Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Hiertoe is Christus verhoogd! (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Hiertoe is Christus verhoogd! (3)

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

VAN DE BEKERING

Om de aard en het wezen van de waarachti' ge bekering duidelijk te maken, geven we om te beginnen enkele omschrijvingen uit de traditie waarin we staan. Verschillende stemmen hebben in gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift vertolkt wat ook op het punt van ons! onderwerp wezenlijk is. Vervolgens willen we.^ dan enkele elementen daar uitlichten om die! wat nader onder de loupe te nemen.

Calvijn, de vader van het gereformeerd proj testantisme, schrijft in zijn Institutie dat naarj zijn oordeel van de boetvaardigheid deze bepaling gegeven kan worden: Dat ze is een ware, bekering van ons leven tot God, die voort-; komt uit een oprechte en ernstige vreze Gods | en die bestaat in de doding van ons vlees en in ' de levendmaking van de geest.

Helemaal in deze lijn bevindt zich ook dej onvolprezen Heidelberger Catechismus, die dei bekering in Zondag 33 omschrijft als de afsterving van de oude mens en de opstandini^ van de nieuwe mens.

De puritein John Flavel stelt ook ergens de vraag: Wat is de bekering ten leven? En hij geeft daarop dit antwoord: Bekering ten leven is een zaligmakende genade, waarbij een zondaar, vanwege een oprecht berouw over de zonde en een verstaan van de barmhartigheid van God in Christus, zich van de zonde afkeert en zich wendt tot God. Daarmee is dan vervlochten de smart over en de haat tegen de zonde, alsmede het vaste voornemen van en het staan naar nieuwe gehoorzaamheid.

In welke grond?

De bekering ten leven is dus een zaligmakende genade. De bekering is het werk van de drieënige God: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest. Hij is de Auteur van de bekering. Het is een genadegave! Al staan wij allen onder de schuldige verplichting van de bekering, de ware bekering is geen product van onze inspanningen, hoe religieus wellicht ook gekleurd. Wij werken ons daartoe niet op en hebben daarvoor niet de capaciteiten. Het is genade. De boom van de bekering groeit niet op de natuurlijke akker van ons bestaan. Dat is volmaakt uitgesloten. Die boom groeit er enkel en alleen in de grond van de vrije gena- de. Wij mensen, wij zijn immers met onze kinderen in zonde ontvangen en geboren en daarom kinderen des toorns. Wij hebben van nature de zonde lief. Wij hebben nog op geen stukken na enig besef van het gewicht van de , zonde (Anselmus). De bekering sluit niet aan bij ons mensen. Wie overtuigt van zonde? Wie werkt het oprechte berouw? Wie doet breken met de zonde? Wanneer een zondaar zich bekeert dan is dat door de werking van Gods genade. De onboetvaardige zondaar maakt geen ernst met de zonde, met zijn eeuwige bestemming, met de eisen van Gods recht. Hij is niet betrokken op de zaligheid door Christus. Hoe komt het dat een zondaar de zonde haat, Gods weg en waarheid liefheeft? Het antwoord kan alleen maar zijn: de genade van God! Wij moeten de mens, ook de alleszins godsdienstige die kunde en vaardigheden maar niet toedichten. Het gebeurt al teveel. Er is naar het mij voorkomt heel wat onhelderheid in de hedendaagse evangelieverkondiging als het gaat om de bekering. Wordt er niet, ik spreek generaliserend te hoog opgegeven van de mens? En is er niet heel veel geloof zonder dat daarmee verweven is het aspect van de ontdekking, ook van onze dodelijke onvruchtbaarheid, het berouw hebben over en het zich afkeren van de zonde? Uit mij immers geen vrucht!? En deze belijdenis is er niet dan door de genade van God, door de werking van de Heilige Geest in het hart. Zonder dat laatste is er geen bekering.

Verhoogd om te geven

Dat de Heere de bekering ten leven werkt, blijkt uit meerdere Schriftgegevens. Petrus getuigt in Handelingen 5 voor het Sanhedrin van Jezus dat God Hem uit de doden had opgewekt. Dat was het antwoord op de beschuldiging dat de apostelen Jeruzalem met hun leer vervulden. Deze, zo zegt hij dan, Die gij omgebracht hebt, hangende Hem aan het hout, heeft God door Zijn rechterhand verhoogd tot een Vorst en Zaligmaker, om Israël te geven bekering en vergeving van de zonden (vs. 31).

Daartoe is Christus dus verhoogd aan Gods rechterhand. Dat is het oogmerk, de bedoeling. Om te geven de genade van de bekering en de vergeving van de zonden. Intussen zijn deze twee zaken niet te scheiden en niet los verkrijgbaar. Christus wil vergeven. Daartoe ging Hij naar het kruis, leed en stierf Hij. Zo heeft Hij verzoening aangebracht. Daarmee legde Hij het fundament voor de bekering. Toen Hij opstond uit de doden en Hij werd verhoogd, was dat om dat te geven. Hij schenkt de genade van de vergeving, maar niet zonder bekering. Die samenhang moeten we zien. Geen bekering, geen vergeving. Christus, Hij redt door Zijn dood. Hij maakt levend door de kracht van Zijn opstanding. Hij vergeeft en dat doet Hij graag. Maar Hij vergeeft niet zo dat een mens daarbij zichzelf kan blijven in zijn rebellie tegen de levende God. En in zijn vijandschap tegen het leven van het Evangelie. Dat de mens in zijn verwatenheid denkt vergeving te kunnen ontvangen op de manier dat het hem of haar goeddunkt. Gods vergeving komt op deze wijze dat een zondaar gebracht wordt op de plaats waar hij bereid is toe te stemmen dat er niets is in hen, dat voor God kan bestaan. Dat er niets is in hen, waardoor ze ooit door God zouden kunnen worden aangenomen. Dat dat alleen maar kan op grond van de kruisdood van Christus. Maar dan is er ook de waarachtige bekering. Het is het door de opstanding van Christus opgewekt worden tot een nieuw leven. Waar de vergeving van de zonden wordt ontvangen, daar is bekering. Dat geeft de Vorst en Zaligmaker.

Bekering ten leven

Dat de bekering een genadegave is, blijkt ook uit Handelingen 11. Daar rechtvaardigt Petrus zijn omgang met de heidenen, zijn gang naar het huis van Cornelius. Daar was het dat hij verkondigd had de vrede door Jezus Christus. Toen het hem betwist werd gaf hij tel^iJ en uitleg. En toen ze dit hoorden, waren ze tevreden en verheerlijkten God, zeggende: Zo heeft dan God ook de heidenen de bekering gegeven ten leven (vs. 18)!

Het gaat om het leven. Het leven dat eeuwig is. Het leven dat werkelijk is. Waarachtig geestelijk leven. Bekering is het middel tot dat doel. Bekering gegeven ten leven, zegt Petrus. Het leven wordt dus nooit gekend zonder bekering. Bekering is nauw verbonden met de vergeving, ook met het leven. Het leven dat in Christus is. God gaf Zijn Zoon, Zijn Enige en Veelgeliefde. Hij zei: k ben de Opstanding en het Leven (Joh. 11 : 25). Wij kiezen, verdwaasd als we zijn, voor het leven de dood. Wij hebben de duisternis liever dan het licht. Tenzij God door Zijn Woord en Geest schenkt de bekering ten leven. Dat de Heere Zelf het hart ontvankelijk maakt voor de genade. Dat het komt, door de overmacht van het Woord en de overtuigende kracht van Gods Geest, tot de onberouwelijke keuze. Om met Mozes de smaadheid van Christus meerdere rijkdom achten te zijn, dan de schatten in Egypte (Hebr. 11 : 26). De Heere bevrijdt en redt.

Van begin tot eind. God geeft de bekering ten leven. Ook de heidenen. Bekering is een zaligmakende genade.

Dezelfde tonen slaat ook de apostel Paulus aan als hij schrijft aan zijn geestelijke zoon Timotheüs. Die moet zich het apostolisch vermaan ter harte nemen. Hij moet zich benaarstigen zichzelf Gode beproefd voor te stellen. Hij moet het Woord der waarheid recht snijden. Daarbij komt dat hij zich moet stellen tegen het ongoddelijk ijdel roepen. Paulus zegt dus niet tegen Timotheüs dat hij om zo te zeggen een theologische pacifist moet zijn. Wel moet hij met zachtmoedigheid onderwijzen degenen die tegenstaan. Waarom? Of God hun te eniger tijd bekering gave tot erkentenis der waarheid (2 Tim. 2 : 25).

Geen vrije wil

Om tot kennis van de waarheid te komen, is de bekering een absolute noodzaak. En die bekering geeft God. Dat is geen zaak waar ik de beschikking over heb. Dat ik op elk gewenst ogenblik Christus aan kan nemen en mezelf kan bekeren. Dat zit wel in de lucht en het vindt aansluiting in het hart van de alleszins godsdienstige mens. Maar wat de synode van Dordrecht (1618-1619) heeft beleden is nog steeds actueel en bepaald niet achterhaald. Dat ze op die laatste dogmatisch sprekende synode gesproken hebben zoals ze gesproken hebben, is naar de Schriften. Want Paulus maakte al korte metten met die zogenaamde vrije wil van de mens. Als hij in 2 Timotheüs 2 schrijft over het tot kennis komen van de waarheid, dan voegt hij daaraan toe: En zij wederom ontwaken mochten uit de strik van de duivel, waaronder zij gevangen waren tot zijn wil (vs. 26)! Dat wil dus zeggen onder zijn bewind. Dadr de gevangene van. Het is als zegt Paulus tegen Timotheüs dat zijn hoop niet lag in de vrije wil, maar in de vrije genade.

De hoop ligt niet in de zondaar, in niets van de zondaar, maar in de God, Die zondaren redt. Die zondaren bevrijdt van de slaafse banden. Christus heeft verzoening aangebracht. Hij heeft het fundament gelegd. Maar dan niet zo dat de rest aan de mens wordt overgelaten. Nee! Christus is verhoogd om te geven bekering en vergeving van de zonden. Hij geeft de bekering ten leven. Hij geeft bekering tot erkentenis van de waarheid. En dat alles door de machtige werking van Zijn Geest. Die overtuigt en stelt de zondaar in staat, zich af te keren van de zonde en zich tot God te wenden.

En Ik zal het stenen hart uit hun vlees wegnemen en zal hun een vlesen hart geven: pdat zij wandelen in Mijn inzettingen en Mijn rechten bewaren en die doen: n zij zullen Mij tot een volk zijn en Ik zal hun tot een God zijn (Ezech. 11 : 19, 20).

P.

KtK.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 oktober 1992

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Hiertoe is Christus verhoogd! (3)

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 23 oktober 1992

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's