CORRESPONDENTIE

L. K. tc S. Uw vraag bleef enkele maanden liggen omdat er geen gelegenheid was om de correspondentierubriek te verzorgen. We willen nu echter trachten om de vele brieven die nog op antwoord wachten, in de komende maanden te beantwoorden.

U vraagt een nadere uitleg van Lukas 16:9: , En Ik zeg ulieden: aakt uzelf vrienden uit de onrechtvaardige mammon, opdat, wanneer u ontbreken zal, zij u mogen ontvangen in de eeuwige tabernakelen."

Dit vers behoort tot de gelijkenis van de onrechtvaardige rentmeester, waar veel uitleggers zich mee hebben beziggehouden. Zo op het eerste horen blijven er inderdaad verschillende vragen bij ons liggen, waar we niet gemakkelijk een antwoord op kunnen geven, wanneer we de sleutel tot het verstaan van deze gelijkenis niet hebben. Het is niet mogelijk om in deze rubriek de gehele gelijkenis te bespreken. Ik geloof, dat de Heere Jezus ons die rentmeester ten voorbeeld wil stellen, omdat hij rekening hield met de toekomst. Bij zijn rentmeesterschap dacht hij aan de toekomst. Zijn rentmeesterschap zal hem worden ontnomen, maar voordat het zover is zorgt hij, dat zijn toekomst veilig is. Hij deinsde zelfs niet voor onrecht terug, door het goed van zijn meester te geven aan mensen, die hem later zouden kunnen helpen, wanneer hij zijn brood niet meer als rentmeester kan verdienen.

En nu stelt de Heere Jezus deze onrechtvaardige rentmeester zijn kinderen ten voorbeeld, opdat ze met de toekomst zullen rekenen. Ze moeten het goed, dat ze van de Heere ontvangen hebben ten nutte van hun naaste gebruiken. De Heere Jezus noemt dat goed hier: „onrechtvaardige mammon", omdat het bezit zo menigmaal door onrecht verkregen werd vooral in de dagen van de omwandeling van de Heere Jezus op aarde. Het onrecht zit niet in het goed op zichzelf, noch in het bezit of gebruik daarvan, doch in de verkeerde wijze van verkrijging of gebruik.

We moeten dus „die onrechtvaardige mammon", dat goed dat we bezitten, gebruiken waar het nodig is tot nut van onze naaste, zeker tot nut van onze medegelovige.

We zijn rentmeester over onze goederen. Maar zoals die rentmeester van zijn rentmeesterschap ontheven werd, zo zullen we allen straks aan het einde van ons leven komen. We moeten ons huis verlaten, het ons toevertrouwde goed loslaten en we zullen de eeuwigheid in moeten. Indien we dan geen voorzorgsmaatregelen genomen hebben, wanneer we dan niet met de eeuwigheid gerekend hebben, wanneer we dan geen vrienden hebben, niet horen bij het volk van God, zullen we eeuwig omkomen.

Maar als Gods kinderen onze vrienden waren, zullen we hen ook in nood geholpen hebben, zullen we onze goederen ook gebruikt hebben ter leniging van de nood van anderen. Wanneer ons dan alles ontbreken zal in ons sterfuur, wanneer we alles achter moeten laten hier op aarde, zullen Gods kinderen, die reeds overleden zijn, ons ontvangen in de eeuwige tabernakelen, in de hemelse woningen. Van het leven der toekomst weten we niet zoveel af. Daarom is het niet in bijzonderheden te ver-

klaren wat dat wezen zal: het ontvangen worden in de eeuwige tabernakelen. We hebben hier natuurlijk met beeldspraak te doen. Maar de bedoeling zal ons duidelijk zijn. Wanneer wij hier op aarde een goede rentmeester zijn geweest van ons aardse goed, wanneer wij voor de Heere en zijn dienst en zijn kinderen onze goederen hebben gebruikt, dan zal het genadeloon op onze liefdewerken niet uitblijven. Waar ons hart bewogen is door de liefde Gods en waar wij van genade hebben leren leven, van de genade van de Heere Jezus Christus, en waar wij onze liefdewerken hebben vervuld als vrucht van die genade, daar zal de vergelding niet uitblijven: en daar zullen ook degenen aan wie wij liefde hebben bewezen ons met gejuich begroeten wanneer wij in mogen gaan in de heerlijkheid Gods.

Ds. A. S. te R. Wanneer u over de moeilijke vraag van de minderheden iets wilt schrijven in ons blad, dan wil ik u daarvoor gaarne plaatsruimte geven. Maar dan moet u dat op een andere wijze doen dan in uw briefje, dat ik werkelijk niet durf op te nemen vanwege de reacties die ik verwacht van de lezers om de toon waarin het gesteld is. Een gereformeerde kerkeraad neemt misschien wel eens een te strakke houding aan ten aanzien van minderheidsgroepen in zijn gemeente. Maar aan de andere kant is het voor zo'n kerkeraad toch wel niet mogelijk om een ongereformeerde prediking te bevorderen. Het is wel moeilijk om nu precies de grens aan te geven. Misschien trekt men die grens te dicht bij de Gereformeerde Bond. Aan de andere kant zal toch niemand herv. geref. minderheden het recht kunnen ontzeggen om in een kerk met een gereformeerde belijdenis te vragen om gereformeerde prediking? En dat doet men in Barendrecht. Die hervormd gereformeerden hebben honger naar de gereformeerde prediking. En ze gaan ook trouw op onder de bediening van het Woord. Wanneer de kerkeraad daar rekening mee houdt behoeven die mensen niet meer samen te komen in een aparte dienst in een school, maar kunnen ze ook in de officiële kerkdiensten opgaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen