderen, zoals wij van nature allen zijn, daarin was geen plaats voor zondaren, die 's Heeren wet geschonden hebben, en gedaan hebben, wat kwaad is in des Heeren oog. Maar voor hen is de Heere Jezus naar de aarde gekomen, voor hen is Hij geboren in Bethlehem's stal, voor hen is Hij gegaan die ganse lijdensweg, voor hen heeft Hij zich laten nagelen aan het kruis, opdat Hij in die weg de zonde van zijn volk zou verzoenen, hun schuld zou betalen, hun straf zou dragen en aan het recht des Heeren volkomen zou voldoen. En toen Hij alles volbracht had, ging Hij naar het huis zijns Vaders, om van de hemel bezit te nemen. En daarom, o discipelen, weent niet en treurt niet, nu uw Heiland is opgevaren naar de hemel. Want Hij ging om de hemeldeur voor u te openen, om uw plaats te bereiden, om alles gereed te maken voor uw zalige ontvangst, opdat uw rustplaats al in orde zou zijn, wanneer ge daar vermoeid van de grote reis door de aardse woestijn aankomt, opdat het witte kleed, de palm en de kroon al gereed zouden liggen voor u. De Heere Jezus heeft die hemel voor zijn volk verworven. Hij spreekt van die hemel als van het Vaderhuis, omdat God de Vader Zich daar op bijzondere wijze aan zijn volk openbaart. Daar zullen de uitverkorenen genieten de zalige gemeenschap met de Vader. Daar zal een zaligheid hun deel zijn, die geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord en die in geen mensenhart is opgeklommen, en dat, om God daarin eeuwig te loven en te prijzen.

Dit Vaderhuis in nu ook het huis van de Heere Jezus. Hij is daar de Zoon des huizes. Hij is de erfgenaam en Hij brengt er een ieder, die tot zijn kudde behoort, in. En daarom sprak Hij tot zijn discipelen: , , In het huis mijn Vaders zijn vele woningen; anderzins zo zou ik het u gezegd hebben; Ik ga heen om u plaats te bereiden".

In het huis mijns Vaders zijn vele woningen. Dit laatste wordt er door Christus opzettelijk bij vermeldt, opdat we van dit Vaderhuis geen kleine gedachten zouden hebben. De hemel is zo ruim, dat ons stoutste denken toch altoos nog tekort schiet. En wanneer Jezus de hemel dan ook beschrijft in zijn wijdte, noemt Hij geen getal, maar Hij spreekt eenvoudig van vele woningen. Troostend is voor het verslagen hart, dat zichzelf in zijn strafwaardigheid kent, de zekerheid, dat er in het Vaderhuis vele woningen zijn. Neen, de verbroken geest sust zich niet met de waan, dat alle mensen door de goedheid Gods wel in de hemel zullen komen. Eer moet beleden worden, dat de kinderen Gods zich deze gunst gans onwaardig gevoelen, en dat op de bodem hunner ziel de gedachte leeft van de psalmist: , , Heere, wie zal verkeren in Uw tent, wie zal wonen op de berg Uwer heiligheid? " Neen, dat Vaderhuis is niet voor iedereen. Al is er in de hemel ruimte genoeg, al zijn er vele woningen, toch zal niet ieder de hemel ingaan. Want boven de hemelpoort staat geschreven: , , Hier zal niet binnenkomen, dat ontreinigt en gruwelijkheid doet en leugen spreekt '. Er is in de hemel geen plaats voor hen, die in de zonde en in het ongeloof volharden. Er is daar geen plaats voor de onherborenen. , , Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij dat iemand wederomgeboren worde, hij kan het Koninkrijk Gods niet zien". Alle zondaren, die zich niet bekeren tot de Heere, die niet door het geloof gerechtvaardigd worden en in Christus vinden hun eeuwig heil, zullen niet in de hemel, maar in de hel wonen, waar wening zal zijn en knersing der tanden.

In dat Vaderhuis, waar Jezus heenging, is echter wel plaats voor een schare van uitverkorenen. Daar is plaats voor het volk, dat hier op aarde de Heere heeft leren liefkrijgen en de zonde en de wereld heeft leren haten. Daar is plaats voor dat volk, dat in de Heilige Geest een Leermeester ontvangen heeft. Dat volk, dat van en uit zichzelf dood in zonden en misdaden is, wordt tot een nieuw leven herboren. Het stenen hart wordt uit hen weggenomen en ze krijgen er een vlesen hart voor in de plaats. Ze worden ontdekt aan hun onbetaalbare schuld, aan hun diepe bederf, waardoor ze leren zien, dat ze onbekwaam zijn geworden tot enig goed en geneigd tot alle kwaad. Ze leren vragen naar een Borg en Middelaar, opdat ze weer met God in een verzoende betrekking mogen komen. En ze vinden in Christus hun eeuwig heil, zodat hun enig levensdoel wordt Hem te danken, te lieven en te loven. Wanneer ge door genade tot dat volk moogt behoren, zijt ge toch zo gelukkig. Want zie, toen Christus opvoer ten hemel, ging Hij daar ook voor u plaats bereiden. Daar in dat Vaderhuis wacht Hij op uw komst om u voor eeuwig volkomen gelukkig te maken. Want:

Daar zal zijn volk weer wonen naar zijn [raad, God eeuwig hun zijn volle gunst betonen; Daar zullen zij, Gods knechten met hun [zaad, Zij, die zijn Naam beminnen, erf Tijk [wonen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen