De uitstorting van de Heilige Geest

Pinksteren! Eigenlijk een heel gewoon woord voor een heel buitengewone dag.  Pinksteren betekent : de vijftigste (dag). Het noemen van die datum brengt een feit onder onze aandacht, een daad van God. Iedere Israëliet wist wat God met die vijftigste dag bedoelde. Dat was de dag dat het uit Egypte bevrijde volk zijn bevrijdingsfeest vierde aan de voet van de Sinaï. Op die dag werd het verbond tussen de Heere en zijn volk gesloten. Israël werd bruid van God. Op die dag trad de heilige (huwelijks-) wet in werking. Toen klonk door de rommelende donder, de storm en het hemelvuur heen de zachte fluistering van Gods liefde. Ik ben de HEERE, uw God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis, uitgeleid heb.

Pinksteren!   En in de eeuwen die volgden kreeg de vijftigste dag er nog een betekenis bij. Naar goddelijk voorschrift werd dan de oogst besloten na en werden de eerstelingbroden voor de Heere in de tempel gebracht.

De Kerk heeft op voortgang van de Geest deze dag gemerkt als de dag van haar nieuwe geboorte uit de Geest. Het heilsfeit van de uitstorting des Geestes maakt deze dag tot een vreugdedag en dit feit tot een feest. De Geest voert de gemeente van Christus in de armen van haar Bruidegom, naar het Vaderhart Gods. De Geest schrijft dan de liefdewet in het hart van Christus' gemeente. Waar de Geest komt wordt de grote oogst binnengehaald, waarvan het begin ligt in Jeruzalem en het einde komt op de jongste dag. Waar de Geest komt zwijgen we niet in alle talen, maar horen we in alle talen de grote werken Gods spreken.

Het Pinksterfeest brengt ons bij:

De Pinksterbron. 

Hij nu! Petrus , vol van de Pinkstergeest, wijst met dit ,,Hij nu'' de Pinsterbron aan. Pinksteren is de kroon op het werk van de Vader en de Zoon. De Geest zet beide in het volle licht. Pinksteren maakt maakt alle heilsfeiten compleet. Hij nu! Wie bedoelt Petrus met Hij? Jezus van Nazareth, een Man van God onder ulieden gezonden! Gezonden doet denken aan de kribbe, toen de liefde Gods in de Zoon op aarde kwam. Hij nu!

Naar Gods eeuwig liefdes- raadsbesluit stierf Hij aan het kruis. Betaalde met Zijn bloed en leven de losprijs, en is alzo ons een ooorzaak v an eeuwige zaligheid geworden. Hij nu! Door de Vader opgewekt uit de dood en door Gods rechterhand verhoogd zijnde. Thuisgekomen, de hemel binnengegaan met de arbeid Zijner ziel. U denkt toch niet, lezer, dat het Pinksterfeest wordt buiten Jezus om? U denkt toch niet dat Pinksteren wat ontroering is, een beweeg van het oppervlak van uw ziel, zoals een vogel rakelings over het water scheert? Pinksterfeest werpt licht op de grote werken Gods.

De Pinkstergeest haalt Christus maar voren. Nooit had de Geest kunnen komen als Jezus niet verheerlijkt was. Door Zijn lijden en sterven heeft Hij de Geest verworven. Zo is Hij de Bron van het Pinksterfeest, tesamen met de Vader. Alle dingen zijjn uit de Vader, door de Zoon en in de Heilige Geest.

Hij dan aan de rechterhand Gods verhoogd zijnde.
Langs kribbe, kruis en open graf leidt de Geest naar boven waar Christus is. Toen Zijn werk was afgedaan ging Hij tot de Vader heen. De Vader kroonde Hem met eer en heerlijkheid. Maar de Geest kroont Hem ook. De Geest zal Christus verheerlijken. Hij dan! Alles glanst en straalt aan Hem. God de Vader heeft de Geest Zijns Zoons uitgezonden. Het zoenbloed van Christus heeft het Pinksterwonder tot stand gebracht. Door dat bloed heeft Hij de levensmakende Geest verworven. Dat bloed heeft Christus in de geduchte rechterhand Gods gelegd. Gods rechterhand is hoog verheven. De zondaar mag wel beven. Juist als u vreest wordt u naar de Bron verwezen. Christus aan de rechterhand Gods. Daar is Hij de biddende  Hogepriester. Kinderkens indien wij gezondigd hebben, wij hebben een Voorspraak bij de Vader. Pinksteren betekent dat de Bron zich ontsluit. Gods rechterhand gaat open, de stromen beginnen te vloeien. Op Pinksteren komt de Heilige Geest op aaqrde om voor de Vader en de Zoon woning te maken in het hart van Zijn gemeente. Pinksteren kroont het jaar van Gods goedheid.

De Pinksterbelofte. 

Hij dan  door de rechterhand Gods verhoogd zijnde. Dat brengt ons in de hemel. Ieder heilsfeit begint in de hemel. Pinksteren ook. Luister maar naar de tekst. En de belofte des Heiligen Geestes ontvangen hebbende van de Vader. Merkwaardige uitdrukking, de belofte des Heiligen Geestes. De Geest was reeds door de Vader beloofd. Hier wordt bedoeld dat Jezus de beloofde Geest uit de handen van de Vader ontvangt. Nu houdt de Vader woord aan de Zoon door als loon op Zijn arbeid Hem de Geest te schenken. Tien dagen lang heeft de losprijs van Jezus' bloed als op de rechterhand des Vaders gelegen. Tien dagen lang heeft Jezus gebeden om de Geest. Jezus had meermalen over die belofte gesproken. Nu eens heet het: Ziet Ik zend de belofte Mijns Vaders op u. Dan weer: gij zult ontvangen de kracht des Heiligen Geestes en ook : Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven.

Zo heeft Hij in de hemel olm de Geest gebeden en op Pinksteren de Geest in de hemel ontvangen van de Vader. Hier staan wij eerbiedig stil. Niet zozeer bij wat de Geest in het hart van Gods gemeente is en doet, maar veel meer mag het geloof zich oriënteren op God en zich verheugen in wat er in de hemel aan de hand is. De Vader schenkt de Geest aan de Zoon tot bewijs dat Gods vredesraad vervuld is. Intussen werd er ook op aarde door de Geest om de Geest gebeden. Tien dagen lang is er boven gebeden en beneden gebeden. Tien dagen lang is er uitgezien, en om de beloofde Geest gesmeekt. Nu is het zover. Hemel-pinkstervreugde, nu de Zoon de Geest in ontvangst neemt. Dat is hoog en diep. Daar kan iemand zonder geloof nooit bij. Lezer, bidt u mee uit de Geest om de Geest, wetende dat wij de Geest op geen enkele wijze uit Gods handen kunnen wringen, maar we weten ook in het geloof dat de Vader bereid is om aan de Zoon dc Geest te schenken. Pinksteren laat ons zien een biddende Hogepriester in de hemel en een biddende kerk op aarde, en een Vader die beide hoort. Hebben wij ook de belofte leren inwachten? Ons bidden draagt er niets toe bij. Het hoort er wel bij. Het is zo dat Christus' eigen bede om de Geest als een elektrische stroom door dc gemeente heengaat. Zo is er samenstemming tussen Christus en Zijn wachtende bruidskerk. juist zo te bidden doet ons naar Pinksteren toeleven. Want daar, daar ligt onze zaligheid als de Vader de Zoon Zijn Geest schenkt, om de gemeente in alle waarheid te leiden. Dan is er ook één samenstemmende begeerte zowel van Christus de Voorbidder in de hemel als van de bidders-om-de-Geest op aarde om de Belover zelf. De belofte des Vaders. Die heeft Christus nu ontvangen en daar zijn wij nu begerig naar. Dat trekt ons hart hemelwaarts. De Geest verzegelt dat God waarachtig is. In de hemel is het werk af, de raad van de Drieënige God is vervuld, het heil ligt gereed om uitgedeeld te worden.

Aanschouw mijn ziel met heiligheid De plaats waar uw Verlosser is, De trouwe Voorspraak voor de troon Wiens bede Gode kostelijk is Hij dan, Hij heeft de Geest ontvangen mits verdiend

De Pinksterstroom

Hij, Jezus Christus en niemand anders, heeft dit uitgestort. Let goed op het verband. Iemand heeft het eens zo gezegd: „Uit de geplette druiventros van het lijden en sterven van Jezus Christus vloeit op de Pinksterdag de fonkelende wijn van de Heilige Geest". Christus houdt die gave des Geestes niet voor Zichzelf. Hij heeft de Geest uitgestort. Dat is een echt Pinksterw 7 oord. Zo wordt de volheid van de Geestesstroom tot uitdrukking gebracht. Vóór Pinksteren was de Heilige Geest wel werkzaam, maar met deze uitstorting vergeleken was het maar druppelsgewijs. Zeker ten allen tijde, ook onder de oude bedeling gold het, zovelen als er door de Geest Gods geleid worden, die zijn kinderen Gods. Ook toen werkte de Heilige Geest in de harten der gelovigen. Hetzij dat ze hun zonden beleden, hetzij dat zij roemden in de schuldvergeving, het was de Geest die in hen werkte.

De Geest der genade en de Geest der gebeden, de Geest der profetie en soms dat laatste in rijke mate. Sla Hebreën 11 maar op daar vindt u één doorlopend getuigenis van het werk van de Heilige Geest. Maar ze hadden niet de volle bediening van de uitgestorte Pinkstergeest. Wij willen hiermee niet de dag der kleine dingen verachten. Komt nu nog de Geest met Zijn overtuigende werking in het hart, maakt Hij plaats voor Christus, doet Hij ons in het geloof toevlucht nemen tot de Man van Smarten, graaft Hij de bedding onzer ziel uit opdat de stroom des levens daar doorheen kan vloeien, past de Geest ons Christus toe, door het geloof, dan is dat groot. We denken wel eens: was er meer kennis van het werk van

Christus. Het is zo mat en velen doen het zonder Borg en Zaligmaker. Dat zal toch niet gaan.

Daar ligt ons leven waar Christus door het geloof in de harten woont en wij in de liefde geworteld en gegrond zijn. Daar komt de Pinksterstroom die het uit de volheid van Christus neemt, die inwonende Geest die de Vader en de Zoon in het hart brengt. Dat is meerdere genade, voller, rijker. Daar hebben we ook maar naar te staan. Is de klacht terecht dat er onder ons zo weinig van die Geestesstroom gezien wordt? Neen ik wil liever niet klagen maar bidden, kom Schepper Geest.

Maar de noodzaak van deze bede veronderstelt wel gebrek aan de volheid van de Geest. Door de Geest wordt de gekruisigde en verheerlijkte Christus werkelijkheid voor het hart der discipelen. Maar er is meer in Hem dan vergeving der zonden. Het hart dat in Christus vergeving vindt, smacht naar gemeenschapsleven met de Vader, en de Zoon, door de Geest. Hoe heerlijk is het te rusten aan het hrt des Vaders, daarheen geleid door de Geest, ja gedragen in de armen van onze Borg en Zaligmaker. Daar getuigt Gods Geest met onze geest dat wij kinderen Gods zijn. Christus noemt onze naam bij de Vader en Hij noemt de Vadernaam bij ons, en overstroomd door de Geest van Pinksteren zingen we al onze rijkdom uit in het Abba. Vader.

Hij, Christus heeft dit uitgestort. Dit, dat is de Heilige Geest zelf, die in volle stromen vloeit uit de Bron. Pinksteren spreekt wel van de werkingen des Geestes, maar vooral ook van de komst van de Geest die als Persoon inwoont in het hart der kinderen Gods, om de Vader en de Zoon te verheerlijken. De Drieënige God is het Deel mijns bekers. De Geest maakt het werk van Christus af, in het hart en op de wereld. Al de weldaden van Christus worden aan ons verzegeld, zodat we de Belover van dc Geest, de Vader Zelf omhelzen. Pinksteren stoot de vluchtenden en zuchtenden niet weg en de Geest zal verslagen harten troosten, antwoord geven in de prediking op de vraag wat moeten wij doen, mannen broeders. De Geest van Pinksteren neemt het uit de volheid van Christus. Daarom zit er nog een gedachte in opgesloten. De Pinkstergeest werkt niet alleen in de diepte, tot meerdere kennis van de Drieënige God, Hij werkt ook in de breedte. Vrij en frank stroomt de Geest alle kanten op. Laat maar gaan. Dam die liefde Gods niet in. Beperk haar niet tot enkelingen, binden wij Hem niet aan onze voorwaarden. Ik ken maar één schriftuurlijke voorwaarde voor de komst van de Geest, Die in Mij gelooft, gelijkerwijs de Schrift zegt, stromen des levenden Waters zullen uit zijn binnenste vloeien. Waar een schuldig volk is en de Geest biddend wordt ingewacht, daar komt Hij. Zelfs komt Hij waar waar niets dan dorheid is, dan dood en duisternis. De Geest zoekt voor Zijn eigen stroom de bedding en Hij gaat naar het Dode Zee-gebied. De Pinkstergeest maakt de discipelen vol, zodat het over de randen van hun bestaan heenvloeit, de wijde, wijde wereld in. Verslagen harten komen toestromen gedreven door de Geest, drieduizend op één dag. Sta daar toch niet zo zuinig bij te kijken. Gods Geest is geen schotjesgeest, maar dc Geest der vrijheid die blaast waarheen Hij wil en zalig maakt wat uit zichzelf niet zalig kan worden.

De Pinksterweelde

Hij, Christus, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort. Er w T ordt wel eens gezegd dat er op Pinksteren niets te zien en te horen is. Dat Pinksteren zó geestelijk is, dathet alleen maar innerlijk is. Dat is niet zo. Petrus zegt het immers: wat gij nu ziet en hoort. En iedereen in Jeruzalem kon het zien hoe de Geest Zijn tekenen zette in vurige tongen op de hoofden van de apostelen. En iedereen kon horen wat de apostelen spraken en iedereen vernam die geweldige gedreven wind, het geluid van de Geest. Er was zoveel te horen en te zien dat horen en zien je erbij zou vergaan. Net als toen God op de Sina verscheen. Maar in het midden van het hemelgeweld klonk toen Gods liefdevolle stem: Ik ben de Heere Uw God.

Hier op de Pinksterdag is er ook vuur en storm en een stem. Verheug u met beving. God is heilig en geducht. Maar door dit alles heen ruist het evangelie des vredes. Verkondigd w r ordt de ene Naam van Hem, die door het vuur en de storm van Gods toorn heenging om ons met liefelijke stem te melden: Ik heb verzoening voor Hem gevonden. De Geest werkt als een vuur en brandt uit wat genade in de weg staat. Kent u die pijn lezer? Maar diezelfde Geest steekt het hart in brand vanwege de liefde Gods. Dan staat er een stille witte vlam te branden in uw hart, tot een getuigenis dat de hitte van Gods gramschap is geblust. Pinksterdag, er is volop weelde omdat de Geest doet delen in het wonder van Gods barmhartigheid.

Pinksterdag, dag van bevrijding uit het groot Egypte, dag van ondertrouw tussen Christus en Zijn Bruidskerk. De Geest werkt verbrokenheid en blijdschap, droefheid naar God en vreugde in God.

De Pinksteroogst wordt ingezameld. De lof van Christus klinkt door de harten. Men hoort der vromen tent weergalmen. De een na de ander komt aan, door goddelijk licht geleid. De Geest maakt welsprekend. De bloemen worden gezien in het land, de zangtijd genaakt.

Kwaad werk als er van Pinksteren helemaal niets te zien en te horen is. Hebt gij dan wel de Heilige Geest ontvangen? W 7 aarom is het zo stil op Pinksteren? Ik vraag maar. Beschuldigen doe ik niet. Maar de Geest kon de vinger wel eens bij de wonde willen leggen. Zo langzamerhand is het te vanzelfsprekend geworden dat er windstilte heerst, behalve in het kamp van de vijand. U kunt uzelf niet wijsmaken: ik heb de Heilige Geest van binnen. Dat moet te zien en te horen zijn-

Ja, ja zegt iemand, als ik maar een rokende vlaswiek mag zijn. Ik weet, ze zijn er en de Heere zal ze niet uitblussen. Maar zal Hij het daarbij laten?

Neen de Heere zal ze ook aanblazen met de wind van Zijn Geest, met het vuur van het Pinkstervuur. Wie het om God en Zijn Geest te doen is verlangt naar de Geest.

Wordt vervuld met de Geest en dan grijpt de Geest in het snarentuig van het zondaarshart waar Christus intrek nam door woord en Geest. Kom laten we iets van onze Koning laten zien en horen. De Pinkstergeest schenkt Pinksterweelde en maakt ons net zo vrijgevig als de Geest zelf, Die water uitgiet op het droge en stromen op het dorstige en die nodigt en zegt:

Die wil kome en neme het water des levens voor niet.

N. Tonge H. V.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen