118.Hosanna, niet sterven, maar leven

Eén van de meest beminde psalmen. Wij krijgen geen kans het lied op te eisen. Eeuwen geleden heeft Luther al gezegd: , , Deze is van mij". Maar mededeelzaam als je wel wezen moet wanneer het hierover gaat, voegt hij toe: , , A1 is het mijn lievelingspsalm, daarom wordt hij aan niemand ontnomen. Laat iedereen aanspraak maken, dat zou de vriendelijkste strijd van heel de wereld worden". Een weldadig geluid in de door talloze conflicten verteerde samenleving. Wanneer dit bij uitstek feestlied is gemaakt en bij welke gelegenheden liturgisch benut blijft voorwerp van eindeloze gissingen en veronderstellingen. Wie gebruikte en wanneer? Zeker Christus een en andermaal. Ter gelegenheid van Palmpasen liet Hij zich met instemming toezingen en heel kort daarna - slot Mattheüs 21 - verwees Hij naar de steen van de bouwlieden, de overpriesters en schriftgeleerden. Voor de tweede keer, toen zij de lofzang gezongen hadden en uitgingen naar de Olijfberg. De lofzang, waarvan deze psalm de laatste was. In Zijn herhaalde aankondiging van Zijn lijden besloot Hij gedurig met de opstanding ten derden dage. Probeer in te denken en in te leven hoe Hij, juist Hij, zal gezongen hebben: , , Niet sterven, maar leven". En ook dat , , Mij hard gestoten en hard gekastijd", want de , , straf was op Hem" immers!

De begeerte behoort in dank verpakt te zijn, zegt Paulus (Fil. 4 : 6). De begeerte is vers 25: ch HEERE, geef nu heil; och HEERE geef nu voorspoed. Hosanna. Eén vers begeerte en de rest lof en dank. Een pit rijk in het vruchtvlees. Toch is de begeerte geen ondankbaarheid; het ware heil dorst naar het volle en voorspoed is haast naar de voleinding. De eerste vier verzen verwijzen naar 115 met de drie soorten van mensen, en naar 136 met eindeloze herhaling van eeuwige goedertierenheid, waar 117 feitelijk mee eindigde in al zijn kortheid.

In vers 5 begint het verhaal. Uit angst - engte - in de ruimte. Ruimte, wat een mooi woord om mediterend mee bezig te zijn. Met de HEERE het beste af. Je hoeft dan geen mens meer te vrezen en ook vertrouwen is evenmin nodig. Al de heidenen, compleet een , , bijenvolk", benauwde, maar in één Naam heb ik uitgeblust en - tot driemaal - verhouwen...

Dan vanaf vers 15 een beschrijving van de tocht vanuit de jubbelende tenten der rechtvaardigen door de poorten der gerechtigheid naar het altaar in de woning der gerechtigheid op de berg der heiligheid (verg. Jer. 31 : 23). Alleen rechtvaardigen mogen de poorten passeren en rechtvaardigen dat zijn zij, die alles te danken hebben aan de sterke rechterhand des HEEREN. Wat zijn Gods werken anders dan per saldo het leven uit de doden: iet sterven maar leven? Gij hebt verhoord en zijt - Hosanna: eef nu heil - mij tot heil geweest (vers 21). Verhoord namelijk het gebed in benauwdheid van vers 5. Lovend van dank gaan wij uit de tenten van de rechtvaardigen door de poorten der rechtvaardigen de tempel binnen. Daar in het voorbijgaan het machtigste monument, namelijk de eens verworpen steen die nu triumfeert als alles dragende Hoeksteen. Sta stil bij dit monument. Om ook zelf als levende steen gebouwd te worden op deze uiterste Hoeksteen. Wonderlijk voor het oog op een heugelijke dag. Vorstelijk wonder van Pasen. Bidt uw begeerte, laat u zegenen, bindt het dankoffer. En zo eindigt de psalm met vers 29 zoals hij begon met het eerste vers. De rei is rond en de ring gesloten. Geef nu heil, HEERE, Die mij tot heil is geweest.Heil is leven uit de doden. Hosanna.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen