Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Blijdschap en vrede

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Blijdschap en vrede

10 minuten leestijd Arcering uitzetten

Maar de vrucht van de Geest is liefde, blijdschap, vrede..-Galaten 5 : 22.

het fundament

Bij de vrucht van de Geest gaat de liefde voorop. Er is geen groter gebod en geen grotere gave dan de liefde. Zij bepaalt de grondtoon van het rechte geestelijke leven. Daar waait de zacht geurende wind van de zelfverloochening en het op de ander gericht zijn.

Direkt daarop volgen de blijdschap en de vrede. Blijdschap en vrede zijn rechtstreekse gevolgen van de liefde. Waar liefde is, daar is ook blijdschap, daar is ook vrede. En andersom, waar de liefde ontbreekt, is ook geen echte blijdschap en kan de vrede niet aarden. Zonder liefde komt er al gauw een naargeestige zure sfeer onder mensen. We kennen dat wel uit het dagelijks leven. Als onder een team van medewerkers niet een beetje verbondenheid is, wordt het een koude en kille boel. We kunnen niet hebben dat een ander wat meer kan. Zulke verhoudingen verstikken ook de blijdschap. Je gaat niet meer met plezier naar je werk. En de onderlinge vrede is ook ver te zoeken.

En ze is dat in het kerkelijke en geestelijke leven helemaal. Waar liefde woont, daar is ook blijdschap. Daar vinden we het fijn om elkaar weer te ontmoeten. We verheugen ons in elkaar, we hebben vrede onder elkaar. De vruchten van de Geest zijn vrucht. Ze zijn niet los verkrijgbaar. De Heilige Geest past toe wat wij in Christus hebben. En Christus is niet gedeeld. Hij is de ene volle Christus, die door Zijn Heilige Geest in ons woont. En die ons ook blijdschap geeft.

Als we om ons heen kijken is blijdschap een zeldzaam goed. O jawel, er wordt genoeg gelachen in onze wereld. Als we de reklame moeten geloven hebben mensen allemaal evenveel plezier of ze kunnen het krijgen door de aanschaf van het een of ander artikel. Maar wie goed luistert, hoort de sombere ondertoon in de levensmuziek van de twintigste eeuw. Want wat verzadigt nu echt? Wat geeft nu echt zin en vreugde aan het leven? Hoop en toekomst? Bij alle vooruitgang in kennis en techniek is er iets tragisch, iets bitters in het leven gekomen. Als je er geen eind aan maakt is de enige oplossing nog dat je maar probeert een beetje te vergeten. Laten we eten en drinken en vrolijk zijn. Dat is de vrolijkheid van de mens zonder God.

Het kan heel wat lijken in de wereld, maar echte blijdschap vinden we er niet. Die blijdschap waarvan de Heere Jezus heeft gezegd: En niemand zal ze van u nemen. Dat is de blijdschap die haar laatste fundament vindt in God Zelf. Zo zingt de dichter van psalm 43. Hij noemt God, de God van de blijdschap van zijn verheuging. En zo belijdt de Heidelbergse Catechismus van de opstanding van de nieuwe mens, dat dat is: een hartelijke vreugde in God door Jezus Christus. )

En daar hebt u tegelijkertijd het geheim. Want wij hebben van huis uit niet zoveel reden om ons in God te verheugen. Adam en Eva in het paradijs gingen voor God op de vlucht. Het diepste van het leven is Godsangst. Of we dat nu erkennen willen of niet. Er zijn allerlei filosofieën over de angst. Maar in die filosofieën probeert de angstige mens nog voor God te vluchten. U soms ook? Omdat u best weet dat het niet in orde is wat u doet. U kunt God niet ontmoeten. U kunt niet sterven. En u vlucht voor God. Maar God wil ons ook nu door Zijn Woord ontmoeten.

En wat valt het dan mee. God is genadig en barmhartig. God heeft Zelf de zonde gedragen in Christus. Hij heeft de angst der hel op Zich genomen. Hij heeft geweend. Zijn ziel heeft steeds gevast. Maar zo heeft Hij vergeving verworven en verzoening voor zondaren. In Hem is er geen grond voor vrees meer over. In het evangelie van onze Heere Jezus klinkt Gods vrederoep. Je hoeft niet bang te zijn. De schuld is betaald en de zonde verzoend. Je hoeft niet bang te zijn. Kijk maar naar Mijn kruis. Zwak en onmachtig weerloos was Ik in Mijn liefde voor u, voor jou. Je hoeft niet bang te zijn. Je mag je verheugen met een onuitsprekelijke vreugde. Verheugen in het wonder van genade en vrede voor een zondig mens als u bent.

Blijdschap ontspringt aan de genade. Blijdschap en genade is in het grieks bijna hetzelfde woord. Zonder genade kan er geen blijdschap zijn. Maar waar het licht van de genade straalt over ons leven, daar is vreugde, hemelse vreugde. Hier raken we ook de diepste wortel van de band tussen liefde en blijdschap. Dat blijft niet in het intermenselijke steken. Gods liefde, Gods genade, Gods offer in de Zoon van Zijn liefde, dat is ten diepste onze vreugde. En wij mogen ons daaraan kwijtraken in het geloof. We mogen daar op vertrouwen en daaruit leven.

bedreiging

Dat spreekt overigens allerminst vanzelf. Er is zoveel verraad aan de vreugde bij ons. En er is zoveel bedreiging van de vreugde om ons en in ons omdat we ons altijd maar weer zoveel zorgen maken. Altijd maar weer zitten te tobben over morgen en overmorgen en hoe het dan allemaal wel zal moeten. Met ons werk, met ons bedrijf, met onszelf en onze gezondheid, met onze kinderen. De psalmdichter weet 't allemaal ook en hij zucht: Duizend zorgen en duizend doden kwellen mijn angstvallig hart. W willen dat allemaal niet kleineren. Er luchthartig overheen huppelen. We zeggen tegen elkaar: Je moet er maar mee te maken krijgen, dan praat je wel anders. En toch, dat is de laatste wijsheid niet. De laatste wijsheid is de wijsheid van de vreugde. De harteliike vreugde in God door Jezus Christus. Is Hij niet rijk en groot en goed? En mag ik het dan tenslotte allemaal niet in Zijn handen weten. O jawel, zonder de HEERE God is er reden tot zorg en angst genoeg. Dan is alle zorgeloosheid pure oppervlakkigheid. Dat moet u wel weten, die met alle godsdienst God Zelf eigenlijk wel missen kunt. Maar die op de HEERE vertrouwen, die zijn als de berg Sion, die niet wankelt in eeuwigheid. Dan keren de dingen radikaal om. Dan is zorgeloosheid geen oppervlakkigheid, maar juist tobberij, omdat we vergeten dat Hij het zijn beminden geeft als in de slaap. Ik hoef me niet krampachtig en bezorgd in te spannen. Ik hoef niet alles bij elkaar te organiseren. O zeker, de middelen mag ik gebruiken en m'n best

zal ik ook nog doen, maar ik weet het: De HEERE zorgt en de HEERE waakt. Hij zal mij niet begeven en mij niet verlaten. En daarom is die vreugde, door alles wat haar bedreigen en bederven wil heen, toch onaantastbaar. Jezus zei het toch: Niemand zal uw blijdschap van u nemen. Als niets en niemand ons kan scheiden van de liefde van God, die er is in de Heere Jezus Christus, dan kan niemand ook onze blijdschap weg nemen. Noch engelen, noch overheden, noch tegenwoordige, noch toekomende dingen, ja zelfs de dood en het leven niet.

Dan ben ik misschien wel eens verdrietig, intens verdrietig en ik moet ook huilen. Maar het is allemaal zo anders. Het is als bij Paulus. Als droevig zijnde en nochtans altijd blij. Omdat ik altijd een toevlucht overhoud. Een vaste Rots van mijn behoud. En als de storm mijn levensschip aan stukken beukt, dan nog spoel ik veilig aan. Bezwijkt dan mijn vlees en mijn hart, zo is God de Rotssteen van mijn hart en mijn deel in eeuwigheid.

vrede

En met die blijdschap gaat de vrede samen op. Ook de vrede is onmiddellijk resultaat van de liefde, van de liefde, die geeft, die offert, die zichzelf weet weg te cijferen. Waar mensen altijd maar op zichzelf uit zijn, altijd maar hun belangen beogen, op hun rechten staan, daar komt geen vrede. Het is opvallend hoeveel varianten van ongenoegen en twist Paulus opsomt bij de werken van het vlees: Venijngeving, gifspuiterij dus over anderen, en vijandschappen en twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf en tweedracht. Dat tekent de sfeer van het vlees. Waar het vlees regeert, daar komt ruzie. Waar de Geest regeert, daar is vrede.

En dat is dan ook vrede in de volle bijbelse zin van het woord. Niet alleen maar dat er geen oorlog meer is. Niet alleen maar dat er een tijdje geen vijandelijkheden meer zijn, terwijl de verwijdering blijft en alleen maar erger wordt. Een gewapende vrede noemen we dat. Je hebt dat soms in een huwelijk. De ruzie laait dan niet meer openlijk op. Man en vrouw bedwingen zich, houden zich in voor de kinderen of voor de familie, maar echte vrede is er niet, want echt goed is het niet. Het is niet echt uitgepraat. De wrok blijft zitten. Dat is met de vrede van hier. Bij deze vrede is het echt goed. Goed met God allereerst en daarom goed met de mensen en zelfs met alle dingen. Daarom is deze vrede ook iets dat de Heilige Geest uit Christus neemt en ons verkondigt. De apostel zegt: Want Hij is onze vrede. En het geheim van die vrede is Zijn kruis. Daaraan heeft Hij de vijandschap gedood. De vijandschap tussen God en de mensen. Hij heeft verzoening tot stand gebracht.

Wat een grote zaak: verzoening. U moet dat maar eens proberen: verzoening tot stand brengen tussen de mensen. Er is iets in de familie en maak dat maar eens goed. Begin daar maar eens aan. Er is geen eind van. We staan op ons standpunt en de ander heeft de schuld, die moet eerst toegeven. Als je er tussen zit, word je er moedeloos en wanhopig van. En dan vrede tussen God en ons. De heilige God en ons zondige mensen. Dat is toch onbegonnen werk! Maar Christus is dat werk niet alleen begonnen, Hij heeft het ook volbracht. Hij heeft niet de twee partijen naar elkaar gepraat, maar Hij heeft alles betaald wat er betaald moest worden. Zo heeft Hij verzoening verworven en met en in de verzoening, vrede. Vrede voor dien die nabij is en voor die die ver is. En komende heeft Hij door het evangelie vrede verkondigd. Het evangelie is een evangelie des vredes. En dat draagt de Heilige Geest in onze harten in. Al ons verzet geven we op. We hebben het misschien een hele poos volgehouden en wat maakte het ons onrustig. Maar nu de wapens in te leveren en vrede te vinden in Hem, Die ook onze vrede wil zijn.

En vanuit dat centrum van ons leven straalt de vrede naar buiten uit. Dan zijn er geen ruziezoekers meer in de gemeente. De vrucht van de Geest is liefde, blijdschap.

vrede. We mogen de zalige vredestichters worden uit de Bergrede van de Heere Jezus. Zalig zijn de vredestichters, want zij zullen Gods kinderen genoemd worden. Niet de geharnaste strijders.^Niet de stoere verdedigers van hun principe, maar de vredestichters. De mensen aan wie de vrucht van de vrede groeit. De apostel zegt: Houdt zoveel mogelijk, voor zover in u is, vrede met alle mensen.

Dat geldt in de gemeente onder elkaar en dat geldt naar buiten toe. Dat mag gelden. Dat is de gave van Pinksteren, dat is de vrucht van Pinksteren. De vrucht van dat wonderlijke: Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees.

Gij zalft mijn hoofd. Gij doet mijn [blijdschap groeien

en van Uw heil mijn beker overvloeien. Het zalig goed, mij door Uw gunst gegeven, verlaat mij niet, maar volgt mij al [mijn leven,

[mijn leven, zodat ik in het heilig huis des HEEREN een lange reeks van dagen blijv' verkeren.

K.

W.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juni 1989

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

Blijdschap en vrede

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 9 juni 1989

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's