Samen op weg of., samen de mist in?

De titel van dit artikel is niet van onszelf, maar van prof. dr. K. Runia. We weten wat er bedoeld wordt met „samen op weg". Straks vergaderen immers de hervormde en de gereformeerde synode over allerlei vragen van „samen op weg". Ds. D. Groeneboer, die hervormd predikant te Haarlem-Oost is en die nauwe relaties onderhoudt met de gereformeerde kerk daar, waar men „samen al een heel eind op weg is", heeft nu aan beide synoden een brief geschreven, een brief waaraan de centrale kerkeraad van de hervormde gemeente te Haarlem zelfs adhesie betuigd heeft, die prof. Runia bracht tot de vraag: Samen op weg... of samen-demist-in? Geen wonder, wanneer we in deze brief o.a. het volgende lezen:

'In Haarlem-Oost worden alle diensten van de Gereformeerde Kerk en van de Hervormde Gemeente gemeenschappelijk gevierd. Als één der voorgangers van deze christelijke gemeente meen ik u te mogen en moeten zeggen, dat uw agenda mij zeer verontrust: alle kans dat weer een kerkgeboden doch politieke-afzydig evangelie wordt hooggehouden. Als ik wel ben ingelicht, bent u van plan wel belijdenis en kerkorde ter sprake te brengen, maar niet te huilen van politiek-evangelische woede. Weer de kans dat wel 'Here, Here' wordt geroepen, maar dat wij niet geholpen worden om de wil van God te doen'.

In welke lijn hij bij die woorden 'politiek-evangelische woede' denkt blijkt uit het vervolg:

'Ik heb mét de gemeente — Gereformeerd/Hervormd — eerbiedig Ulrike Meinhof herdacht, maar u zweeg pijnlijk over haar en ik vond geen stembekrachtiging van u... Ik heb in de naam van God verkondigd dat Hy er gekleurd op staat in Rhodesië en in Zuid-Afrika; dat Hy communist is in Italië: dat Hij katholiek is in Ierland: dat Hy Allah wil heten in Libanon, maar ik kreeg geen ruggesteun door ondubbelzinnige uitspraken van uwentwege.'

Prof. Runia zegt dan vervolgens:

Verder komen (natuurlijk) nog ter sprake: de levering van kernreactoren aan Zuid-Afrika; de 'beroepsverboden' in Duitsland; soortgelijke verschijnselen aan de V.U.; de fabriek voor atoomafval, die de Duitsers vlak bij onze grenzen willen bouwen in het Hümmlinggebied.

Aan het slot van de brief schrijft hij:

'Hoe u uw tijd zult verdoen, als u rustig voortgaat met bedisselingen over geloof en leven der gemeenten. Uw belijdenis kan ik bij voorbaat niet luchten en uw kerkorde zal ik van meet af niet lusten'.

Tenslotte geef ik nog enkele aanhalingen uit de geref.-herv. kerkelijke herdenking van Ulrike Meinhof:

']e bent — hoe dan ook — gehangen in de buurt van Jezus. Op gehoorafstand. En wat het dan ook moge betekenen, mischien heb je gehoord: 'Heden met my in het paradijs? ' Al hebben we wat moeite met het oor, en al willen we je niet perse annexeren als één van ons, we willen proberen by jóu te horen, zoals we zijn van Jezus...'

Vanzelfsprekend schrikken we van deze brief. Natuurlijk weten we wel dat er in de hervormde kerk nog meer predikanten zijn die zo denken en preken als ds. Groeneboer. Maar wanneer het zo recht op ons afkomt, dan zien we toch weer op een bijzonder scherpe wijze hoezeer velen zijn afgeweken van hetgeen de Heere ons in Zijn Woord leert en van de gereformeerde belijdenis van de kerk. En hoe verpolitiekt de boodschap is die men brengt. Het is toch werkelijk geen wonder dat de kerken leeglopen. En het is onbegrijpelijk — en tevens een teken aan de wand — dat de gereformeerden van Haarlem-Oost op deze weg meegaan.

We stemmen trouwens geheel in met het commentaar dat prof. Runia bij het bovenstaande geeft:

Toen deze documenten op mijn tafel belandden heb ik ze met grote verbazing en met toenemende ontsteltenis gelezen.

M'n eerste reactie was: wat een grenzeloze zekerheid en arrogantie!

Blijkbaar doet ds. Groeneboer dit alles in Haarlem-Oost in het kader van 'samen op weg'. Blijkbaar moet het volgens hem zo en wordt dit in Haarlem-Oost aanvaard door Hervormden en Gereformeerden. Hoe dat kan is mij een raadsel. Dit mag dan 'samen-op-weg' heten, maar vraag niet waarhéén het gaat! Het is m.i. 'samen-de-mist-in', waarbij de zon van het evangelie dat Jezus en zijn apostelen verkondigd hebben verdwijnt achter de dampen van een nieuw politiek wetticisme, dat Jezus en zijn Koninkrijk, zonder zelfs met de ogen te knipperen, annexeert.

Ds. Groeneboer weet blijkbaar precies wat God vandaag van ons vraagt. Er is geen spoor van twijfel: , in de naam van God' heeft hij verkondigd... M'n tweede reactie: wat een angstwekkende eenzijdigheid! God staat blijkbaar alleen maar — maar dan ook helemaal! — aan de kant van een bepaalde politieke visie en van de mensen die deze visie propageren.

M'n derde reactie: wat een verbazingwekkende naïviteite! Ulrike Meinhof wordt zo maar even tot een bijna 'heilige' verklaard. Ze hangt 'op gehoorafstand' van Jezus. Het is blijkbaar al voldoende dat je een revolutionair terrorist bent om het Koninkrijk Gods binnen te moge gaan.

Waar haalt ds. Groeneboer dit 'evangelie' vandaan? Wie geeft hem de opdracht om 'in naam van God' déze boodschap te brengen? Hij kan ze onmogelijk van Jezus zelf hebben, want Jezus, die we alleen uit de evangeliën kennen, spreekt heel anders. Het Koninkrijk dat Jezus predikte is heel wat anders dan wat ds. Groeneboer vanaf de kansel in Haarlem verkondigt. Ik vraag me af, of hij wel ooit het woord van Jezus tot Pilatus heeft gelezen: Mijn Koninkrijk is niet van deze wereld; indien mijn Koninkrijk van deze wereld geweest was, zouden mijn. dienaars gestreden hebben, opdat lk niet aan de Joden zou worden overgeleverd; nu echter is mijn Koninkrijk niet van deze wereld' (Joh. 18 : 36).

Inderdaad, we wijzen met prof. Runia een dergelijke boodschap met alle beslistheid af. Dit is niet het evangelie van de Heere Jezus Christus. Dit is zelfs geen christelijke boodschap in zijn algemeenheid meer. Dit is linkse politiek, die zelfs het anarchisme prijst. Wanneer we dit lezen en horen voelen we bij vernieuwing dat we een opdracht hebben op het erf van onze vaderlandse kerk. Een opdracht om vanuit Gods Woord te getuigen tegen al die stromingen die ons volk en onze kerk van de weg des levens, van de weg van de Heere Jezus Christus af willen voeren. Maar het is meer dan ooit duidelijk dat het Getuigenis van enkele jaren geleden beslist noodzakelijk was. En het is droevig te moeten constateren dat de kerk destijds dit Getuigenis niet voor haar rekening heeft genomen, waardoor de dwaling van het politieke wetticisme verder gewoon kon worden verbreid. Het zal echter vele gereformeerden toch wel duidelijk zijn dat men zo nooit „samen op weg" kan gaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen