Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het is een wonderlijke wereld waarin we leven. Ook een wonderlijke kerkelijke wereld. Want terwijl aan de ene kant scheidingen en scheuringen aan de orde van de dag zijn en nu eens hier en dan weer daar gevonden worden en dat onder mensen die volgens hun belijdenis toch eigenlijk bij elkaar horen, komt er aan de andere kant een eenheidsstreven openbaar, waar toch eigenlijk van eenheid in de belijdenis geen sprake is. We moeten het altijd zeer betreuren wanneer de mensen van gereformeerde belijdenis zich versplinteren in allerlei kerkjes en groepjes, want daardoor wordt de eenheid van de gereformeerde belijders gebroken. Aan de andere kant mogen we niet meedoen met

het zoeken van een valse eenheid

zoals die in onze dagen maar al te veel gevonden wordt. Wanneer de kroniekschrijver berichten leest over predikanten, die een bezoek aan de paus hebben gebracht, dan komt er verdriet in mijn hart en dan vraag ik me af waar toch het reformatorisch bewustzijn bij zulke predikanten is. Nimmer zullen we immers de paus kunnen erkennen als het hoofd of één van de hoofden der christelijke kerk. De pretentie van de paus, dat hij stedehouder van Christus is op aarde en met volmachten bekleed is om de kerk van Christus op aarde te besturen, moet ons al waarschuwen, dat we hier te maken hebben met zulk een zelfoverschatting, die in de diepste grond der zaak aan godslastering grenst.

Dezer dagen hebben we weer berichten kunnen lezen in de kranten dat de aartsbisschop van Canterbury een bezoek zal gaan brengen aan de paus. Deze aartsbisschop is het hoofd van de anglicaanse kerk, de staatskerk in Engeland, die wat de leer aangaat tot de reformatorische kerken moet worden gerekend, maar in kerkinrichting en eredienst grote overeenkomst vertoont met de middeleeuwse kerk. Dit eigenaardig karakter vindt zijn verklaring in het feit, dat haar Hervorming geleidelijk plaats greep, waarbij men wel eens terugviel op de roomse leer doordat de doorwerking van de reformatie een grote worsteling is geweest in Engeland, daar er nogal eens koningen aan de regering kwamen die Rome begunstigden. Maar toch zegevierde de reformatie uiteindelijk in dit land. De aartsbisschop van Canterbury nu wil contact zoeken met de paus om de eenheid van de christelijke kerk in de wereld te bevorderen. Het Vaticaan heeft nu laten weten dat deze aartsbisschop door de paus zal worden ontvangen, maar dat men niet moet verwachten, dat verschillen, die reeds eeuwen bestaan, meteen overbrugd zouden zijn. De paus kan trouwens de aartsbisschop zelfs niet als priester erkennen, daar er iets aan de apostolische successie zou ontbreken. Men verstaat daaronder, dat er een priesterwijding moet zijn door iemand, wiens wijding terug te voeren is op een wijding door de apostelen. Daarover las ik in het Alg. Handelsblad in een correspondentie uit Rome:

„Daarmee is eigenlijk van Romeinse zijde alles gezegd. De Italiaanse (dus wel katholieke, maar niet Vaticaanse) bladen wijzen erop, dat van alle protestantse kerken de Anglikaanse het dichtst bij de rooms-katholieke kerk staat, zodat men zelfs van anglikaans-katholiek spreekt. Het komt wel voor, dat Italiaanse toeristen in Londen de mis bijwonen en zelfs te biecht gaan in een anglikaanse kerk, zonder dit te bemerken, tot de geestelijke in de biechtstoel er hen op wijst, dat hij geen katholiek priester is. De liturgie is nauw verwant met de katholieke.

Een andere kwestie is, dat de anglikaanse geestelijken voor Rome geen „priesters" zijn. Jaren geleden onder paus Leo XIII, toen er voor het eerst sprake was van toenadering tussen Rome en de

anglikaanse kerk, is daarnaar een onderzoek ingesteld en het bleek, dat er in de vroege periode van de anglikaanse kerk, onder Elisabeth I, een hiaat is in de successie, zodat de priesterwijding van de anglikaanse „priesters" niet ononderbroken teruggaat op apostolische tijden. In tegenstelling tot de priesters van de orthodoxe kerken, die wel degelijk „priesters" zijn ook voor Rome, worden dus de geestelijken van de anglikaanse kerk als leken beschouwd en ook de aartsbisschop van Canterbury is voor het Vatikaan niet anders dan mijnheer Fisher, gepromoveerd in de godgeleerdheid, maar een leek."

Van roomse zijde is een boek verschenen over een mogelijke

hereniging van Rome met de reformatorische kerken

Dit boek is geschreven door prof. dr. W. H. van de Pol, hoogleraar aan de rooms-katholieke universiteit van Nijmegen en het draagt als titel: Het getuigenis der reformatie. Ik heb dit boek met grote belangstelling gelezen, omdat het inderdaad op een objectieve wijze tekent waar het nu eigenlijk in de reformatie om ging. En uit de drie belijdenisgeschriften onzer kerk maakt hij op een heldere wijze de hoofdpunten duidelijk van het getuigenis der reformatie. Nu zijn er predikanten die naar Rome lonken en die menen dat er van hereniging sprake kan zijn. Maar de schrijver van dit boek wijst er op, dat de reformatie met alle beslistheid gesteld heeft, dat er uitsluitend het gezag is van Gods heilig Woord in de kerk en dat alle andere gezagsinstanties ook in de kerk menselijk en feilbaar is, dus ook het gezag van de paus. En hij zegt dan nadrukkelijk: „Het is ondenkbaar, dat de Reformatie ooit op deze beslissing zou kunnen terugkomen. Het zou volgens reformatorisch besef niets meer of minder betekenen dan ontrouw en verraad aan het Woord van God."

Inderdaad, zo is het. En wanneer men dan bedenkt dat kardinaal Bea, die door de paus is opgedragen om inlichtingen te geven aan kerken, die niet onder Rome staan over het roomse oecumenische concilie dat binnen afzienbare tijd gehouden zal worden, heeft geschreven, dat van eenheid alleen sprake kan zijn onder de paus van Rome en het gezag van de kerk, dat naast of zelfs boven de Bijbel staat, dan verstaat men dat die eenheid alleen tot stand kan komen met verloochening van de reformatorische beginselen. Hij schreef immers: „De definitieve hereniging der Christenen houdt in het herstel van één, enige christelijke Kerk, zoals die bestond voor de dagen, dat Maarten Luther zijn afscheiding begon."

Daarom kunnen we het ook begrijpen, dat dr. van de Pol in zijn bovengenoemde boek toch eigenlijk tot de conclusie komt, dat er van hereniging van de reformatorische kerken met Rome geen sprake kan zijn, wanneer de kerken der reformatie aan haar eigen belijdenis blijven vasthouden. Rome kan nooit of te nimmer terugkomen op haar leeruitspraken, zo zegt hij. Wel spreekt hij van de reformatie als van een tijdelijk, voorbijgaand, historisch verschijnsel. Voor hem is de roomse kerk een blijvende bovennatuurlijke werkelijkheid. Hoe het mogelijk is dat predikanten en andere vooraanstaande kerkelijke leiders menen dat er eenheid met Rome kan wezen, is ons niet recht duidelijk. Of zijn zulke mannen niet reformatorisch in hun belijdenis meer en staan ze met hun éne voet al in Rome, door het getuigenis van de reformatie te verloochenen en in deze weg ontrouw te worden en verraad te plegen aan het Woord van God?

Kroniekschrijver.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 19 november 1960

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 19 november 1960

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's