Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

GA IN TOT MIJN RUST

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

GA IN TOT MIJN RUST

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET VIERDE GEBOD

(3)

In de evangeliën vinden we de Heere Jezus telkens onder de synagogegangers en zo onder de sabbatvierders. Zie bijvoorbeeld Lukas 13 : 10 'En Hij leerde op de sabbat in één der synagogen'. Dit was niet een incidenteel geval. We weten dat de Heere dit telkens wéér deed. Hij ging naar gewoonte en sloeg nooit over. Daarmee is een nieuwe aanwijzing gegeven dat de rustdag viering niet slechts een eerbiedwaardige menselijke gewoonte is, maar een goddelijke instelling. Niet alleen heeft God de Schepper op de zevende dag gerust van Zijn arbeid, maar ook God de Verlosser heeft de rustdag gehouden naar het gebod. In de synagoge ging Christus leren, onderwijzen vanuit de Schriften. Daarmee is dè arbeid voor de sabbat aangegeven — in het onderzoek van Gods bevelen waken, ijverig bezig zijn in de dingen van het Koninkrijk Gods.

Behalve het geven van onderwijs behoorde ook het verrichten van genezingen tot Christus' werk op de sabbat. In het genoemde hoofdstuk Lukas 13 wordt verteld hoe Hij een vrouwtje dat reeds 18 jaar ziek was beter maakte. Dat lokt echter een merkwaardige reaktie uit van de overste der synagoge (de koster-kerkvoogd). Deze zegt in typisch wettische taal: 'Er zijn zes dagen in welke men moet werken.' Móét! En dan — zo wil hij

zeggen — móét men op de zevende dag rusten. Die vrouw die toch al zolang ziek was, had nog best tot morgen kunnen wachten. Daar had de sabbat niet voor geschonden behoeven te worden.

De Heere Jezus gaat daarop in. Het vee vraagt toch ook op de rustdag verzorging? Os en ezel worden toch van de kribbe losgemaakt (!) om te kunnen drinken bij dc drinkplaats? Hoeveel te meer móét deze mens, die een dochter Abrahams is — een verbondskind — losgemaakt (!) worden van haar banden, op de dag van de sabbat. Neen, dat kon niet wachten tot morgen. Dat móést volgens Gods bedoeling uitgerekend op de sabbat gebeuren. Daarmee wordt de sabbat niet geschonden, maar juist geheiligd. De Heere Jezus leert ons hier dat de rustdag niet alleen de dag is van het leren, maar ook van het losmaken.

Dag van ver-los-sing

Leest u nog eens Deut. 5 : 12—15. Het vierde gebod wordt gemotiveerd met een verwijzing naar dc verlossing, de losmaking uit Egypte. De rustdag is bevrijdingsdag. Dat zullen ook de slaven en slavinnen moeten kunnen merken. Exodus, uittocht, betekent losmaking van de banden van nood en dood. Pasen is de vervulling van deze Exodus. Op de eerste dag van de week heeft Jezus de banden van de dood losgemaakt. Zo is voor de gemeente van Christus de eerste dag van de week bij uitstek bevrijdingsdag, verlossingsdag, geworden.

Dat meisje uit Lukas 13 was 18 jaar neergebogen, gekromd zoals een dier dat met de kop aan z'n poten is vastgebonden en daarom niet drinken kan... Nu is zij losgemaakt om te drinken van de klare bronnen van Gods genade. Dan heft zij hart en stem omhoog om de HEERE te loven en te prijzen. Wat heeft die vrouw de sabbat geheiligd! Want ze mocht God bedoelen. Het was aanbidding. Een stukje hemel op aarde. Daarmee kwam de Heere Jezus tot Zijn doel. Want in alle sabbatswerk gaat het Hem om de verheerlijking van de Vader.

Zo gaat het in Christus' sabbatsviering om de drieslag: leren - los maken - loven Binnen deze drieslag ligt de ruimte voor de christelijke belevenis van de rustdag. Deze ruimte en vrijheid mag niet ondermijnd worden door mensen van het slag van genoemde synagoge-overste. Deze ruimte en vrijheid dient echter altijd weer georiënteerd te werden aan Christus zelf.

Wekelijks - dagelijks - eeuwig

In zondag 38 van de Heiclelberger kunnen we opmerken een voortgang van de wekelijkse sabbat via de dagelijkse sabbat naar de eeuwige sabbat. Wanneer we op de rustdag de werken van God overdacht hebben, wanneer wij hebben beleden: 'op Uw werk komt het aan, HEERE — U schept alleen toekomst' — dan krijgt dat betekenis voor alle dagen van ons leven. Zo wordt de zondag 'de glimlach Gods die over alle dagen strijkt.'

Want dan behoeven we ook door de week niet meer zo krampachtig te doen alsof van óns werk alles afhangt. Vanuit de zondag mogen we opgelucht en bevrijd de werkweek in gaan. De werkdag is eigenlijk het criterium, de toetssteen van onze rustdag. Hebben we een goede zondag gehad, dan kunnen we geen verloren week meer hebben. Als we een goede rustdag hebben gehad, behoeven we tegen de maandag en de dinsdag enz. niet op te zien. Dan mogen we het een voorrecht achten bezig te kunnen zijn in ons 'goddelijk beroep'. Een voorrecht dat helaas door arbeidsongeschiktheid of in onze tijd ook werkeloosheid iedereen niet gegeven is.

Gods kinderen zijn ook door de week zondagskinderen. Want ze nemen wat van de rustdag mee èn ze leven er weer naar toe. Het gepredikte Woord wordt niet op zondagavond met het nette pak in de kast gehangen... Neen — het gaat mee heel de week door. Het Woord wordt overdacht.

In het gebed door de weeks mogen we teruggrijpen op wat we 's zondags hebben gehoord. Zo kunnen we midden in de week en midden onder het werk geestelijk de rustdag vieren. 'Dat ik al de dagen mijns levens van mijn boze werken ruste, de HEERE door Zijn Geest in mij werken late... Rusten in God.

HEERE, hier ben ik om mij als leem neer te leggen in de handen van U, de Pottenbakker, en om mij in ai mijn onmacht, onkunde, onwil uit te strekken op de werkbank van de Heilige Geest.

Geestelijk rustdag houden — uat is ook wanneer óns verstand en ónze kracht ophouden en we zelf geen weg meer zien, toch belijden: alles sal reg kom. De HEERE zal het maken. Hetzij dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des HEEREN. Ook in dit opzicht heeft Christus de sabbat volmaakt gevierd. In het stof van Gethsémané, toen Hij zeide: 'Vader, Uw wil geschiede'. Aan het kruis van Golgotha, toen Hij riep: 'Het is volbracht.' Hij hield volmaakt de dagelijkse sabbat, opdat wij als sabbatsschenders tot Hem de toevlucht konden nemen.

De rust die overblijft

'En alzo de eeuwige sabbat in dit leven aanvange.' Zo luidt de slotzin van antwoord 103 (H.C.) Er is een eeuwige sabbat. Er blijft een rust over voor het volk van God. Het aardse Kanaan was een afbeelding van het land van de eeuwige rust dat wacht na de aardse pelgrimage. Wanneer we geestelijk leven kennen, komt er een heimwee in ons hart naar die grote sabbat — wanneer er geen strijd meer zal zijn. geen moeite, geen verdriet, geen zonde — maar vooral ook: geen verwijdering van de HEERE. Denkt u maar aan 1 Thess. 4: 'alzo zullen we altijd bij de Heere zijn.'

Nu zouden we met Calvijn — de wekelijkse sabbat een uitkijktoren kunnen noemen. We mogen dan turen in de verte door de telescoop van het geloof en door de nevels heen Gods toekomst zien. De rustdag spreekt van de grenzen van ons bestaan en de horizon van het komen van God.

De dag des Heeren (denk aan het oudtestamentische jom Jahwe, dag van de HEERE als dag van het gericht!) zegt: de opgestane Christus komt terug. Hij komt als Rechter tot schrik voor Zijn verachters — maar brengt het heerlijk vrederijk voor ai Zijn vrinden. En is de wekelijkse sabbat een uitkijktoren, de dagelijkse sabbat is een oefenschool ter voorbereiding op dc eeuwgie sabbat. Want degenen die eeuwig sabbat zullen vieren, zijn daarmee in dit leven reeds begonnen. Ze hebben hier Gods dag liefgekregen èn in Hem leren rusten. Laten we ons benaarstigen om in die rust in te gaan. Weet dat Hij Die ons het geschenk van de wekelijkse sabbat gaf, op het gebed ook de dagelijkse sabbat en eens de eeuwige sabbat wil doen kennen.

Verdere vragen

Inmiddels ben ik mij wel bewust in het voorgaande enkele knopen te hebben doorgehakt. Velen willen de christelijke zondagsviering geheeljos zien van het vierde gebod. Anderen menen dat de binding aan het vierde gebod strikt genomen een rusten op zaterdag zou vereisen. Deze vragen bewaren we voor de volgende keer.

V.

J. H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 mei 1980

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

GA IN TOT MIJN RUST

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 30 mei 1980

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's