Vandalisme

KOL-OMMETJE

De voetbal brengt dezer dagen veel aan het rollen. Sommigen hebben het over koning voetbal. Het schijnt ook te moeten dat in het gevolg van deze enthousiast vereerde vorst zich volksstammen vandalen bevinden. Hun weg is wel te traceren, want zij laten het zogenaamde spoor van vernieling achter zich.

Voor hun naam stond in een volk, dat sedert onheugelijke tijden tijdens het begin van de jaartelling beroering opriep. Volgens bevoegden zou het sinds de zeventiende eeuw in Engeland gebruikelijk zijn geworden om bal-dadig gedrag te duiden met de naam van het voormalige volk. Onder andere bijzonder een Engelse bisschop die zich hiermee afkeurend uitliet. Inderdaad is de ongeregeldheid de Engelsen niet vreemd, zoals overigens de Britten ook zich met sport reputatie verwierven. Het zal een donkere keerzij zijn. Maar allang staat het Engelse volk hiermee in verste verte niet alleen.

Vandalen waren een volk van Germaanse origine. Van de Oostzee trokken ze naar gebieden bij de Donau. Weer later vielen zij het machtige Romeinse rijk binnen, dat aan weerkracht inboette. Al vechtend en soms aanzienlijk verslagen trokken ze via Frankrijk (Gallië) naar Spanje. Vandaar begaven ze zich gedreven langs de zuilen van Hercules of wel de straat van Gibraltar naar Afrika. Het is dan intussen de vijfde eeuw geworden.

Onder aanvoering van Genserik en Hunnerik veroverden ze noordelijk Afrika en in het jaar 430 belegerden zij de stad Hippo, waar, in de derde maand van het beleg in de maand augustus, tien dagen alleen in zijn sterfkamertje met geprikt aan de wanden de teksten van de zeven boetpsalmen, kerkvader Augustinus zijn laatste adem uitblies. Veel van de zichtbare zijde van zijn levenswerk zou door genoemde Vandalen, die zich reeds in de regionen van de Donau tot het Arianisme hadden bekeerd, worden weggevaagd. Wanneer we in biografieën van Augustinus lezen over het optreden van de Vandalen, die moordend en verwoestend hunsweegs gingen, vragen we ons af of zoveel later volstrekt ten onrechte hun volksnaam werd verbonden aan de furie van sportsupporters.

Geleerdheid, zij het wel grote, zou volgens Felix tot razernij kunnen leiden. Afgodische verdwazing doet dit zeker. Urenlang uiterst gespannen en werkloos toezien ontketent energieën die kennelijk niet te beteugelen zijn. Wat al niet uit de verkeerde voorraad van het mensenhart kan voortkomen! Doodslagen, vechterijen. Zich vergrijpen. Haat de rok die met vlees is besmet, lezen we in de brief van Judas. Verboden is zelfs wat tot het verkeerde trekken kan. Dat van de vernielingen en overlast is niet het rechte spoor. Het kan het nooit wezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen