De zendingsconferentie te Bangkok

In het verleden hebben de kerken goed verstaan wat hun taak was ten aanzien van de verbreiding van het evangelie onder de heidenen. De boodschap van Gods genade en vergeving en verzoening moest worden gebracht, de boodschap van de Heere Jezus Christus, Gods Zoon. Die mens geworden is om in de plaats van Zijn volk te lijden en te sterven onder het oordeel Gods door te gaan dat wij verdiend hebben, opdat een iegelijk die in Hem gelooft niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe. Hij is de Borg en de Middelaar van een schuldig volk. Hij is om onze overtredingen verwond en om onze ongerechtigheden is Hij verbrijzeld. Maar door Zijn striemen is ons genezing geworden. En met deze boodschap is men tot de heidenen gegaan volgens de opdracht van de Heere Jezus Christus: , , Alzo is er geschreven en alzo moest de Christus lijden en van de doden opstaan ten derde dage; en in Zijn Naam gepredikt worden bekering en vergeving der zonden, onder ~'!e volkeren, beginnende van Jeruzalem" (Luk. 2! : 46— 47). En daarbij komt ook duidelijk naar voren de enige Naam door welke we zalig kunnen worden, de naam van de Heere Jezus. Want van het geloof in Hem hangt het af of we behouden zullen worden. De Heiland zegt immers tot Zijn discipelen: , , Gaat heen in de gehele wereld, predikt het evangelie aan alle kreaturen. Die geloofd zal hebben en gedoopt zal zijn, zal zalig worden; maar die niet geloofd zal hebben, zal verdoemd worden" (Markus 16 : 15—16).

In het begin van de maand januari is er te Bangkok een zendingsconferentie gehouden die men de naam heeft gegeven „Salvation Today". We kunnen dit vertalen met: „het heil vandaag". De besprekingen die op deze conferentie zijn gehouden hebben ons wel bijzonder verontrust. De humanistische tendensen hadden duidelijk de overhand. Er was nog wel een groep afgevaardigden, zo hebben we vernomen, die gestreden hebben voor de rechte verkondiging in het zendingswerk, maar toch hadden zij die het heil veel meer op deze aarde betrekken de overhand. Vandaar ook dat men de dialoog, het gesprek, met de wereldgodsdiensten meer en meer belangrijk gaat vinden, zodat het christelijk geloof én van de godsdiensten kan worden waarin men zijn geloof kan beleven. Men zou het echter ook in een andere godsdienst kunnen doen.

De ontwikkelingen in de Wereldraad van kerken zijn zodanig — we hebben dat nooit onder stoelen of banken gestoken — dat we daarover grotelijks verontrust zijn vanwege de humanistische en marxistische invloeden die op allerlei wijze openbaar komen. Sinds de zendingsorganisaties zich zo nauw met deze Wereldraad verbonden hebben, moet onze verontrusting ook wel meer en meer uitgaan op dit gebied.

Dat in het klimaat van de zendingsconferentie te Bangkok een geloofsbelijdenis kan groeien, waarmee velen hun instemming hebben betuigd, zoals hieronder volgt, illustreert duidelijk in welke gevaarlijke fase ook het Zendingswerk is gekomen:

Ik geloof in God de schepper van alle dingen en de Vader van ieder mens. Maar die niet regeert volgens onveranderlijke wetten, of wil dat ongelijkheid en onrecht blijven bestaan.

Ik geloof in God, de grote subversieve agent, die werkt voor de armen en de verdrukten, en die van ons vraagt te werken aan de vormgeving van een nieuwe maatschappij.

Ik geloof in Jezus Christus die ieder gedeelte van ons menselijk bestaan deelde en daar creatief op reageerde, en gekruisigd werd op een leeftijd, waarop als Hij vandaag geleefd had, te jong geweest zou zijn voor belangrijk werk in de kerk.

Ik geloof in Jezus Christus die, door zijn gehoorzaamheid aan de Vader, de intensiteit van zijn liefde voor anderen, en Zijn wederopstanding na de dood, in zich verenigt al diegenen die aan Zijn roep gehoorzamen.

Ik geloof in de Heilige Geest, die mannen en vrouwen de kracht geeft datgene te doen wat juist en rechtvaardig is, en die een oneindige kosmische dimensie geeft aan iedere daad van vriendelijkheid en mededogen.

Ik geloof in de Heilige Geest, die ons egoïstische individuen helpt de economische radicale culturele en taalkundige barrières te overwinnen, en ons helpt ons te verenigingen tot een enkele broederschap.

Hoever zijn we hier afgeweken van de bijbels-reformatorische belijdenis. Hoever zijn we hier verwijderd van de oude oecumenische belijdenissen zoals de Apostolische Geloofsbelijdenis, de Geloofsbelijdenis van Nicea en de Geloofsbelijdenis van Athanasius. Hoever zijn we hier verwijderd van de bijbelse boodschap van genade en verzoening in de Heere Jezus Christus! In dit alles moeten we wel de tekenen der tijden opmerken waarover de Heere Jezus heeft gesproken en waarmee de eindtijd wordt aangekondigd: , , En vele valse profeten zullen er velen verleiden. En omdat de ongerechtigheid vermenigvuldigd zal worden, zo zal de liefde van velen verkouden". Maar tot troost van allen die trouw willen blijven aan het Woord Gods, zegt de Heiland: „Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden."

Deze zendingsconferentie zal zeker ook

zijn invloed hebben op het zendingswerk dat officieel van onze kerk uitgaat. Eén van de leidende figuren op deze conferentie was immers Dr. A. A. van den Heuvel, de toekomstige secretaris-generaal van onze kerk. We zijn dankbaar dat we onze Gereformeerde Zendingsbond nog hebben, die in elk geval zelfstandig de boodschap van het evangelie kan uitdragen en het heil ook vandaag nog mag verkondigen over-

eenkomstig de Schriften.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen