Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Vaderlijke Voorzienigheid  en kinderlijke gebeden

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vaderlijke Voorzienigheid en kinderlijke gebeden

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

KOL-OMMETJE

(2)

Anders dan zich laat aanzien zijn bede en rede moeilijk te rijmen. Wat. om te beginnen de bede betreft sluimert er een schatrijke belofte: „Zo gij iets begeren zult in Mijnen Naam, Ik zal het doen". In deze en andere bewoordingen van gelijke strekking komt deze stellige uitspraak meermalen naar voren in wat de HEERE ons gezegd heeft. Kennelijk hebben wij te maken met een royale belofte. Bezorgde discipelen mogen zulke ruim toegangelijke levende woorden niet omrasteren. Omrasteren met diverse voorwaarden. De Heere God wordt nu eenmaal niet gediend als iets behoevend. Wij mogen en moeten Hem dan ook niet in bescherming nemen tegen Zijn eigen woorden. Zodoende immers doen wij evengoed toe en af aan Zijn toezegging, die geen einde heeft. Hoeveel boze ogen zijn dikwijls rondom Hem, Die enkel en alleen goed is en niet te vergeten werkelijk goeddoende. „Laat de kinderkens tot Mij komen en verhindert die niet".

Zouden wij echt kinderlijke nadering tot de Hoorder der gebeden en de Voorspraak in de hemel bazig en bedillerig tegenhouden? Wie zijn wij dan wel het liefst? Hetgeen God gereinigd heeft zullen wij niet gemeen maken. Evenzo, wat Hij royaal meedeelt verlangt geen verenging onzerzijds.

De geldigheid van de beloften is niet afhankelijk van de uitkomst of van het gebruik dat aangesprokenen maken. Daarin is immers hun schuld heel duidelijk verdisconteerd. Niet de uitkomst is bepalend voor de strekking van het toegezegde, maar de oorsprong en bedoeling. Men zegt nog wel eens dat belofte schuld maakt. Wat de goddelijke beloftenissen aangaat meen ik dat mensen oneindig schuld maken, omdat zij die niet geloven.

Zijn vele en veler ervaringen echter in weerwil van de schatrijke belofte? Wij bidden in Christus' Naam en ontvangen niet. Jacobus spreekt van kwalijk bidden. Maar goed dat verhoring uitblijft. Wij zouden wat wij verlangden toch in wellusten doorbrengen. Niets is bij voorbaat uitgesloten. Wat Jacobus oppert zeker niet.. Het is dubbel de moeite w r aard in dit opzicht een nauwkeurig onderzoek in

te stellen. Zijn hiermee echter alle gevallen van niet ontvangen afgedaan? Wees voorzichtig om niet één zelfs van deze kleinen te ergeren. Sommigen onder ons nemen graag het zekere voor het onzekere. Met andere woorden: zij zijn vuurbenauwd dat ooit de ene of de andere zich te veel zou aanmatigen, verbeelden of op onvoldoende grond toeëigenen. Om die reden houden zij graag naar wat ze menen de veiligste kant. Alsof een molensteen aan de nek en dan in zee niet belangrijk dragelijker situatie zou zijn dan wat hun te wachten staat, wanneer zij ook maar één van Gods kleinen hebben geërgerd. Van mijn leven heb ik ontelbare mensen ontmoet., die dodelijk bevreesd en scrupuleus bekommerd waren om niet in een afgrond te vallen. Zelden, dat is misschien één op duizend, vind je mensen die aan weerskanten van hun nauwe pad een kloof aantroffen, zodat zij ter rechternoch ter linkerzijde durfden te treden. Zolang het gevaar aan één kant dreigt, kunnen wij tot in het extreme doordraven in de tegengestelde richting.

Om de belofte onaangetast te laten en onszelf niet af te vallen, verzinnen wij vrij vlug dat de Heere allicht op een andere en betere manier, ondanks de ogenschijnlijke afwijzing, niettemin onze bede hoort. Wij hebben 'n fraaie formule daarvoor. Boven bidden en denken toch verhoord. Ik sluit de mogelijkheid niet uit. Het kan evenwel kwaad om snel tot deze slotsom te geraken. Met name wanneer wij met recht vermoeden dat eigenliefde ons parten speelt, ja verblindt.

Na de verbijsterende en traumatiserende gebeurenissen tijdens de jongste wereldoorlog, die van grote families een enkeling liet overleven, die — als in Job staat — moet uitspreken: ik alleen ben overgebleven om het u aan te zeggen, verloren velen het geloof in God de Almachtige, Om te redden wat nog te redden valt bedachten zij dat de Heere God méér aan deze kant, de vragende kant van de lijn van het gebed staat dan aan gene, de kant van de verhoring. Goed gelezen laat het Evangelie volgens hen ons weten dat God ook lang niet altijd tegen de meest barre toestanden is opgewassen. In grootste noden en verschrikkingen bidt, smeekt, worstelt en zucht Hij met ons mee. Als Hogepriester, Die behoorlijk kan meeleven. In een groot aantal verbrijzelende omstandigheden gaat het Gods macht ver te boven om ons daadwerkelijk te hulp te komen. Het is een mooie vinding. Zijn deernis kan ons enige voldoening verschaffen in hopeloze toestand. Is die troost niet al te schraal? Immers, wij mogen ons wel realiseren dat het gebed zodoende niet opstijgt tot de troon van Hem, Die alle dingen machtig, de wil en het vermogen bezit om te verhoren. Wat wij meenden te winnen aan de éne, aan onze eigen kant, verloren wij in veelvoud aan de kant van de Verhoorder der gebeden. Wie wint verliest, leert de Bijbel. Dat is ook in dezen het geval.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1984

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Vaderlijke Voorzienigheid  en kinderlijke gebeden

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 februari 1984

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's