Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

toekomstmuziek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

toekomstmuziek

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Die Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt, die heeft het eeuwige leven; èn Ik zal Hem opwekken ten uitersten dage. Joh. 6 : 54

voor wie bedoeld.?

In deze woorden kÜnkt toekomstmuziek. Een melodie van leven, dat is en blijft. Een melodie, die vandaag dreigt overstemd te worden door somberder klanken. Over toekomst en leven durven velen niets te zeggen, laat staan zingen. De wereld neigt immers naar het einde. Alom stoot men op de grens. Hoe zal het over enkele tientallen jaren zijn met de energievoorziening.? En is er niet vooral de dreiging van de aktieve vernietiging door een kernoorlog.?

Moeten deze geweldige vragen niet noodzakelijkerwijze alle akiviteit verlammen.? Wat zou het immers nog voor zin kunnen hebben om je in te spannen met zo'n vooruitzicht.? Breken alle woorden van toekomst en leven daarop niet stuk.? Kunnen nu slechts doem en gelatenheid nog de eerste viool spelen en niet meer hoop en verwachting.?

In deze woorden klinkt toekomstmuziek. Het zijn woorden van niet de eerste de beste. Het zijn woorden van Jezus. Woorden waarmee Hij dwars door alle stemmen heen ook heden aan het woord wil komen, aan het woord mag komen.

Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt.' Ik zal Hem opwekken ten uitersten dage. Die toekomstmuziek is dus bedoeld voor hen die Christus' vlees en bloed eten en drinken. Wat wil de Heere Jezus hiermee zeggen.? Niemand van ons zal dit letterlijk willen verstaan. Zo is het ook door de Heere Jezus niet bedoeld. Dit is beeldende taal! Zijn vlees en bloed daarmee wordt bedoeld Zijn kruisdood op Golgotha. Het is Zijn verzoenend sterven. En hoe moet je dat eten en drinken.? Niet anders dan door er gelovig op te vertrouwen en het je zo eigen te maken.

Je kunt nergens anders meer redding vinden dan in die kruisdood. Overal kom je jezelf tegen met je zonden en tekorten. Nooit kan het met God goed komen. Nooit kan God in gunst en genade op je neerzien. Nooit kan Hij je Vader zijn. De Vader immers van een, die het telkens weer zo schandelijk laat afweten. Telkens weer zichzelf zoekt en God en Zijn naaste vergeet. Hoe kan er voor zo iemand nog behoud en redding zijn. Wat heerlijk om dan het evangelie van Christus' verzoenend lijden en sterven te mogen horen. Hem in dat evangelie te mogen ontmoeten en ons aan Hem kwijt raken. Alleen door wat Hij gedaan heeft kunnen en willen we nog zalig worden. En we leren er ook op vertrouwen, dat we zalig zullen worden door dat volkomen offer eenmaal aan het kruis geschied. Dat is het vlees van Christus eten en het bloed van Christus drinken.

Maar gaat het hier niet over het Heilig Avondmaal.? Zijn vlees eten en Zijn bloed drinken bedoelt de Heere Jezus daarmee niet aan het HeiUg Avondmaal gaan.? Het brood dat we daar mogen eten is toch de gemeenschap aan het lichaam van Christus en de wijn de gemeenschap aan Zijn bloed!

Het is goed mogelijk dat de Heere Jezus in deze woorden daarop zinspelend vooruitgrijpt. Toch moeten we er niet in de eerste plaats aan denken. Uit het hele verband blijkt, dat het gaat om komen en geloven. Op Hem vertrouwen, van Hem gebruik maken, dat is Zijn vlees eten en Zijn bloed drinken.

De toekomstmuziek van onze tekst geldt dus niet voor iedere avondmaalsganger zondermeer. Alsof we met een uiterlijke avondmaalsgang toekonden. Neen, het gaat juist om het geloof, het hartelijk geloof in de Heere Jezus Christus.

het laatste geheim

Zijn vlees eten. Zijn bloed drinken, dat is dus tot Hem komen, in Hem geloven, op Hem vertrouwen. Daar komt het op aan. Maar in dit Bijbelgedeelte blijkt wel dat dat allerminst vanzelf spreekt. De joden met wie de Heere Jezus hier in gesprek is geloven niet. Aanvankelijk hadden ze nog wel willen geloven. Toen Hij hun het brood had gegeven klonk het uit hun mond: Deze is waarlijk de Profeet, Die komen zou. Maar Jezus had Zich afgewend. Hij was niet de Messias, die zij zich wensten.

Toch hebben ze Hem vandaag weer opgezocht. Wie weet, wat er nog meer met Jezus te beleven viel. Maar Jezus heeft hun zucht naar sensatie niet bevredigd. Hij heeft hun Zichzelf verkondigd. Daarbij stuit Hij bij hen op hard verzet, op ongeloof en naarmate het gesprek verder gaat spitst dat zich toe. Het neemt steeds grover vormen aan. Maar nu moeten de joden niet denken, dat de zaak en de naam van Jezus staat of valt met hun geloof of ongeloof. Ze moeten niet denken, dat zij het werk van Jezus kunnen laten mislukken door zich er van af te wenden. Ze moeten niet denken, dat Hij geen zaad zal zien. Daarom zegt Hij tegen de joden: Al wat Mij de Vader geeft zal tot Mij komen. En verderop nog: Niemand kan tot Mij komen tenzij dat de Vader hem trekke.

De joden moeten maar goed weten, dat er een nauwe samenwerking is tussen de Vader en de Zoon. De Vader geeft zondaren aan Christus. Jezus is niet afhankelijk van de gewilhgheid van de joden. Jezus is slechts afhankelijk van het welbehagen van de Vader. En dat welbehagen is voor Hem geen misschien, maar een zekerheid. De Vader legitimeert Hem, De Vader eert Jezus' werk en geeft er getuigenis aan door zondaren aan Hem te geven. Jezus hoeft niet te twijfelen aan de vrucht van Zijn arbeid. Het brood dat Hij is en geeft zal niet onaangeroerd bHjven. De Vader Zelf geeft Hem zondaren, die vluchten tot Hem.

Hoe dat dan is en hoe dat dan gaat vraagt u.? Denkt u maar aan Lydia de purperverkoopster te Filippi, De HEERE opent onder de prediking van wet en evangelie ons hart. Hij laat ons zien wie we zijn en Hij laat ons ook zien wie Christus is. En Hij trekt ons dwars tegen onszelf in. We willen immers niet. We hebben ons eigen oude levenspatroon veel te lief. Dat opgeven doen we liever niet. En toch we kunnen niet anders meer. Het leeft in ons: U kan ik niet missen U Jezus, Mijn Heer' 'k mis alles wanneer ik Uw bijstand ontbeer.

Zo worden zondaren door de Vader gegeven aan Christus. De omstandigheden zijn bij een ieder verschillend. We hoeven onszelf niet af te meten aan de weg van een ander. De HEERE gaat met een ieder van Zijn kinderen de weg die voor hem of haar het beste is. Maar dit vast: Komen en geloven, eten en drinken, daarvan is het laatste geheim het geven en trekken van de Vader. Wat is dat een groot ding. Daar mag ieder die de Heere Jezus liefheeft zich over ver-

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 februari 1984

Gereformeerd Weekblad | 11 Pagina's

toekomstmuziek

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 februari 1984

Gereformeerd Weekblad | 11 Pagina's