De onreine geest bestraft

En in de synagoge was een mens, hebbende een geest eens onreinen duivels, en hij riep uit met grote stem, zeggende: Laat af, wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener? Zyt Gy gekomen om ons te verderen? Ik ken U, wie Gy zyt, namelijk de Heilige Gods.

En Jezus bestrafte hem, zeggen: wijg stil, en ga uit van hem! En de duivel hem in het midden geworpen hebbende, voer van hem uit, zonder hem iets te beschadigen. En daar kwam een verbaasdheid. over allen, en zij spraken te samen tot elkander zeggende: at woord is dit, dat Hy met macht en kracht de onreine geesten gebiedt en zij varen uit! En het gerucht van Hem ging uit in alle plaatsen des omliggenden lands. Lucas 4 : 33—37.

DE DUIVEL EN ZIJN MACHT

Op de sabbatdagen leerde de Heere Jezus in de synagogen. In dit hoofdstuk 4 van Lucas leest u dit ettelijke malen. Eerst in Nazareth, waar de mensen zich verschrikkelijk ergerden aan Zijn prediking. Zo zelfs, dat zij Hem buiten de synagoge wierpen, daarna zelfs nog buiten de stad. En weinig had het gescheeld of zij hadden Hem ook nog van de steilte afgeworpen. De goede leer des Heeren, het Evangelie is echt niet overal welkom en zij is vaak zelfs niet welkom bij degenen, die ons het naast bestaan. Dat kan zelfs hoog uitgaan!

Jezus gaat dan dus maar af van het hoog gelegen Nazareth naar Kapernaüm, waar de Heere Jezus met Zijn moeder en met Zijn broers, naar Joh. 2 : 16, is gaan wonen. En dan op de sabbatdagen naar de synagoge, uitteraard. En dan preken! Op de sabbatdagen hoort mon in de kerk. En in de kerk moet gepreekt worden. Zo hoort dat. Zo moet dat. Daar kan men Jezus vinden. Daar kan men verlost worden van de boze.

Nu verliep de kerkdienst, één van die kerkdiensten in Kapernaüm, niet zonder stoornis. Jezus was naar de kerk gegaan. De discipelen waren naar de kerk gegaan: Petrus, Jacobus, Johannes en Andréas, het viertal dat zojuist was geroepen. Daar was een man in de kerk, die van een verkeerde geest was, van een onreine geest. Dat is erg, maar in dit geval wel heel erg, want deze geest beheerste hem geheel, deed hem zelfs spreken overluid in de kerkedienst en deed hem later als bij een toeval op de grond tijdens die kerkdienst nedervallen. Iemand heeft eens gezegd: „Een mens is als een paard, die een ruiter draagt. Hij wordt óf bereden door een goede ruiter of door een kwade ruiter." Nu, zo was deze man bereden door een kwade ruiter en wel door een zeer kwade. Dat was een kwade, een zeer boze geest, die hem beheerste: een geest der onreinheid. Zo'n geest kan aanvuren tot, kan aansturen tot een onreine daad. Wordt iemand erg aangedreven door zo'n geest, dan wordt hij gedurig en telkens weer aangedreven tot het doen van onreine daden. Zo'n geest kan zelfs aanzetten niet alleen tot onreine daden, maar ook tot onreine woorden, hij kan zelfs het hele gedachtenleven beheersen.

De satan is voor geen ding beducht, hij durft alles te besteken. Ja maar, komt dat dan ook in de kerk voor, zelfs in een dienst, waarin de allerbeste prediker voorgaat: de Heere Jezus Zelf?

Satan staat voor geen ding. De heiligste plaatsen en de heiligste handelingen durft hij wel te schenden met de ergste dingen. De onreine geest kan zelfs zijn onreinheid uitoefenen in het gewaad van de godsdienst. Zo benauwd kan hij het zijn slachtoffer maken, dat hij het onder de prediking niet uit kan houden. De reine Jezus, de reine godsdienst kan wel een kwelling worden voor een onrein gemoed. Zo benauwd krijgt de man het, dat hij schreeuwt door de kerk. Dat was die man die sprak. Maar dat was eigenlijk die boze geest, die in hem en die door hem sprak. Laat af! Houd op, houd op! Wat hebben wij met U te doen, Gij Jezus Nazarener. De onreine geest spreekt in het meervoud, namens al de duivelen. Hij kan het goede en reine woord van Jezus niet verdragen. Wat hebben wij met U te doen? Neen, waarlijk de geest der onreinheid heeft aan Jezus niets. Is daar ook bang voor. Hij weet dat deze Jezus eens het eindoordeel zal hebben en dat dan een diep verderf hem wacht! Hem en zijn mede-engelen, hem en zijn dienaren. Op een verderfelijk leven volgt het verderf. Dat geldt satan en zijn dienaren. Laat af, laat af. Zijt Gij gekomen om ons te verderven? Nu aü? Nu al? De satan is een vreselijk bang wezen. Hij schreeuwt niet voor niets zo hard, zelfs in een kerkdienst. En die de zonde doen worden doorgaans ook door angst gedreven. Veel onkerkelijkheid komt ook uit vrees voort. God zou wel goed zijn, bestraft als er wat meer bij door kon. En de kerk zou wel goed zijn, als er wat meer bij door kon.

De onreine man, de onreine geest zegt ook: „Ik ken U, wie Gij zijt, namelijk de Heilige Gods." De duivel weet stellig van Jezus af. De duivelen geloven, maar zij sidderen. De onreine geest ziet wel degelijk het schrijnend verschil tussen hem zelf en de reine Jezus. En een onrein mens weet wel heel goed, dat hij bij de reinheid des Heeren niet past. „Laat af, laat af! Zijt Gij gekomen om ons te verderven? " Uw persoon en Uw prediking doen ons zo'n pijn.

Jezus en Zijn woord

De synagoge, de kerk, is de plaats des Heeren. Daar heeft de satan niet te zijn. Daar heeft de geest der onreinheid geen toegang. Heeft daar een onrein mens te zijn? Ja, toch wel, want de kerk is het ziekenhuis der onreinen. Een onreine geest heeft geen toegang, maar een onrein mens kan daar genezen worden. Jezus wijst beslist af de bede van de onreine geest. Jezus wijst af de bede: „Laat af." Integendeel, Hij grijpt de onreine geest aan en verwijdert hem. De satan zal weten wat Jezus met hem te doen heeft. De satan zal weten dat hij verdorven zal worden. Zegt de satan dat hij Jezus kent als de Heilige Gods, hij zal andermaal met Hem kennis maken en die kennismaking zal voor hem niet mis zijn, al zal hij voor die man tot behoud zijn.

Jezus bestrafte de onreine geest. Christus heeft voor de satan geen enkel barmhartig woord, want Hij neemt de engelen (de gevallen engelen) niet aan, maar Hij neemt het zaad Abrahams aan. Hij bestrafte de geest, want die had niets dan kwaad in de zin en geen enkel goed. Die zou zelfs de heilige kerkedienst ontwijden tot allerlei onreinheid. En had hij al luidkeels geschreeuwd bij monde van die mens, nu moet hij horen: „Zwijg stil, en ga uit van hem!" In de kerk heeft de satan maar te zwijgen. In de kerk mag een onreine geest niets zeggen. En zulke beden als van de onreine geest komen in de kerk niet te pas, niet uit de mond van de

geest, ook niet uit de mond van die man. „Zwijg stil!" Zelfs woorden in godsdienstige trant heeft die geest niet te zeggen. „Zwijg stil!" In het Grieks: „Wees gemuilband." Jezus zal wel degelijk niet van satan aflaten. Jezus heeft wel degelijk wat aan hem te doen. Hij zal hem wel degelijk verderven. Hij zal Zich betonen te zijn de Heilige Gods. Zoals God heilig is, zo is Jezus heilig en zo zal Zijn volk heilig zijn. Daar zal deze arme bezeten mens het bewijs van zijn.

„Ga uit van hem!" De satan heeft die mens te verlaten, hier in de kerk. Verlaten het arme hart en het zinnelijk lichaam en de zinnelijke ziel van die arme zondaar. „Ga uit van hem!"

En de duivel voer uit van hem.

Het blijkt dus een man geweest te zijn. Hij voer uit. Hoeft u niet te vragen, hoe die man van hem bezeten geweest is. Be-ze-ten. Bezeten 's mans ziel: hij kende maar één ding: onreinheid. Bezeten 's mans geest, zijn verstand: zulke mensen zijn maar van één ding vervuld. Al hun denken is er vol van! Bezeten is er 's mans lichaam van: zijn ogen zien dat, " zijn oren horen dat, zijn voeten lopen naar dat. Zijn handen strekken zich uit naar dat. Wat zal dat een bevrijding geweest zijn, toen die geest uit hem voer, uit zijn geest, uit zijn verstand, uit zijn lichaam en uit zijn ziel.

De duivel is een zeer boze geest, hij heeft het voorzien op degenen, die hij beheerst, hij zal niet nalaten nog zoveel mogelijk leed te doen aan wie hij verlaten moet. Hij vaart wel uit van hem, hij moet Jezus' bevel gehoorzamen. Hij heeft het in de woestijn van Hem verloren, hij zal het aan het kruis nog eens van Hem verliezen. Op grond daarvan moet hij de man nu verlaten. Hij doet het niet zonder hem te scheuren. Hem neer te werpen. De man, die als satans instrument eerst die woorden uitgeschreeuwd had in de kerk (die moest hij zeggen) die valt nu machteloos te midden van de schare neer. Net als bij een toeval. Alleen deert hem niets. Er werd niets aan hem of in hem beschadigd.

Dan hadden zij ons levendig vernield; Hun hete toorn had ons gewis ontzield; Bedolven in een diepe jammervloed; Dan had een stroom, die niemand tegenhield, Ons gans versmoord, had God het niet verhoed.

W' ontkwamen haast des vogelvangers net, De loze strik, tot ons bederf gezet.

De strik brak los, en wij zijn vrij geraakt; De HEER' is ons tot hulp op ons gebed: Die God, Die aard' en hemel heeft gemaakt.

Jezus en Zijn gerucht

„En daar kwam verbaasdheid over allen, en zij spraken te zamen tot elkander, zeggende: Wat Woord is dit? "

't Was natuurlijk niet alledaags dat iemand in een kerkdienst en dat onder de prediking van zulk een Prediker begon te roepen en zulke dingen begon te roepen. Daar moest toch wel een ontzaglijke spanning in zo'n man geweest zijn met zo'n zondige gezindheid, met zo'n verdorven innerlijk, en met zo'n boze geest, zo'n duivel in zich. Het was er bij hem uitgebarsten. En dan die woorden! Dan ben je toch wel een kind der hel. Het is waar, het is volkomen waar. En toch, die man was zichzelf niet, was ook zijns zelfs niet. Hij werd beheerst, hij werd gedreven. Dat was satan in hem. Na al zijn verzet tegen Jezus valt hij machteloos neer, maar aan Jezus' voeten. Diep en volkomen schuldig en toch nu gered. Onbeschadigd ligt hij daar. Van de satan bevrijd, dat betekent van de zonde bevrijd, van zijn zondige gezindheid bevrijd.

De mensen verbazen zich erover. Zij zullen hem misschien gekend hebben, wat man hij was, een onreine. Een van een boze geest bezetene. Die zo diep in die man zat, dat hij alleen met macht en kracht daarvan verlost kon worden. Wat is de satan toch een ontzettende macht en wat heeft hij een macht. En wat is de zonde, de zonde der onreinheid toch een ontzettende macht en wat heeft die een macht. De satan is niet almachtig en de zonde ook niet. Eén heeft macht èn over de satan èn over de zonde. En Die is wel almachtig. Hij is gekomen om de macht des satans en de macht der zonde te verbreken. Dat dan de zondaars maar komen tot Gods huis. Dat dan de zondaars maar komen tot Jezus.

Die mensen waren allen verbaasd. Gij zult verbaasd staan. „Wat woord is dit? " Dit is Jezus' woord. Dit is een verlossend woord. Dit is een reinigend woord. Dit is een woord met macht en kracht. Daar moeten zelfs de onreine geesten voor wijken. Daar varen — ja, daar varen — de onreine geesten door uit. Ziet ze varen. Daar worden harten gezuiverd, verstanden gezuiverd, handen en voeten gezuiverd. Zij varen uit. Ge valt op de grond. Het kost wel een leven, ja uw leven. Maar gij vindt het leven, namelijk het leven in Christus, de Heilige Gods. Een nieuw leven, een geheiligd leven. Daar komt een andere geest in u, namelijk de Heilige Geest.

„En het gerucht van Hem ging uit in alle plaatsen des omliggenden lands." Daar ging niet het gerucht van die man door het hele land, maar van Jezus, en van Zijn woord, en van Zijn werk, van Zijn macht en van Zijn kracht. Gelukkig als Jezus de ere krijgt. Als er zo'n sprake uitgaat in het land van Hem. De vrucht ervan zal zijn als zulke stakkers, met zonde beladen, tot Hem zich ter genezing wenden.

S.

W. L. T.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen