Nazareth en Advent

Wanneer we in de adventsweken van het jaar onzes Heeren 1976 zijn gekomen en onze gedachten getrokken worden naar die zahge kerstnacht, denken we vanzelf ook aan Nazareth, dat eenvoudige plaatsje van Maria en Jozef, waar de engel Gabriël aan Maria verscheen met de heerlijke boodschap: „Wees gegroet, gij begenadigde, de Heere is met u, gij zijt gezegend onder de vrouwen... Vrees niet, Maria, want gij hebt genade bij God gevonden, en zie, gij zult bevrucht worden en een Zoon baren en zult Zijn naam heten Jezus. Deze zal groot zijif en de Zoon des Allerhoogsten genaamd worden en God de Heere zal Hem de troon van Zijn Vader David geven. En Hij zal over het huis Jakobs Koning zijn in der eeuwigheid en Zijns Koninklijks zal geen einde zijn." En wanneer Maria dan bevend vraagt hoe dat mogehjk zal zijn, is het antwoord van de engel: „De Heilige Geest zal over u komen en de kracht des Allerhoogsten zal u overschaduwen; daarom ook, dat Heilige dat uit u geboren zal worden, zal Gods Zoon genaamd worden."

Wie Nazareth thans bezoekt ziet met een enkele oogopslag dat het nu niet meer het eenvoudige plaatsje is uit die dagen, het is een flinke stad geworden met tegen de vijftigduizend inwoners, een moderne stad ook voor het grootste deel, maar toch zijn er gelukkig ook nog oude gedeelten over, terwijl opgravingen ook woningen hebben blootgelegd die zouden kunnen stammen uit de dagen van de Heere Jezus, die immers met Jozef en Maria in Nazareth heeft gewoond. Neen, in Nazareth zou men werkelijk geen engel verwachten in de dagen van Maria, want we zouden immèrs deze plaats niet hebben uitgezocht voor de aankondiging van de geboorte van Christus, de Beloofde der vaderen, naar Wie men eeuwenlang heeft uitgezien, Die immers komen zou om te redden en te verlossen en zalig te maken.

In het Oude Testament vindt men geen enkele aanduiding van Nazareth en geen enkel boek uit die tijd maakt melding van het bestaan van deze plaats. Toch neemt men veelal aan dat Nazareth als plaats zijn begin heeft in de tiende eeuw voor Christus. In de zevende eeuw na Christus was het reeds een flinke plaats. In de nabijheid van de stad ligt de bron, die men later de Mariabron is gaan noemen. Die bron moet in de dagen van de Heere Jezus al bestaan hebben, zodat men mag aannemen dat Maria daar menigmaal is geweest en dat ook de voetstappen van de Heiland daar staan. Dat zijn van die plaatsen die men niet veranderen kan, die men „echt" zou kunnen noemen en waar men wel een ogenblik stil kan zitten denken aan het wonder dat de Heere Jezus hier onder ons heeft gewoond, toen Hij ons in alles gelijk geworden was, uitgenomen de zonde.

Men zegt wel dat de landbouwers die zich aanvankelijk op de heuvel hebben gevestigd de moeite niet hebben genomen om hun huizen te beveiligen tegen de vijanden die altijd op de loer lagen. In tijden van oorlog en gevaar zochten de bewoners in die dagen een veilig heenkomen in de talloze grotten in de onmiddellijke nabijheid en gebruikten ze deze als woningen, kelderruimten en opslagplaatsen. Sommige van die grotten, die soms nog wel verdiepingen hadden, waren door gangen onderling verbonden. In die grotten waren opslagplaatsen van water en ook van voedsel. En rondom de geboorte van Christus moeten de grootste grotten nog gediend hebben tot woningen. En zo wijst men tegenwoordig nog wel de grotten aan waar Maria en Jozef voor hun huwelijk gewoond hebben. Over de plaats van het „huis van Maria" is een kerk gebouwd, de kerk van de Annunciatie, de kerk van de Aankondiging, waarmee dan bedoeld wordt de boodschap van de engel aan Maria, dat uit haar de Christus zou worden geboren.

In die grot staat thans een altaar met het opschrift: Verbum caro hic factum est, dat is: hier is het Woord vlees geworden. Welke garantie hebben we echter dat dit inderdaad de juiste plaats is waar de engel Gabriël aan Maria is verschenen? Met zekerheid is dit niet te zeggen. Maar wel is vastgesteld bij opgravingen, waarbij ook deze plaats is blootgelegd, dat dit de plaats was van het huis dat in de vierde eeuw na Christus als het huis van Maria werd aangewezen. Verder mogen we niet gaan. Het doet er overigens ook niet zoveel toe waar precies de plaats is waar de engel tot Maria kwam. Het voornaamste en heerlijkste is dat de engel Gabriël naar Nazareth is gezonden door de Heere God met de boodschap aan Maria dat uit haar de Christus geboren zou worden. En laat men dan niet zeker zijn wat de plaats van de aankondiging betreft, de boodschap is vast en zeker, en het Woord is vlees geworden en heeft onder ons gewoond.

Onderzoekingen hebben aangetoond dat er in de derde eeuw na Christus reeds veel christenen in Nazareth woonden, Joden die tot Christus waren bekeerd, en die in hun synagogen de Heere Jezus hebben beleden en gediénd. In de vierde eeuw na Christus kwamen er echter veel christenen uit de heidenen in Nazareth wonen. En in de vijfde eeuw bouwde men boven de grot, die men aanwees als de woning van Maria, een kerk. Langs een trap kon men afdalen naar de „heilige" grot. Maar in de zevende eeuw namen de Arabieren deze stad in bezit en het zou vijfhonderd jaar duren eer de kruisvaarders Nazareth veroverden. De Arabieren waren toen weggetrokken, maar Nazareth en de kerk waren geplunderd en leeggeroofd. De kruisvaarders bouwen dan een nieuwe kerk. Maar het is een tijd van voortdurende strijd en oorlog. Nu eens hebben de christenen de stad in bezit en dan weer de Arabieren, die de christenen meer dan eens hebben uitgemoord en de stad hebben verwoest. In 1262 is er van Nazareth niets meer over dan een puinhoop. Boven de „grot van de aankondiging" bouwden christenen dan vier eeuwen later weer een kerkje. En een eeuw later wordt er een grote kerk gebouwd, die echter in 1955 is afgebroken. Een groot bouwwerk werd toen opgetrokken boven de plaats waar de engel aan Maria de boodschap zou hebben overgebracht. We zijn er niet zo erg blij mee. Wij hebben echter wel naar de plaats gekeken van de boodschap aan Maria en onze gedachten waren vol van het wonder: „Want geen ding zal bij God onmogelijk zijn". En van het andere wonder, dat Maria zich overgeeft aan de wil des Heeren: „Zie de dienstmaagd des Heeren, mij geschiede naar uw woord."

Het grootste deel van zijn leven heeft de Heere Jezus in Nazareth gewoond. Maar wanneer Hij begint met de prediking van het evangelie, dan wordt Hij door zijn vaderstad verworpen, dan willen ze niets weten van de boodschap van genade, die Hij in de naam des Heeren brengt. Men wijst in Nazareth de plaats nog aan, waar de Heere Jezus naar de synagoge ging „naar Zijn gewoonte" op de dag van de sabbath. Ze hebben Hem ook die synagoge uitgeworpen. Niemand kan natuurhjk zeggen of het inderdaad de plaats is waar de synagoge van Nazareth stond. Het is wel in het alleroudste gedeelte van die stad, waar de straatjes nog zeer nauw zijn en waar de kooplui vele zijn. „Synagoge" staat er op de bovenpost van de deur in ouderwetse letters. Het is thans een kerkje. Het zou heel goed kunnen zijn dat inderdaad op deze plaats vroeger de synagoge stond. Het is moeilijk te zeggen waar precies de plaats is waar men de Heere Jezus van de berg heeft willen gooien. Wel is Nazareth op die berg gebouwd.

Wanneer men zo door Nazareth wandelt vermenigvuldigen zich de gedachten van ons hart. Maar telkens komen de woorden van de engel in de aankondiging van de geboorte van Christus bij ons naar boven. En de woorden van Maria: „Zie de dienstmaagd des Heeren." Voor mij hoeven die prachtige kerken niet en die machtige bouwwerken. We willen daar doorheen zien. We willen de ogen daarvoor sluiten en het wonder overdenken dat de Heere Zijn beloften heeft vervuld en Zijn Zoon heeft gezonden. Zo willen we deze adventsweken doorbrengen. Aan de ene kant moet er boete en berouw zijn over onze zonden. Maar straks wordt de bhjde boodschap verkondigd dat Christus geboren is, dat het Woord is vlees geworden. In deze adventstijd zien we Nazareth in gedachten voor ons, niet in de pracht en de praal die er ook is, maar in zijn eenvoud van toen, en we horen het bhjde evangelie temidden van onze nood: „Alzo lief heeft God de wereld gehad dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een iegelijk die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven hebbe." Laten we zo met onze gedachten in deze adventstijd in Nazareth vertoeven en tegelijk hopend uitzien naar Bethlehem, want die hoop zal vervuld worden. Want het is niet alleen aangekondigd door de engel Gabriël, maar het Woord is vlees geworden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen