De bekentmaking der rechtvaardigmaking

(2)

In ons vorig artikel bespraken we de kenmerken van een gerechtvaardigde, zoals Comrie die ziet. We stelden aan het slot de vraag: Hoe kunnen we daar nu mee werken en wanneer?

Wij kunnen daarmee werken als de Heilige Geest er mee in ons werkt. Dan moet Hij de kenmerken in de Schrift en binnen in ons laten zien. Dit is duidelijk een middelijk werk. Wij krijgen kennis van onze rechtvaardigmaking door middel van kenmerken. Comrie schrijft: Middellijk doet het de Geest, wanneer Hij de ziel verlicht in de kenmerken die God in Zijn Woord geeft van diegenen, die gerechtvaardigd zijn, en hun die in hun eigen ziel doet zien". Dit is de bedoeling van Romeinen 8 : 16: De Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn."

Het is hieruit wel duidelijk, dat op deze wijze de wetenschap van onze rechtvaardigmaking niet rust op een heel bijzonder aangrijpende gebeurtenis, waarbij een mens alles meemaakt en in de vierschaar Gods in Zijn tegenwoordigheid vrijgesproken wordt. Die vrijspraak is buiten ons, zegt Justus Vermeer en zegt Comrie. Later krijgen we van deze vrijspraak kennis.

Aan de kenmerken leren we zien, dat God ons heeft vrijgesproken van schuld en straf. De bekendmaking van het vonnis geschiedt echter ook nog wel op een andere wijze. Het kan wezen, dat het stil wordt bij een mens als hij bepaald wordt bij de heerlijkheid van Christus. Van der Kemp, als hij van de bekendmaking door de kenmerken geschreven heeft, vervolgt: Ook geeft de Heilige Geest een bevredigende gemoedsgestalte en stille kalmte in de ziel, waardoor de vorige beroering en ontsteltenis, die haar had aangegrepen, gestild, en geen beschuldiging meer gehoord wordt. Op deze wijze geniet de ziel de rechtvaardigheid, de vrede en blijdschap door de Heilige Geest, Romeinen 14 : 17."

We moeten bedenken, dat de bekendmaking en overdenking van de rechtvaardigmaking niet tot één keer beperkt blijft. Eerst zullen de kenmerken veel moeten doen, maar dat blijft niet bij één keer. Daarom zegt ook de Catechismus in vraag 60: dat ik rechtvaardig ben voor God in zover ik zulk een weldaad met een gelovig hart aanneem. Telkens als de mens bij zijn zonde en ellende en bij de aanneming van Christus en al Zijn weldaden bepaald mag worden, krijgt hij een indruk van het vrij

sprekend vonnis. Die indruk kan bestaan in de vrede, waarvan sprake is. Doch Johannes van der Kemp vervolgt ook: Nog hoger en krachtiger werkt de Heilige Geest tot verzekering, als hij het vonnis der vrijspraak de ziel inboezemt met veel opgehelderde en gevoelige genade, sprekende heimelijk doch met veel kracht, tot haar op deze of gene wijze: Mozes gij hebt genade gevonden in Mijn ogen; Daniël, gij zijt een zeer gewenst man; zoon of dochter, uw zonden zijn u vergeven. Dat dan met zoveel licht en kracht tot de ziel wordt gebracht, dat ze klaar ziet, dat het een woord is, dat van de troon haar wordt toegezonden: e meer omdat dan de Heilige Geest Gods liefde in zijn hart uitstort, " Romeinen 5 : 5.

Het spreek vanzelf dat er voor zulk een woord plaats gemaakt moet wezen. Als dit woord met licht en kracht komt, moet het de bekroning zijn van de strijd en worsteling, de benauwdheid en de aanneming van Christus in de vierschaar der conciëntie. Sommigen nemen zo'n los woord aan tot het fundament van hun leven en sterven, maar zo gaat het niet. Comrie zegt, dat die overstelpende innerlijke zekerheid soms over de gelovige komt. Onmiddellijk doet het ook de Geest, zonder de kenmerken, de ziel soms de vrijspraak zo krachtig inboezemende, dat zij het ten volle geloven kan, en haar hart in blijdschap verwijd vindt, zodat zij zeggen kan, naar Psalm 103 : 2, 3. 4 en 5: oof de Heere, mijne ziel, Die al uw ongerechtigheden vergeeft....

Van der Kemp "spreekt van een vreugde, die zich uit in de woorden uit Jesaja 61 : 10: Ik ben zeer vrolijk in de Heere, mijn Ziel verheugt zich in mijn God, want Hij heeft mij bekleed met de klederen des heils en de mantel der gerechtigheid heeft Hij mij omgedaan".

Na dit stuk van de rechtvaardigmaking van de zondaar in de vierschaar afgehandeld te hebben, komt Comrie te spreken over de middeloorzaak van deze weldaad. De verdienende oorzaak is alleen de gerechtigheid en genoegdoening van de Borg Christus Jezus. De middeloorzaak is het geloof. Geen goede werken en geen gesteldheden in de zondaar hebben enige verdienstelijkheid. De mens wordt gerechtvaardigd door het geloof, zonder de werken der Wet (Romeinen 3 : 28). Het geloof is de hand van de bedelaar. Deze wordt niet rijk door zijn uitgestoken hand, doch door de gave, die er ingelegd wordt. 'Een zondaar is de Heere niet aangenaam door de waardigheid van zijn geloof, doch daarom, dat alleen de genoegdoening, gerechtigheid en heiligheid van Christus mijn gerechtigheid voor God is.

In de tweede plaats stelt Comrie aan de orde, hoe het geloof werkt. Het werkt als een horen. De zondaar hoort de gelovende mens een woord als: wees goedsmoeds, gij ellendigen, de Meester roept u. Het komt de gelovende voor, dat God zelf hem roept om hem vrijmoedigheid te geven.

Zo werkt het geloof ook als een zien. Jesaja 33 : 17 zegt: Uw ogen zullen de Koning zien in Zijn schoonheid; zij zullen een ver gelegen land zien".

Dit gebeurt zo, dat God met Zijn bovennatuurlijk licht Zijn eigen Zoon in de ziel van de ellendigen openbaart. Zij zien Hem in een weergaloze schoonheid en uitnemende voortreffelijkheid. Zo worden zij gelokt om Jezus te kiezen. In deze zelfde weg voortgaande is het geloof ook een lopen, een vluchten tot Jezus en een omhelzen met de armen des harten van Jezus. Het is duidelijk, dat het in de rechtvaardigmaking gaat om één ding namelijk dat we Christus omhelsd hebben.

En wat is nu de vrucht van de rechtvaardigmaking? De apostel zegt: Wij dan, gerechtvaardigd zijnde door het geloof, hebben vrede" (Romeinen 5 : 1). Daar is een oefening van vriendschap en gemeenschap met God. Tevoren ook waren er hevige beschuldigingen in de conciëntie. Nu is er kalmte. De ziel geniet van de rust en van de vrede met God.

Is het nu niet mogelijk zonder de rechtvaardigmaking tot de zaligheid te komen? Velen zeggen dit. Maar dan bedoelen ze een krachtige beleving in hun ziel, die zij rechtvaardigmaking noemen, maar die, als het goed is, de bekendmaking daar van is. Neemt men echter de rechtvaardigmaking als de rechterlijke daad Gods als Rechter in Zijn vierschaar, buiten de mens, op het geloof, dan zal niemand deze vrijspraak kunnen missen. Daar is immers niemand, die de Heere Jezus kan missen, die het eeuwige leven kan hebben zonder de Christus door een waar geloof te zijn ingelijfd. Zonder Jezus kunnen we niet van het zware en ondraaglijke pak van onze zonde bevrijd worden. Daarom is het een ieder zo nodig, dat hij de drie stukken van de weg der genade naar het hart leert kennen. Neem slechts een voorbeeld aan Buyan's Christen. Moeten we niet allen de stad Verderf uitvluchten? Moeten we niet allen het opgeven om het van de Sinaï te verwachten? Moeten wij niet allen begerig worden gemaakt om de smalle weg, om Jezus te kiezen en zou 't gaan om zonder de ontmoeting met Christus zalig te worden. Als nu een zondaar zou aankloppen aan de hemelpoort met vuile klederen, met een zwaar pak, zonder bewijs van genade, kan het dan goed gaan?

Mocht ieder de noodzakelijkheid van de vrijspraak Gods om Christus' wil zo op het hart gebonden zijn, dat hij nergens kan rusten en zich met geen enkele schuilplaats kan troosten buiten de Vrijstad. Alleen wie in Christus gevonden wordt, is rechtvaardig, vrij van schuld en straf, en ontvangt ook die vrijspraak.

Laat ieder van de vrijgesprokenen zich inspannen met dat vonnis bekend gemaakt te zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen