De Profeet Mozes

Een profeet, uit het midden van u, uit uw broederen, als mij, zal u de HEERE, uw God, verwekken; naar Hem zult gij horen. Deutcronomium 18 : 15.

1. De uit hen verwekte Profeet

Hebben wij één van de eerste Adventsfiguren Abraham behandeld, die Jezus' dag gezien heeft, en verblijd is geweest met verheuging - nu willen wij als tweede Adventsfiguur, Mozes, beschouwen. Na de Vader der gelovigen is voorzeker de eerste profeet, Mozes, ook de eerste bijbelschrijver — en wel van vijf boeken — zeker één van de belangrijkste figuren uit de bijbel en voorzeker een adventsfiguur van de eerste orde, die Jezus niet alleen van verre gezien heeft, maar ook van Hem nader geprofiteerd heeft. Mozes was type van Christus, maar ook profeet van Christus.

Welaan dan: Onze tekst komt wel viermaal in de bijbel voor: twee keer in Deutcronomium 18, namelijk in vers 15 en in vers 18, en dan in het Nieuwe Testament wordt hij aangehaald door Petrus in Handelingen 3 en door Stephanus in Handelingen 7,

Wij kozen dus de oorspronkelijke tekst in Deutcronomium 18 : 15 als onze tekst. Hier worden door de eerste bijbelschrijvcr, Mozes, drie dingen van de Messias voorzegd: ooreerst dat Hij van de Vader, van de HEERE, verwèkt zal worden. Dat ziet dus op Zijn vleeswording, op Zijn aannemen van de menselijke natuur. Dan wordt voorzegd, dat de Messias uit het midden van de Israëlieten verwekt zal worden. De Zaligmaker zal dus uit Israël zijn en dan niet ergens uit de rand van dat volk, zeker niet uit een smalle rand van dat volk, maar uit het midden van Israël. De stamvader des Heeren, Juda, was de vierde van Jacobs zonen. Van de zeven kinderen van Lea, ze had één dochter, was Juda de vierde, dus uitgerekend de middelste.

, , Uit het midden van uw broederen". — Vergeten wij dat niet, dat de Heere uit het midden van dat volk gesproten is? Israël: dat zijn Zijn broederen naar het vlees. Hij is hun een Broeder geworden. Heel de Oude Testamentische kerk was uit dat volk: Zijn broederen. En heel de Nieuw Testamentische kerk stoelde op twaalf Apostelen: uit dat volk: Wederom Zijn broederen. Eens zal ook het sluitstuk der kerk wederom uit dat volk zijn: Zijn broederen! De HEERE zegt dat met nadruk in onze tekst: Uit het midden van u, uit uw broederen zal Hij u verwekt worden. Niet alleen uit u maar ook vóór u. Alle profeten uit dit volk. Alle Apostelen uit dit volk. Zijn Moeder uit dit volk. Ook Zijn broederen naar het vlees zijn den gelove gehoorzaam geworden, één hunner zelfs Zijn - Apostel! - Hij is uit dit volk, en ook onder dit volk een Profeet geweest, en dan ook nog een Priester en dan ook nog een Koning.

In de eerste plaats dan een profeet. Profeten, dat zijn mensen, aan wie God Zijn woorden heeft toebetrouwd. En de woorden Gods zijn, zo las ik bij Calvijn, het hoogste wat God aan mensen geven kan. Het woord, dat is Gods wet, dat is Gods wil. Het Woord, dat is Gods welbehagen, dat is Gods Evangelie. De Heere Jezus wordt ook Zelf „het Woord" genoemd. God sprak en het was er. God spreekt en het is er. God zal spreken en het zal er zijn.

Christus is het eeuwige Woord. Het Woord is vleesgeworden. — Daarom is ook van de drie ambten van de Heere Jezus, het Profetische ambt het eerste: Profeet, Priester, Koning. In die volgorde worden de ambten van Christus en de drie ambten in de kerk altijd genoemd. De profeet zalfde ook in Israël de Koning. De profeet (Mozes) stelde en kleedde ook Aaron en zijn zonen aan.

De profeet is de plaatsbekleder Gods, die in Zijn naam handelde. Het is ook nogal wat, als de HEERE iemand de woorden Góds toebetrouwt! Het woord dragen. Dat is in de eerste plaats het Woord ontvangen en dan ook het Woord bewaren, zoals het is, en dan ook het Woord spreken. Een profeet mag niet méér dan het Woord spreken, maar ook niet minder dan het Woord spreken. En dan heeft hij dat Woord te spreken tot wie God wil, dat het gesproken wordt. De profeet moet als het ware Gods mond zijn tot het volk. Dan staat God ook bepaald en ten volle achter die profeet, wat in het geval van de Heere Jezus, de allerhoogste Profeet, geheel en ten volle zo is. Als Christus ge-sproken heeft, dan heeft God de Vader gesproken, want Hij en de Vader zijn één!

2. De profeet als Mozes, méér dan Mozes

„Een Profeet, uit het midden van u, uit uw broederen, als mij, zal u de HEERE, uw God, verwekken."

Mozes dus een type, een voorafschaduwing, van Christus. En dat in het Profetische ambt. Er zijn meer typen van Christus geweest: Aaron in zijn priesterlijk ambt, David in zijn koninklijk ambt. Mozes zegt dat zelf dus twee keer in Gods Woord (en dat Woord is altijd en overal waar!). Mozes zegt dat dus die beide keren, geïnspireerd door de Heilige Geest. En in het Nieuwe Testament zeggen dat eveneens van hem Petrus en Stephanus. Ook beiden onder inspiratie van de Heilige Geest (Handelingen

3 : 22 en Handelingen 7 : 37).

Uiteraard zou niemand zichzelf die eer waardig keuren, of aanmeten. Zeker ook de bescheiden en nederige Mozes niet. Die man heeft nota bene de koninklijke eer van Egypte vaarwel gezegd en toen God hem riep tot het leiderschap over Israël heeft hij alle bezwaren gemaakt, o.a. dat hij niet spreken kon, dat hij zwaar zou zijn van tong. Maar God, Die hem riep, is zijn kracht geweest. Zo heeft hij type kunnen zijn, en mogen zijn, zelfs van dc Heere Jezus. Hij is zelfs de schrijver geweest — als profeet — van de eerste vijf boeken van het Oude Testament. Meer, hij is zelfs Irels wetgever mogen worden, waarom ook Gods Wet, de wet van Mózes genoemd wordt.

En hij is de verlosser van Isrel uit Eg}'pte geworden. Hij is de leidsman van het volk veertig jaren lang geweest, tot aan Kanaan toe. En hij heeft de religie en tabernakeldienst (met al wat daartoe behoorde) in mogen stellen. Al is het zeer bepaald op Gods voorschrift geschied!!

Groot profeet is dus Mozes geweest.

Maar nu de Heere Jezus.

Hij was alles, wat Mozes was, deed alles, wat Mozes deed. maar dat oneindig groter en meer. Was Mozes nederig. Hij veel meer. Hij verliet het hof Zijns Vaders in de hemel voor de bitterste armoede, voor de woestijntocht door dit leven. Hij redde niet alleen

één volkje Israël, maar een volk van alle plaatsen en van alle tijden uit het diensthuis der zonde. Mozes behield daarbij zijn leven, maar Hij gaf daarvoor Zijn leven. Mozes gaf enkele boeken van de bijbel, Jezus gaf heel het Woord, waarvan Hij de omvangende inhoud was. Hij vulde het Woord en Hij was het Woord. Hij is het vleesgeworden Woord. Hij bracht het Woord mee van de hemel van Zijn Vader, en Hij ontving het Woord van Zijn Vader, als Hij bad nachten over op de berg. Van Zijn kindsheid tot Zijn einde was Hij in de dingen Zijns Vaders. Hij beval Zijn Geest in Zijn Vaders handen. En Hij voer op tot Zijn Vader. Hij redde Zijn Volk, bad voor Zijn volk, droeg Zelf de heilige Wet in Zijn binnenst ingewand. Zo was Hij midden onder het volk, die Hij Zijn broederen maakte. Hij noemde Zichzelf, maakte Zichzelf, hun oudste Broeder, hun in alles gelijk, uitgenomen de zonde. Hij kocht Zijn bruidsgemeente met Zijn bloed en maakte Zich zo haar Bruidegom..

Zo was de Heere Mozes in alles gelijk: Profeet, Verlosser, Leidsman, Insteller van de godsdienst, Insteller en Vervuiler van de Wet, Leidsman door de woestijn van dit leven. Mozes bood zich aan om te sterven voor het volk, maar Hij deed dit inderdaad. Daarom is Hij in alles Mozes evenbeeld geweest, maar oneindig méér en gróter dan Mozes.

Gij zijt mijn God, U zal ik loven, Verhogen Uwe majesteit; Mijn God, niets gaat Uw roem te boven; U prijz' ik tot in eeuwigheid. Laat ieders 's Heeren goedheid loven. Want goed is d' Oppermajesteit, Zijn goedheid gaat het al te boven; Zijn goedheid duurt in eeuwigheid.Psalm 118 : 14

3. Zijn profetenwoord en het horen ervan

Tegenover Mozes' woord en tegenover der profeten woord, stelden altijd valse profeten en guichelaars en tovernaars hun woord. De waarheid wordt altijd nagebootst, tegengesproken. Wie de waarheid niet spreekt, die liegt. Wie uit de waarheid niet is, is uit de leugen. De valse profeten zijn hieraan te kennen, dat hun w-oord nooit vervuld wordt, nooit uitkomt, 's Heeren woord is altijd waar, als Hij ons de zonde aanwijst, en als Hij ons de zonden vergeeft. Als Hij ons de zonde aanwijst, bestraft, ontdekt, dan vernedert het ons altijd, maakt het ons ootmoedig, schuldbewust, het maakt ons nederig en klein. Daarom moeten wij horen als de Heere ons op onze zonde wijst. Dan wijst ITij nooit naast onze zonde, op wat wij niet schuldig zijn, maar altijd precies raak. Een mens kan zo akelig precics zijn op dingen, die hij niet begaan heeft, en zo grof en vergoelijkend op het kwaad, dat hij wel gedaan heeft. Een mens is niet gauw schuldenaar voor God. Dan moet de tleere tot ons spreken. Naar Hem zult gij horen! Want de Heere keurt niet één zonde goed. Hoort maar naar Zijn geboden.

En als de zonde u benauwt: als de zonde u drukt; als de zonde voor u zonde wordt: hoort Hem ook dan. Bij Hem is vergeving; bij Hem is verzoening; bij LIem is genade; bij Hem is veel verlossing. Maar dan zult ge wel van uw zonden af moeten willen. Als Hij spreekt, dan moet gij luisteren. W^at ITij zonde noemt, dat moogt gij niet vergoelijken. Gij nioet u bekeren. Dat wil zeggen: Gij moet de wereld verlaten, uw oude natuur doden, en in een nieuw Godzalig leven wandelen. Bekeren: dat is zich keren naar Hem. Dat is afkeren van dc duivel, de wereld, de zonde. Dat is zich keren naar Gods Wet, dat is zich keren naar het Evangelie, dat is zich wenden naar de Heere Jezus. Dat is hóren naar Hem. Op Gods bevel.

R.

W. L. T.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen