Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De ontwikkeling binnen de Wereldraad van kerken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De ontwikkeling binnen de Wereldraad van kerken

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

(2)

In het vorig nummer van ons blad zijn we begonnen met de publicatie van de rede, die prof. dr. P. Beyerhaus verleden jaar in Drachten heeft gehouden over het onderwerp dat in het opschrift van dit artikel wordt genoemd. In dat eerste deel heeft hij vooral de nadruk gelegd op het feit dat men vanuit Genève, het centrum van de Wereldraad, werkt aan twee zaken: één wereldgemeenschap en één nieuwe mensheid. Daarin zou dan het Rijk van God en Zijn Christus tot stand komen, door de inspanning van de mensen die zich daarvoor inzetten. Het zal voor onze lezers nu ook wel duidelijk zijn waarom zovelen die leiding geven aan de Wereldraad zich nauw verwant voelen met het humanisme en het marxisme, waarin immers diezelfde trekken terug te vinden zijn. Het deel van de rede van prof. Beyerhaus dat we deze week doorgeven handelt over het begrip „bevrijding". Nu heeft prof. dr. W. H. Velema eens geschreven: „De bevrijding bestaat daarin dat God ons het heil bereidt, niet daarin dat wij onszelf of anderen het heil bereiden".

Dat moeten we ons goed voor ogen houden wanneer we nadenken over „bevrijding" of wanneer we over „bevrijding" horen spreken vanuit de kringen van de Wereldraad van kerken. Het thema van de assemblee van de Wereldraad die in 1975 in Nairobi is gehouden was: „Jezus Christus bevrijdt en verenigt". Over beide zaken spreekt prof. Beyerhaus:

Bevrijding

Willen wij het utopisch visioen goed leren onderkennen, dan moeten wij opmerken, dat dit visioen twee vleugels heeft.

De linkervleugel draagt de naam: Bevrijding. Daaronder wordt dan verstaan de mensheid te bevrijden van alles wat haar onderdrukt.

Dr. Philip Potter heeft er herhaaldelijk op gewezen, dat verlossing hetzelfde betekent als bevrijding. Eens sprak hij in New York en had als uitgangspunt gekozen Efeze 6 : 12:

„Want wij hebben niet te worstelen tegen bloed en vlees, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers dezer duisternis, tegen de boze geesten in de hemelse gewesten."

Potter verklaarde toen, dat onze deze machten moet worden verstaan de hedendaagse politieke economische en sociale strukturen.

De machtigste van deze strukturen zijn de Verenigde Staten van Noord-Amerika. Het is echter goed en noodzakelijk dat wij luisteren naar wat de Bijbel zegt over vrijheid.

Het woord vrijheid speelt in de Bijbel een zeer belangrijke rol. God heeft ons door Jezus Christus tot vrijheid geroepen.

Waarin bestaat die vrijheid dan?

Het is de vrijheid van de zonde. De vrijheid van de macht van de satan. De vrijheid van de angst voor de dood. Het wil zeggen: de vrijheid om Gods kinderen te zijn.

Deze vrijheid kunnen wij overal genieten en ervaren, in welke situatie wij ons ook bevinden. Daarbij speelt het geen rol of wij arm of rijk zijn; of wij in het Oosten of in het W T esten wonen; of wij een blanke of een zwarte huid hebben.

Tot deze vrijheid komen wij als wij Jezus Christus als onze persoonlijke Heiland hebben aangenomen.

Welnu, déze vrijheid predikt de Wereldraad van Kerken niet. Als zij spreekt over vrijheid laat zij zich meer leiden door een marxistische leer.

Zo komt het ook, dat zij zich tot taak stelt mensen te bevrijden van koloniale overheersing, van imperialisme en van rassisme en ook van de onderdrukking van de vrouw door de man.

Zo wordt de hele geschiedenis der mensheid beschouwd als één bevrijdingsproces. Daarom zegt men in de kringen van de oecumene, dat overal waar zulke bevrijdingsprocessen plaatsvinden, God zelf aan het werk is.

Het is de taak van de Wereldraad van Kerken te ontdekken waar God op deze wijze werkt.

Zo kan men opmerken: God heeft bevrijdend gewerkt in China toen Mao de revolutie tot bevrijding van het volk predikte. Ook zegt men: God is bevrijdend bezig in Latijns Amerika.

Op dit ogenblik is er een heel scala oecumenische theologieën, b.v.:

theologie van de revolutie, theologie van de bevrijding, zwarte theologie.

Alle hebben zij dit ene gemeen: Jezus Christus verschijnt als politieke Bevrijder, waarbij de verzoening van de mens met God amper een rol speelt.

In Bangkok werd in 1973 een zendingsconferentie gehouden. In één van de sectierapporten stond een „litanie" en het bevat een samenstelling van moderne zaligsprekingen, die in oecumenische ruimhartigheid alle hedendaagse godsdienstige, sociale en politieke verlossingsbelevenissen omvat:

„Je was een arme Mexicaan, die gedoopt werd met de Heilige Geest en het bloed van het Lam: Ik jubel met je mee, mijn broeder!

Je was een intellectuele Chinese, die de barrières tussen jou en de naar mest ruikende landarbeider neerhaalde: Ik jubel met je mee, mijn zuster!

Je vond heel het traditionele spreken zinloos en werd een „Atheïst door de genade Gods: Ik jubel met je mee, mijn broeder!

Uit diepten der wanhoop en verslaving schreeuwde je en in jouw geschrei was brandende hoop: Ik jubel met je mee, mijn zuster!

Je werd onderdrukt en vluchtte in de bevrijde gebieden en zette je leven in voor de revolutionaire strijd: Ik jubel met je mee, mijn broeder!

Je werd onderdrukt en eronder gehouden door het mannelijke gezag en hoewel je bespot en uitgefoeterd werd, volhardde je in je verlangen naar waarheid: Ik jubel met je mee, mijn zuster!

Bestrijding van het rascisme

Binnen de kringen van de Wereldraad blijft het niet alleen bij theologieën. Daaruit komen aktieprogramma's voort, zoals b.v. het programma tot bestrijding van het racisme.

Dit is tot vandaag toe het lievelingskind van de Wereldraad van Kerken. Ja, ieder jaar wordt voor deze beweging meer geld gegeven.

De oecumenische figuren laten zich er niet door afschrikken, dat in die bevrijdingsbewegingen communisten zijn opgenomen. Zij zijn opgeleid in communistische landen en weten dus wat strijden is. Als het nodig is zullen zij strijden met alle mogelijke gruwelijke middelen. Onschuldige kinderen, missionarissen, priesters en zwarte nonnen zijn reeds daardoor gedood.

Ook is het voor de oecumenische figuren geen waarschuwingsteken, dat ter plaatse waar deze bevrijdingsbewegingen de macht

hebben overgenomen, zoals in Angola Mozambique, het geheel en al afgelopen met de voorgespiegelde vrijheid. en is

Het opleidingsprogramma van de Wereldraad van Kerken houdt zich ook bezig met de bevrijding. Zo worden b.v. voor Latijns-Amerika mensen opgeleid door middel van het oecumenische opleidingsprogramma voor de revolutie. De man die daarbij 'n leidende rol heeft is de overtuigde Marxist: Paulo Freire. Hij werd geboren in 1921, was hoogleraar in de geschiedenis en filosofie van de pedagogie in Brazilië. Na 1964 werd hij het land uitgewezen en week uit naar Chili. Nu is hij verbonden aan de Wereldraad te Genève. Zijn hoofdwerk heet: „Pedagogie van de onderdrukten". (In Nederland is vorig jaar van dit werk — in vertaling — reeds de 7e druk verschenen).

Op één punt wil ik nog even terugkomen: de bevrijding van de vrouw. In Nairobi is het volgende door een vrouw tijdens een godsdienstoefening gezegd: „Ik vind het erg moeilijk om de Heere Jezus als mijn verlosser aan te nemen, want Hij spreekt met een mannenstem. Een mannenstem is de stem van een onderdrukker."

Eenheid

We hebben tot nu toe gesproken over de linkervleugel van het utopisch visioen. De rechtervleugel draagt de naam: eenheid.

Het is van groot belang zich met dit thema bezig te houden. Eenheid schijnt immers iets positiefs te zijn. Heeft de Heere Jezus Christus daarom niet gebeden in de nacht toen Hij verraden werd: „Dat zij allen één zijn"? (Joh. 17).

Nu maakt de Heilige Schrift ons heel duidelijk waarin die eenheid moet bestaan. Ware eenheid is een geestelijke eenheid.

Die eenheid is gebouwd op één Heer en bestaat in één geest, in één God, in één hoop en in één geloof.

De Schrift waarschuwt ons ook voor een valse eenheid. In Openbaring 17 is sprake van die valse eenheid. Tien koningen zullen grijpen naar de heerschappij en zij zullen hun macht aan het dier geven. Dit dier is de symbolische naam voor de toekomstige wereldheerser, namelijk de anti-christ. Wij zullen ons moeten afvragen of het huidige eenheidsstreven niet in het licht van Openbaring 17 moet gezien worden. De Wereldraad van Kerken wil niet alleen een eenheid van kerken, maar men streeft naar een eenheid van de gehele mensheid. De eenheid van de kerken is daarbij slechts een eerste stap.

Gepland wordt één wereldgemeenschap die openstaat voor alle culturen, alle ideologieën en alle religies.

Zó is het verkondigd in Bangkok in 1973. In Bangkok in Thailand werd van 29 december 1972 tot en met 8 januari 1973 de achtste wereldzendingsconferentie gehouden. De circa 250 afgevaardigden hebben zich toen beziggehouden met het belangrijke missionaire thema: „Verlossing in deze tijd." Emilio Castro, de voorzitter van de Wereldraadcommissie inzake zending en evangelisatie, heeft toen gezegd: „Wij staan aan het einde van een missionaire periode en nog maar aan het begin van een wereldzending."

Zó is het ook gesteld in Nairobi en ook op de consultatie van de Wereldraad van Kerken over het thema: „Dialoog in gemeenschap" in het Thaise stadje Chiang Mai.

In verband met dit thema van geven we nog het volgende door: Nairobi

Het thema van de vijfde assemblee van de Wereldraad van Kerken in Nairobi was: „Jezus Christus bevrijdt en verenigt."

De secretaris-generaal van de Associatie van Evangelicals in Afrika en Madagaskar dr. Byang H. Kato (hij verdronk eind 1975 in de Indische Oceaan op 39-jarige leeftijd) merkte daarover eens het volgende op:

„Er wordt voortdurend gepraat over Jezus Christus als de politieke bevrijder. Maar Jezus Christus is geen politieke bevrijder. Hij is de mensgeworden Zoon van God, waarlijk God en waarlijk mens.

' Jezus Christus bevrijdt. Jazeker, maar over welke bevrijding gaat het in de Bijbel? De verlossing van de zondeschuld.

Jezus Christus verenigt? Jawel, maar Hij brengt ook scheiding. Sommige scheidingen tussen de christenen zijn niet nodig. Maar het is de grote fout van de oecumenische beweging dat zij in haar eenheidsstreven alle leerstellige verschillen wegpraat. , , De leer scheidt, de dienst verenigt" is dan de slogan. Ik geloof, dat deze gedachte verwoestend is. Wanneer ik tegenover een onbekeerde niet spreek over het unieke karakter van het bij-

belse evangelie en alleen maar tegen hem zeg: „We zijn allebei Afrikanen, we zijn allebei zwart, dus laten we samenwerken aan de verbetering van onze maatschappij", dan negeer ik zijn fundamentele behoefte: een nieuw leven in Christus. Hij zal sterven zonder Christus en God zal mij daarvoor verantwoordelijk stellen".

U zult begrijpen dat we ons met het bovenstaande geheel kunnen verenigen, terwijl we de bevrijdingstheologie van de Wereldraad met prof. Beyerhaus zeer beslist moeten afwijzen. In een slotartikel geven we u in het volgende nummer nog het laatste deel van zijn rede door. We zijn dankbaar voor een reactie van een lezer die schreef dat hij door het lezen van de rede van prof. Beyerhaus de dingen veel duidelijker was gaan zien en dat hij daarom verheugd was dat ze in ons blad werd gepubliceerd.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1978

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

De ontwikkeling binnen de Wereldraad van kerken

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1978

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's