KLEINE KRONIEK

Nederland en Europa

In „De Saambinder", orgaan van de Gereformeerdere Gemeenten, schrijft ds. C. Harinck boven zijn rubriek 'Commentaar' in het nummer van 5 juü „Een treurige verdeeldheid". Hij signaleert in de discussie die er binnen de SGP is geweest naar aanleiding van de verkiezingen voor het Europees Parlement een droevig stemmend verschijnsel. Omdat we instemmen met zijn commentaar en tevens denken er ook de belangstellende lezers van ons blad een dienst mee te doen zijn woorden door te geven, citeren we dit keer zijn commentaar. Ds. Harinck heeft in het verschillend denken binnen de SGP een verschijnsel aan het licht zien treden w^aarvan hij het de moeite waard vindt er het kerkvolk van in kennis te stellen. Ds. Harinck:

„Dit betreft de treurige verdeeldheid onder hen, die vanuit hun gereformeerd beginsel één behoren te zijn en de wijze waarop die verdeeldheid is geetaleerd in de vorm van advertenties. Vooral de jongeren heeft dit een verkeerd beeld gegeven van wat nu eigenlijke de SGP is. Teneinde de zaak wat duidelijk te maken moet u weten, dat er verschillend gedacht werd binnen de SGP over al of niet meewerken aan de Europese verkiezingen. Een minderheid binnen de partij was tegen deze verkiezingen voor een Europees Parlement, terwijl de grote meerderheid er vóór was.

Degenen, die tegen de deelname door de SGP aan de Europese verkiezingen waren, grondden dit op het zuivere staatkundig gereformeerd beginsel. Dit beginsel werd verlaten, wanneer de SGP zich ging bewegen op het politieke terrein van het Europees Parlement.

Nu is dit gemakkelijk gezegd dat iets tegen een bepaald beginsel is, maar dit moet dan natuurlijk wel aangetoond worden. Nu de tegenstanders van de Europese verkiezingen wezen daartoe op de unieke plaats van Nederland in Europa. Men stelde dat Nederland uit het diensthuis van Rome is uitgeleid en binnen dit bevoorrechte land zag men alleen een taak voor de SGP.

Zij wezen op artikel 2 van het SGP-beginselprogram, waar staat „in ons land" de beginselen van Gods Woord op staatkundig terrein tot meerdere erkenning te brengen. Verder verzette men zich zeer tegen de gedachte van een verenigd Europa. Dit punt kunnen we echter buiten beschouwing laten, omdat de meerderheid der SGPers, die voor meedoen aan de Europese verkiezingen was, ook tegen een verenigd Europa is en de integratie waarbij de Nederlandse zelfstandigheid verloren dreigt te gaan zeer sterk afwees. Bij de motieven van een minderheid binnen de partij om niet mee te werken aan de Europese verkiezingen, zijn wel wat kanttekeningen te plaatsen. Dhr. Scholten noemt ze in de „Wachter Sions" zelfs droggronden en drogredenen. Men proeft er iets dopers in. De calvinistische gedachte dat wij Gods Woord als een kandelaar overal te plaatsen hebben en haar hebt moeten laten schijnen over alle terreinen des levens, vindt men er niet in terug. Ook is een beroep op de zinsnede „in ons land" uit artikel 2 van het beginselprogram aanvechtbaar, want toen men dit artikel opstelde was er nog geen sprake van een mogelijkheid om de beginselen van Gods Woord op staatkundig terrein tot meerdere erkenning te brengen in Europa. Maar goed, wij laten dit alles na deze korte opmerking rusten. De meerderheid van de SGP besloot om wel mee te doen met de Europese ve - kiêzingen. Men zag hier een taak weggelegd om naast het verbreiden van de SGP-be^nselen ook in Europees verband, tegelijk op de juiste plaats te kunnen waken over de verworven voorrechten van de zelfstandigheid van onze natie.

Men wilde de verantwoordelijkheid niet ontlopen en getuigen waar men dit kan en mag. Het Europees Parlement verricht in feite hulpdiensten voor het buitenlandse beleid voor de nederlandse politiek. In dit oude werelddeel Europa waar zoveel herinnert aan de daden Gods, wilde de meerderheid van de SGP de gereformeerde beginselen van staatkunde gaarne uitgedragen zien. Het gevaar van de Europese integratie wilde men bestrijden op de plaats waar dit liet meeste effect zou hebben, dat is in het Europees Parlement. Tv/ee standpunten waren er dus. Vóór en tegen

deelname aan de Europese verkiezingen. Binnen de SGP is deze zaak besproken en beoordeeld. Tenslotte besloot een meerderheid van de afgevaardigden om mee te doen aan de Europese verkiezingen. Nu zou hiermee de discussie afgesloten hebben moeten zijn. Dezelfde zaak zou hoogstens een volgende maal, wanneer weer over al of niet meedoen aan de Europese verkiezingen beslist zou moeten worden, opnieuw ter discussie gesteld kunnen worden. Maar wat gebeurde? De Landelijke Stichting tot Handhaving van de Staatkundig Gereformeerde Beginselen belegde vergaderingen en voerde een advertentiecampagne waarin de SGP 1 - ers werden opgeroepen tegen een langs wettige weg binnen hun partij genomen besluit in verzet te komen en de Europese verkiezingen te boycotten. Er werd openlijk en fel actie gevoerd tegen de besluiten van de eigen partij. Men beriep zich hierbij op het beginsel. Maar is dit nu juist niet tegen dit beginsel? Ik vond het wereldse methoden waarmee men te werk ging. De wereld is vol van actiegroepen en actievoerders, maar dat mag toch vanwege ons beginsel alzo bij ons niet zijn.

Ik wil de andere mening graag respecteren. Het signaleren, van het gevaar voor integratie van Nederland in een verenigd Europa is op zijn plaats.

Bij al ons weten, dat God ons roept om ook in Straatsburg te getuigen, mogen we dit niet uit het oog verliezen. Nederland is helaas niet meer zo uniek als de leden van de Stichting tot Handhaving van de Staatkundig Gereformeerde Beginselen wel uitdrukken, maar temidden van de andere volken zijn we toch nog gezegend met vele overblijfselen uit ons gezegend verleden. In een groot Europa zouden deze verworvenheden groot gevaar lopen. In zover deel ik en de gehele SGP hun angst voor integratie in Europa wel, maar mag en moet men dit dan op deze manier uitdragen?

Wij hebben daar toch de wettige kan-glen voor. Ieder mag toch binnen de SGP zijn mening naar voren brengen. En is het niet juist overeenkomstig het beginsel om zich daarna neer te leggen bij een wettig genomen besluit? Op deze manier maakt men de verdeeldheid alleen maar groter. Tweedracht en schisma bevordert men op die manier in plaats van samenbundeling rondom het Staatkundig Gereformeerd Beginsel. Hoe onbijbels is dit in een tijd die zo bang is als de onze. De scheiding tussen ons en Roomsen, Dopersen en andere ideologiën is wettig, maar de scheiding tus> sen mannen-broeders is niet uit God. Met Abraham zou ik willen zeggen: „Laat er toch geen twisting tussen ons zijn, want wij zijn mannen broeders." En is niet de Kanaaniet en Feriziet in ons land?

Laat het niet verteld worden te Gath en verkondigd worden op de straten van Askelon. Kennen wij het woord van Calvijn nog wel, die zei voor de eenheid van de kerk wel bereid te zijn tien zeeën over te steken?

Zijn we bereid „onze heilige koeien" op te offeren voor de zaak van Christus? Over de grondwaarheid was er toch één van denken, namelijk dat wij ons moeten verzetten tegen de integratie van Nederland in één groot Europa. Alleen de manier waarop dit moet geschieden, daarover was verschil van gedachte. Moet dit nu op deze manier uitgedragen worden? Ik wil voor deze manier van handelen dan ook waarschuwen. De SGP is zo langzamerhand het enige bolwerk nog waarin verschillende afdelingen van de Gereformeerde Gezindte elkaar kunnen vinden. Laten we daar zuinig op zijn. Ik wil de broeders van de Stichting tot Handhaving van de Staatkundig Gereformeerde Beginselen dan ook opwekken hierin geen schisma aan te brengen, maar langs de weg van een eerlijk gesprek te zoeken deze eenheid te bewaren."

Tot zover het artikel van ds. Harinck in „De

Saambinder".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen