ALLE DE DAGEN MET DE ZIJNEN

(3)

En ziet, lk ben met ulieden alle de dagen tot de voleinding der wereld. Matth. 28:20.

„En ziet, Ik ben met ulieden alle de dagen tot aan de voleinding der wereld." Met een enkele krachtige trek wordt ons hier geschetst de schone geschiedenis van de Kerk des Heeren op aarde. Er is geen dag en geen uur, waarin de Heere Jezus de Zijnen aan hun lot overlaat.

Ja, er zijn tijden waarin het tegendeel waar schijnt te zijn, want de Kerk des Heeren moet meermalen donkere tijden doorworstelen. Ondanks al die wisseling en schommeling en duisternis blijft zij echter het scheepje onder Jezus' hoede. En hoewel Hij is een Stuurman, van Wiens stuurkunst zij weinig begrijpen, toch houdt Hij met vaste hand het roer, en hoe Hij het ook wendt, nooit zal het scheepje stranden. Al gaat het door hoge zeeën en felle branding, ten slotte ankert het in veilige haven aan de oever van de eeuwigheid.

Er komen dagen van storm, waarin de schepelingen roepen: „Heere, behoed ons, wij vergaan!" En er komen dagen van windstilte, waarin de arke des behouds stil schijnt te liggen. Maar ook te midden van dat alles is Hij aan boord en door storm en windstilte heen bereikt Hij Zijn doel evengoed als wanneer de vaart voorspoedig is ook naar ons oordeel.

Alle de dagen tot aan de voleinding der wereld is de Christus met Zijn Kerk. Hij doet er toe tot de gemeente, die zalig wordt. Hij leidt en weidt, als de goede Herder, Zijn kudde. Hij bewaart en beschermt, als de almachtige Koning, Zijn volk. Hij spijst en laaft hongerenden en dorstenden. Hij troost alle treurigen. Hij heelt gebrokenen van hart. Hij zoekt afgedwaalden op. Hij voorziet in al die talloze noden en behoeften van Zijn ganse Kerk.

En dat blijft Hij doen tot aan de voleinding der wereld. Christus houdt Zijn Kerk in stand, totdat Hij wederkomt om te oordelen de levenden en de doden. Dan worden al Zijne en hare vijanden geworpen in de eeuwige verdoemenis. Dan neemt Hij alle uitverkorenen naar lichaam en ziel tot Zich in de hemelse blijdschap en heerlijkheid.

„En ziet, Ik ben met ulieden alle de dagen tot aan de voleinding der wereld", die woorden beschrijven ons niet alleen de schone geschiedenis van de Kerk van Christus in haar geheel, maar ook van elk harer leden in het bijzonder.

De getrouwe Zaligmaker is met de Zijnen al de dagen. Moeilijke dagen, dagen van rampspoed, waarin alles u tegen schijnt, komen ook aan voor hen, die de Heere vrezen. In zulke tijden wordt het ervaren, dat de nabijheid, de bijstand van de Verlosser van onuitsprekelijk grote waarde is. Daarin hebt ge een voorrecht zo heerlijk, dat alles wat voor het vlees bekoorlijk, is, er niet mee kan worden vergeleken. Te Filippi, in de binnenste kerker, ondervonden de gegeselde Paulus en Silas dit zo krachtig, dat zij in het holst van de nacht zelfs daar Gode lofzangen zongen. In de moeilijkste dagen kan de Heere het goed maken met Zichzelf.

Daarvan spreken de levenservaringen van al Gods kinderen. Zij kunnen verhalen van gebedsverhoringen, hoe zij in dagen van tegenspoed het mochten ervaren: Hij hoort het geroep. Er komen ogenblikken in het leven, waarin gij op de knieën gebracht wordt, waarin gij als een Hizkia de brieven moet uitbreiden voor Gods aangezicht, waarin het gebed opstijgt van de bodem uws harten. Dan hebt ge geen tijd om te zoeken naar schone woorden. Ze komen u over de lippen, met ernst en aandrang, telkens dezelfde misschien, omdat de nood nijpt en ge gevoelt niet los te kunnen laten. En hoe verrassend heerlijk is het dan wel eens niet gebleken, dat de Heere is een Hoorder en Verhoorder des gebeds, dat Hij met u is.

Wederom komen er andere dagen, waarin ge met inwendige moeilijkheden hebt te worstelen, dagen van onrust der ziel! Het kan daar binnen woelen en koken. De mensen behoeven er nog niets van te merken, en toch kan het binnen in u gelijken op een onstuimige zee. Ook dan echter wordt het wel ondervonden, dat de Heere goed is, als Hij tot dat onrustige hart spreekt: „Zwijg, wees stil, want Ik ben met u", en u laat horen woorden van troost en vrede. Hoe rustig en kalm kan het dan daarbinnen zijn! In stilte geniet ge van een heerlijke vrede.

Andere dagen komen er, dagen van afwijking, van zonde en ontrouw. Al kunt gij het in de wereld niet meer vinden, al kunt gij niet ontkennen, dat uw keuze veranderd is, de oude mens heeft nog veel kracht en somtijds schijnt het, dat hij de overhand zal behouden. Zonde, altijd maar weer zonde, telkens dezelfde zonde, is het ook na ontvangen genade. Er komen zelfs ogenblikken, waarin gij er aan gaat twijfelen, of u wel barmhartigheid is geschied. Ook in zulke dagen echter is Christus met u, ook al verbergt Hij Zijn aangezicht. Hij toch verlaat de Zijnen nooit. Hoe wordt het niet telkens ervaren, dat Hij weer de eerste wil zijn, dat Hij u niet aan uw lot overlaat. En als gij met schaamte en berouw Hem uw overtredingen moogt belijden, dan zult gij het wederom ondervinden, dat Hij de zondaars ontvangt.

En nu komen er wel dagen, waarin het u toeschijnt, dat Christus niet met u is, want somtijds geldt van Hem: „Voorwaar, Gij zijt een God, die Zich verborgen houdt, de God Israëls, de Heiland." Waartoe Hij dat doet? — O, gij, die Hem enigermate kent, tot uw bestwil. Nu eens om u te straffen voor uw zondig denken en handelen, als gij leeft, alsof gij buiten Hem kunt. Dan weer om bij u op te wekken een gevoel van ledigheid en verlangen. Want ach! wij moeten eerst iets missen om de waarde er van te leren kennen. Zo gaat het ook als de Heere Zijn aangezicht verbergt. En als dan het gebed weer mag opstijgen uit de ziel, dan laat de Heiland zien, dat Hij niet geheel is heengegan, maar Zich slechts een ogenblik heeft verborgen.

Alle de dagen is en blijft de Heere Jezus met u, die Hem nodig en lief hebt gekregen. Hij is met u alle de dagen van uw leven, totdat voor u aanbreekt de voleinding van uw leven. Hij is met u ook op de dag van uw sterven. Dan neemt Hij u tot Zich naar de ziel en eens in de dag der dagen ook naar het lichaam, om dan eeuwig met Christus te zijn, zonder enige

duisternis, zonder enige verberging, want aldaar zal geen nacht zijn.

Mijn lezer, zonder Christus te zijn, dat is zulk een ontzettende toestand. Wat is het niet zonder Christus te zijn alle de dagen van uw leven, de dag van het sterven en in die lange nimmer eindigende dag, of liever nog, nacht der eeuwigheid! Het zal wat te zeggen zijn voor eeuwig van Christus en dus ook van God gescheiden te zijn, het eeuwig verderf te lijden van voor Zijn aangezicht.

Door de lankmoedigheid Gods mogen wij elkander nog waarschuwen, elkander nog wijzen op die liefdearmen van de Heere Jezus, die Hij naar zondaren uitbreidt. Nog zijt gij in het heden der genade. Wel is de koning der verschrikking vlak achter u, maar tot op dit ogenblik is er nog één schrede, die hem van u scheidt.

Val de Heere te voet. Smeek Hem: , , o, dat ik ziende mag worden." Gij zijt van God gescheiden en gij weet het niet. Gij zijt dood door de zonden en de misdaden en gij hebt er geen erg in. Nodig hebt gij uw toestand enigermate te leren kennen. O, als gij te zien krijgt: , , ik ben in Adam van God afgevallen, in hem lig ik verdoemelijk voor God; door mijn dadelijke zonden sta ik schuldig aan de ganse Wet, en dat terwijl ik te doen heb met een alwetend, heilig en rechtvaardig God", als ge dat door de werking des Geestes te zien krijgt, dan hebt gij geen rust meer!, dan zult ge bij ogenblikken roepen en schreien om een Verlosser, om een Borg.

En die Borg, Die gij nodig hebt, die Middelaar, Die u alleen met God kan verzoenen, is de Heere Jezus Christus, Die Zichzelf heeft gegeven tot een rantsoen voor zondaren en Die nu leeft tot in alle eeuwigheid en steeds bezig is met Zijn verdiensten toe te passen door de Heilige Geest.

Wie niet meer buiten Hem kan, ziet wel eens heerlijkheid in Zijn belofte: , , En ziet, Ik ben met ulieden alle de dagen tot aan de voleinding der wereld."

O zeker, gij zoekt het veel te veel in de wereld, in de zonde, in uzelf, als gij daarop ziet, zit gij wel eens moedeloos ter neder, zuchtend: , , Het is, of het al treuriger met mij wordt" — maar toch, somtijds gevoelt gij niet buiten Hem te kunnen, dan is het uw vurige begeerte voor Zijn rekening te liggen, door het oprechte geloof met Hem verbonden te worden.

Vraag de Heere maar of Hij u uw zonde meer en meer tot zonde wil maken. Gij gevoelt misschien nog te weinig het zondige van uw zonden. Zij moeten u meer tot schuld en tot last worden. Dan krijgt ge meer behoefte aan de Heere Jezus als Verlosser, dan zult ge dieper beseffen, dat ge alleen door vrije genade gered kunt worden.

En als het u oprechtelijk, al is het ook nog zwak en gebrekkig, om deze dingen te doen is, dan is de Heere Jezus met u; al durft gij het niet geloven in de dagen van uw bekommering. , , Hij is nabij de ziel, die tot Hem zucht; Hij troost het hart. dat schreiend tot Hem vlucht."

Zalig voorrecht te mogen geloven. Jezus' belofte: , , En ziet, Ik ben met ulied enalle de dagen tot de voleinding der wereld" is ook voor mij! O, volk des Heeren, gij zijt het eigendom geworden van een getrouw Zaligmaker. Zoekt nu maar niet de genieting, die de wereld ons biedt, maar het zalig genot, dat er ligt in de gemeenschapsoefening met de Heere Jezus.

Vraag om die liefelijke ™am "nsprakenT die Hij met een ziel wel eens houdt. Verlustig u in wat Hij voor u deed en nog steeds voor u is en zijn zal. Hij blijft getrouw. Hij maakt waar al Zijn beloften, ook deze: , , En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot aan de voleinding der wereld. Amen." Ook uw ziel zegge door genade met een Mattheüs „Amen", het zal waar en zeker zijn."

Z.

S. v. D.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen