HET BOEK DANIËL

(22)

HET VONNIS.

Toen werd Nebukadnezar vol grimmigheid en de gedaante van zijn aangezicht veranderde tegen Sadrach, Mesach en Abednego; hij antwoordde en zeide, dat men de oven zeven maal meer heet maken zou dan men die placht heet te maken.

En tot de sterkste mannen van kracht die in zijn heir waren, zeide hij, dat ze Sadrach, Mesach en Abednego binden zouden om ze te werpen in de oven van het brandende vuur.

Toen werden die mannen gebonden in hun mantels, hun broeken en hun hoeden en hun andere klederen; en ze wierpen ze in het midden van de oven van het brandende vuur.

Daarom dan dewijl het woord des konings aandreef en de oven zeer heet was, zo hebben de vonken van het vuur die mannen die Sadrach, Mesach en Abednego opgeheven hadden, gedood.

Daniël 3 : 19-22.

De wereld kan Gods kinderen in hun trouw aan zijn wetten en inzettingen niet verdragen. De vijandschap tegen de ware belijders des Heeren vlamt telkens op. Zij zijn immers de spelbrekers op het wereldfe est. Ook op het grote feest dat Nebukadnezar had aangericht. Toen iedereen knielde voor het beeld in het dal van Dura bleven zij stram rechtop staan. Zij wilden voor niemand buigen dan voor God, Die immers gezegd heeft: , , Gij zult u geen gesneden beeld noch enige gelijkenis maken... Gij zult u voor die niet buigen, noch hen dienen". Zij hebben de Heere hun God lief en Hem willen ze gehoorzamen. De vrees voor de brandende oven deed iedereen knielen, maar de vreze des Heeren hield hen overeind. Ook toen ze voor de koning verantwoording moesten afleggen van hun houding. Hij vraagt hen waar ze de moed vandaan halen om zijn bevel te weerstaan. En tegelijk wijst hij op zijn brandende oven waarin immers allen geworpen zullen worden, die zich tegen de wil van de koning verzetten.

Maar dan klinkt tot verbazing van de koning en van allen die rondom hem staan hun fiere antwoord: wij hebben een God, Die machtig is om ons te verlossen uit die brandende oven, en, als Hij dat wil dan Hij ons ook daaruit verlossen.

Nebukadnezar spot met hun antwoord. Dat moet dan toch wel een machtige God zijn die hen verlossing zou brengen, machtiger dan hij, de machtige Nebukadnezar.

Maar de mannen houden vast aan hun belijdenis. Het kan ook zijn, dat hun God hen niet wil verlossen van die brandende oven, maar dan zullen ze toch getroost die oven ingaan. Ze zullen in elk geval niet knielen voor dat gouden beeld van koning Nebukadnezar. Onder de toelating Gods kan er veel geschieden in deze wereld. Gods weg gaat menigmaal door de duisternis. Maar één ding zal de Heere nooit toelaten. Allen die op Hem betrouwen zullen niet verloren gaan. Al begrijpen wij Gods wegen menigmaal niet, hoe donker ook Gods weg mag wezen, Hij ziet in gunst op allen die Hem vrezen. En ze zullen niet verloren gaan in der eeuwigheid. Dat geloven deze drie mannen ook vast en hun betrouwen is op de Heere hun God.

Onheilspellend verdonkert echter Nebukadnezars gezicht als die drie mannen zo spreken. Toorn flikkert in zijn ogen en hij kan zich haast niet meer beheersen: Toen werd Nebukadnezar vol grimmigheid en de gedaante van zijn aangezicht veranderde tegen Sadrach, Mesach en Abednego; hij antwoordde en zeide, dat men de over zeven maal meer heet zou maken dan men die placht heet te maken (vers 19). De hitte in de oven moet zo hoog worden opgevoerd, dat totale verbranding niet kan uitblijven. Nebukadnezar zou wel eens laten zien wié het hier voor het zeggen had. Hij zou elk verzet tegen zijn heerschappij op deze dag in de kiem smoren. Niemand zou het meer durven wagen om zijn bevel te weerstaan.

Aan de sterksten van zijn lijfwacht wordt opgedragen om deze drie te binden en in het vuur te werpen. Dat er mannen van grote lichaamskracht werden aangewezen, was natuurlijk om eventuele tegenstand te breken. En tot de sterkste mannen van kracht die in zijn heir waren, zeide hij, dat ze Sadrach, Mesach en Abednego binden zouden om ze te werpen in de oven van het brandende vuur (vers 20).

De terechtstelling van deze drie mannen wordt dan een adembenemende sensatie. De godsdienstplechtigheid wordt voor een ogenblik opgeschort en de koning laat zijn zetel overbrengen naar de gerichtsplaats om getuige te zijn van de strafvoltrekking, Hij zou straks de veroordeelden van boven in de trechter zien werpen en beneder door de wijde opening in het vuur zier spartelen. Ook het gevolg van de koninc haast zich naar de gerichtsplaats die in d(

nabijheid is en de priesters en vele andere belangstellenden drommen samen. Niemand wil iets van dit schouwspel missen. Stokers dragen nieuwe voorraden hout en pek aan. Hoog laaien de knetterende vlammen op. Volgens een apocrief geschrift joegen ze zelfs vijftien meter hoog uit de oventrechter. Het was een vuurzee,

Er wordt snel recht gedaan, wanneer men tenminste van recht kan spreken. Die drie mannen, die trouw bleven aan de Heere, werden gegrepen en gebonden en in de brandende oven geworpen. En dat met kleren en al, in vol ornaat, zoals ze voor de koning verschenen zijn als zijn hoogste gezagsdragers, met hun mantels, broeken en mutsen. Dat ze hun kleren aanhielden wordt hier opzettelijk vermeld, omdat met het oog op hun wonderbare redding, waar verder over gesproken wordt, van grote betekenis is. Verder moeten we er niets bijzonders achter zoeken, dat dit hier vermeld wordt. Toen werden die mannen gebonden in hun mantels, hun broeken, hun hoeden en hun andere klederen; en ze wierpen ze in het midden van de oven van het brandende vuur (vers 21).

Aan het bevel van de koning om de oven extra heet te stoken was wel bijzonder goed voldaan. Want wanneer die soldaten de drie ware belijders Gods opnemen om ze in de oven te werpen dan verliezen verschillende van hen zelf het leven. Ze vluchten als brandende fakkels en ze vinden op deze wijze een vreselijke dood. Ze wisten wel dat het een gevaarlijk werk was, maar het bevel van de koning was onverbiddelijk: Daarom dan dewijl het woord des konings aandreef en de oven zeer heet was, zo hebben de vonken van het vuur die mannen, die Sadrach, Mesach en Abednego opgeheven hadden, gedood (vers 22).

De Heere doet zijn uitverkorenen reeds recht. Hij toont zijn almacht en gerechtigheid. Er ligt een aangrijpende waarschuwing in deze geschiedenis. Wie Gods kinderen aanraakt, raakt Gods oogappel aan. Hun bloed, hun tranen en hun lijden zijn dierbaar in Gods oog. Er is een rechtvaardige vergelding. Laten we daarom voorzichtig wandelen voor het aangezicht Gods. Laten we naar de wil des Heeren vragen en in de weg des Heeren wandelen. Want de goddelozen zullen vergaan, maar die het van de Heere verwachten zullen nimmer beschaamd uitkomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen