Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Anders

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Anders

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

In België heeft men een evangelisatieblad verspreid, dat verschenen is onder de naam: Anders. Dat is wel een bijzonder sprekende naam, vooral in onze tijd waar men eigenlijk alleen maar weet van solidariteit, maar dan in de verkeerde zin. We moeten solidair zijn met de wereld, zo houdt men ons tegenwoordig vanuit de kerk voor. En daar ligt natuurlijk wel iets in, wanneer we het maar in de goede zin bedoelen. Wanneer we ons allemaal zondaren gevoelen, wanneer we allemaal schuld moeten belijden, wanneer we ons allemaal goddelozen leren noemen, wanneer we verstaan dat we allemaal van Gods genade moeten leven. Neen, we behoeven ons niet boven de wereld te verheffen, we behoeven ons niet op de borst te slaan en te zeggen, dat we beter zijn dan de kinderen der wereld. Wanneer we op de leerschool Gods onderwezen zijn dan zullen we naast de grootste der zondaren gaan staan en zeggen: we hebben allen gezondigd en we derven allen de heerlijkheid Gods. Dan zullen we ons met Paulus de grootste der zondaren leren noemen, zodat we leren roemen in de genade Gods, die naar zulke zondaren als wij zijn, heeft willen omzien.

Maar onder solidariteit verstaat men in onze tijd eigenlijk iets geheel anders. De scheidslijn tussen kerk en wereld is weggevaagd. De kerk dreigt helemaal in de wereld op te gaan. Er vindt een proces van aanpassing plaats, waardoor er geen onderscheid meer is tussen de gelovigen en de ongelovigen. Ook de kerk wil op

een wereldse wijze leven. Vroeger hield de kerk zich verre van dans en toneel en maak. Vroeger werd de zondag in ere gehouden en de kerkgang als één van de voornaamste dingen van het leven gezien. Vroeger werd de noodzakelijkheid van het lezen van de Heilige Schrift en van het gebedsleven onderstreept. Maar in onze tijd komt een geestelijke vervlakking openbaar, die ons wel met verwondering moet doen vragen: hoe is alles in korte tijd toch zo anders geworden? Op vele olaatallerlei andere vormen van werelds versen lopen de kerken leeg, de zondag wordt inderdaad tot een zondedag gemaakt, geestelijke gesprekken worden weinig meer gevoerd en werelds genot en vermaak wordt gesteld boven het wandelen in de weg van Gods geboden.

Ontbrak er dan vroeger aan het christelijk leven niets? Was het dan vroeger alleen maar goed? Dat zullen we niet graag beweren. Ook toen waren er zonden en gebreken op het erf der kerk. Ook toen moest de roepstem tot bekering worden gehoord. Maar het was wel anders dan in onze tijd. En terecht anders!

Die naam van het Belgische evangelisatieblad heeft me gegrepen. Het is als 't ware een oproep, die we ook in ons blad willen doorgeven. Het zal misschien niet zo gemakkelijk zijn wanneer we ons tegen de grote stroom opstellen. Maar het is wel noodzakelijk. Als we de Heere Jezus willen volgen en dienen dan-zijn we anders dan de wereld, die van Zijn Woord en van Zijn genade niet weten wil. We moeten helemaal anders worden. We moeten wederomgeboren worden, nieuwe mensen worden. En dan zijn we ook andere mensen. En dan zullen we daar ook van getuigen. Wanneer Christus met Zijn genade in ons leven gekomen is zijn we immers vernieuwd, zijn we anders.

Dan willen we er ook voor uitkomen dat we anders zijn. En dat hebben we nodig in onze tijd, dat we van dat andere getuigen, dat we dat andere belijden. De kerk zal zich in deze wereld anders moeten opstellen. Wel midden in deze wereld, maar toch anders dan deze wereld.

Velen schamen er zich voor om te getuigen en te belijden van dat andere. Velen durven er niet voor uit te komen. Daardoor worden ook onze gezinnen, worden ook onze gemeenten meegevoerd door de geest van deze tijd. De storm van de geestelijke revolutie dreigt ook ons op drift te slaan. Laten daarom predikanten en ouderlingen, voorgangers en onderwijzers en allen die op een bepaalde post gesteld zijn, in het bijzonder ook de ouders, getuigen van dat andere. Wanneer we bij de kerk horen zijn we nu eenmaal anders dan wanneer we bij de wereld horen. Maar dan moeten we niet alleen anders praten, maar ook anders zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 2 augustus 1969

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

Anders

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 2 augustus 1969

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's