Christus het Paaslam

Misschien dat de vraag bij u opkomt. Wat heeft een lam nu met Pasen te maken? Hoe is dat nu met elkaar te verbinden, Pasen 't feest van opstanding en leven met een lam dat geslacht wordt? Maar dat heeft alles met elkaar te maken. Want als er geen lam was geslacht op het kruis van Golgotha zou het nooit Pasen hebben kunnen worden, zou er van leven en opstanding geen sprake zijn geweest. Wanneer

*) Uitgesproken voor de E.O. op 28 april j.1. wij over het Paaslam spreken weten we terstond wie we bedoelen. De Heere Jezus is het Paaslam. Dat is echt bijbelse taal. De apostel Paulus spreekt immers op dezelfde wijze over Hem als hij aan de gemeente van Corinthe schrijft: Want ook ons Pascha is voor ons geslacht, namelijk Christus.

Maar wat is dat Pascha? Dat was een instelling Gods in verband met de uitleiding van het volk Israël uit Egypte toen het daar zo zwaar verdrukt werd. De Egyp-

tische machthebbers wilden het volk niet de vrijheid geven waar ze in opdracht van de Heere, de God van Israëls, om vroegen. Negen plagen die over de Egyptenaren kwamen waren niet voldoende om de harde harten te vermurwen. Maar toen werd de tiende plaag aangekondigd. Alle eerstgeborenen in Egypte stierven in één nacht. Maar de verderfengel zou aan de huizen van de Israëlieten voorbijgaan wanneer ze lam zouden slachten en het bloed van dat lam zouden strijken aan de posten van hun deuren. De belofte des Heeren was klaar en duidelijk: Wanneer Ik het bloed zie, zal Ik ulieden voorbijgaan. Dat bloed van het lam was dus voor Israël het middel ter verlossing. Wanneer men achter dat bloed zou schuilen, zou niemand enig kwaad overkomen. En in de nacht van de uittocht moesten de kinderen Israëls het geslachte lam eten opdat zij zouden weten dat hun behoud lag in dat lam en zijn bloed, dat van de Heere God tot een genademiddel was gegeven. En op Gods bevel moest Israël elk jaar dit Pascha vieren ter herinnering aan Gods sparende genade in die nacht van de uittocht toen zo'n grote rouw over Egypte kwam en toen men de Israëlieten als 't ware smeekte om toch maar weg te gaan, die toen vanzelf de vrijheid kregen waar ze zo lang op hadden gehoopt, de vrijheid uit de banden van de slavernij.

Maar voor de ware Israëliet was het Pascha meer dan een herinnering alleen. Want hij kende nog een andere slavernij, de slavernij van de duivel en de zonde, tengevolge van onze diepe val in Adam. Maar hij wist ook van de belofte des Heeren dat er eenmaal iemand komen zou om te verlossen uit de banden van de zonde, de dood en de hel. In het lam van Pascha zag hij een afschaduwing van het grote Lam waarvan de profeet Jesaja al geprofeteerd had: , , Maar Hij is om onze overtredingen verwond en om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld; de straf die ons de vrede aanbrengt was op Hem en door Zijn striemen is ons genezing geworden... Als een lam werd Hij ter slachting geleid en als een schaap dat stom is voor het aangezicht van zijn scheerders, alzo deed Hij Zijn mond niet open."

En dat beloofde Paaslam is gekomen. Johannes de Doper heeft Hem als zodanig verkondigd toen hij op de Heere Jezus wees en zei: „Zie het Lam Gods dat de zonde der wereld wegneemt." Hij is de oorzaak van de verlossing en zaligheid van allen die in Hem geloven. De zonde en de schuld van ons is op Hem geladen. En toen moest Hij onze straf dragen. Hij heeft aan Gods gerechtigheid genoeg gedaan. Hij ging onder het oordeel door dat wij verdiend hebben. Hij moest de dood sterven. Hij moest van God verlaten worden. Maar in deze weg heeft Hij alles volbracht. Om de vreugde die Hem voorgesteld was een volk te verlossen van de dood en het verderf heeft Hij het kruis verdragen en de schande veracht. W T anneer Hij met Zijn discipelen 't laatste Pascha op aarde viert zegt Hij dat Hij naar dit ogenblik verlangd heeft: ., Ik heb grotelijks begeerd dit Pascha met u te eten eer Ik lijde: want Ik zeg u dat Ik daar niet meer van eten zal. totdat het vervuld zal zijn in het Koninkrijk Gods".

Hij weet dat Hij in de weg van Zijn lijden en sterven dat Koninkrijk nabij brengt. Hij zal wel door de diepten van de dood en van de hel heengaan als de Borg van Zijn volk. Maar wanneer Hij in deze weg genoeg gedaan heeft Mn de gerechtigheid Gods zal Hij opstaan van de doden. Hij zal opvaren naar de hemel en zitten aan rechterhand Gods Zijns Vaders. En allen die de Vader Hem gegeven heeft en die door de Heilige Geest in Hem leren geloven, zullen in Zijn zaligheid en heerlijkheid delen vanwege dat reinigend bloed dat dit Paaslam gaat storten. En daarbij vervult een onuitsprekelijke blijdschap Zijn hart. O zeker, de weg van het Paaslam zal donker wezen en de bittere beker des lijdens zal Hij tot de laatste druppel toe moeten leegdrinken maar... het Koninkrijk Gods wenkt. Doordat Hij nu in de plaats van Zijn volk staat zal God Hem onder Zijn heilig recht verbrijzelen maar... daardoor opent Hij voor Zijn volk dat nieuw- Jeruzalem met zijn paarlen poorten. Zijn Vader mag Hem nu wel verlaten, maar straks" zal Hij Zich verheugen in de gemeenschap met Zijn Vader en met al Zijn volk. De Vader moge Hem nu overgeven aan de dood, maar na de dood is het leven Hem bereid. God neemt Hem op in Zijn heerlijkheid. Daar wordt de doornenkroon verwisseld voor de kroon der ere. Het kruis wordt verwisseld voor een troon. Want God gaat genade en ere geven. Aan Hem en aan al Zijn volk. Want dat volk is van Hem. Hij heeft dat volk gekocht met Zijn bloed. Petrus wijst daar in zijn brief zo duidelijk op. „Wetende dat gij niet door vergankelijke dingen, zilver of goud, verlost zijt uit uw ijdele wandeling die u van de vaderen overgeleverd is, maar door het dierbaar bloed van Christus, als van een onbestraffelijk en onvervlekt Lam". De Heidelberger Catechismus spreekt hier van een enige troost in leven en sterven J? eide. Want als Hij ons gekocht heeft dan behoren we Hem ook toe. Dan mogen we weten „dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven, niet mijn maar mijns getrouwe Zaligmaker Jezus Christus eigen ben, Die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald en mij uit alle heerschappij des duivels verlost heeft en alzo bewaart dat zonder de wil van mijn hemelse Vader geen haar van mijn hoofd vallen kan, ja ook dat mij alle ding tot mijn zaligheid dienen moet: waarom Hij mij ook door Zijn Heilige Geest van het eeuwige leven verzekert en Hem voortaan te leven van harte willig en bereid maakt."

Ja, zo groot was de liefde van Christus voor Zijn volk dat Hij zichzelf als het Paaslam heeft overgegeven. Maar waarom had Hij Zijn volk dan zo lief? Bij het licht van de Heilige Geest leren we van onszelf belijden, dat er in ons geen goed gevonden wordt en dat er geen enkele reden in ons te vinden is waarom de Heere ons in genade zou aannemen door Zijn leven voor ons te geven. Wanneer de Heere Jezus met Zijn discipelen in de Paaszaal zit, dan zegt Hij dat Hij met groot verlangen naar dit uur heeft uitgezien. Dan gaat hij het Heilig Avondmaal instellen met de belofte erbij dat ze eeuwig met Hem Avondmaal zullen vieren aan het bruiloftsmaal des Lams. Maar hoe duidelijk komt hier openbaar dat die discipelen zondige mensen zijn. van nature kinderen des toorns, die geen recht hebben op een plaats in de heerlijkheid Gods. Als Hij gevangen genomen wordt laten ze Hem allemaal in de steek. Zelfs één van Zijn liefste discipelen, Petrus, gaat Hem verloochenen. En toch gaat Hij met zulke zondige mensen Avondmaal vieren. Avondmaal vieren in Zijn eeuwig Koninkrijk dat tegelijk het Koninkrijk des Vaders is. Toch gaat Hij Zich als het ware Paaslam geven in de dood, gaat Hij Zijn dierbaar bloed storten tot reiniging van alle zonde.

Wat een heerlijke boodschap heb ik nu voor een arm en verloren zondaar, waar hij ook woont in een grote stad of op een klein dorpje, waar hij zich ook bevindt, thuis of in een auto onderweg, wat hij ook is, rijk of arm naar de wereld, geleerd of ongeletterd. Wanneer wij moeten uitroepen dat we het onwaardig zijn dat de Heere in ons huis zou inkomen, dat we het niet waardig zijn om met Hem aan te zitten aan Zijn Avondmaal, dat wij de dood verdiend hebben en het oordeel waardig zijn, dan mag ik u verkondigen het heerlijk evangelie van Gods vrije genade, dat de Heere Jezus als het ware Paaslam alles volbracht heeft en dat er verzoening is aangebracht en dat er vergeving is voor de grootste der zondaren. Want doordat Hij Zijn dierbaar bloed gestort heeft tot verzoening van de zonde, zal van een ieder die in Hem gelooft niet voor de tweede maal betaling van zijn schuld gevraagd worden. Maar wanneer we met een bede om genade tot God komen, ziende op dat ware Paaslam, zal de Heere herhalen wat Hij eens gesproken heeft tot Jesaja: „Komt dan en laat ons samen richten; al waren uw zonden als scharlaken, zij zullen wit worden als sneeuw, al waren ze rood als karmozijn, zij zullen worden als witte wol."

Wat is dat een rijk en heerlijk evangelie voor een arm en verloren zondaar. Want om dit heil en deze vreugde ons te schenken heeft Hij Zich als het ware Paaslam laten slachten. Om ons te doen wonen in het huis des Vaders, om ons eeuwig gelukkig te maken in de heerlijkheid Gods, om ons te verlossen uit de banden van de duivel, de dood en de hel, heeft Hij Zijn dierbaar bloed gegeven, is Hij als het Lam Gods gehoorzaam geweest tot in de dood, heeft Hij het leven voor Zijn volk verworven in de weg van Zijn sterven, is Hij opgestaan van de doden om te kunnen zeggen: Ik leef en gij zult leven.

Daarom mogen al Gods kinderen een zalige verwachting hebben. We moeten allemaal eenmaal die weg gaan door het donkere dal van de schaduw des doods. Het zal een verschrikkelijke weg zijn voor allen die de Heere Jezus verworpen hebben, die

naar Zijn roepstem niet geluisterd hebben, die Zijn lokstem hebben afgewezen. Ja, dat is de vreselijke mogelijkheid dat we het Paaslam verwerpen en dat we liever slaaf blijven van de duivel en van de zonde dan dat we bevrijd worden om de Heere te dienen overeenkomstig Zijn Woord. Maar wanneer de Heilige Geest ons overtuigt van zonde, gerechtigheid en oordeel, wanneer alle hoop aan onze kant ons helemaal ontvalt, dan mogen we weten dat ons Pascha voor ons geslacht is, ons Paaslam, de Heere Jezus Christus. Hij is gestorven en begraven, maar Hij is ook opgestaan, waarlijk opgestaan. Tot Hem mogen we onze toevlucht nemen, achter Hem kunnen we schuilen, achter Zijn bloed, waarmee Hij Zijn volk, Zijn kerk. Zijn gemeente eeuwig heeft verlost. Daardoor mogen we ook zingen van onze hoop en onze verwachting in de nood van dit leven:

Maar, blij vooruitzicht dat mij streelt, ik zal ontwaakt uw lof ontvouwen, U in gerechtigheid aanschouwen, verzadigd met Uw godd'lijk beeld.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen