KLEINE KRONIEK

Vriendschapsbanden tussen een Roemeense en een Nederlandse kerk

Uit het blad Helpende Handen (uitgave Stichting Hulp Oost-Europa), 13e jaargang nr. 4, nemen we een artikel over waarin beschreven wordt hoe de wijkgemeente St. Joriskerk in Amersfoort en de gemeente Panet in Roemenië echte zustergemeenten zijn geworden.

„Een kaartje sturen naar een predikantsgezin in Roemenië. Een keer een pakketje op de post doen met een brief erbij voor een oude vrouw in Hongarije. Vanuit Nederland hebben veel mensen de afgelopen jaren onbekende mede-christenen in Oost-Europa op deze manier willen bemoedigen.

Dat deze kontakten kunnen uitgroeien tot diepe geestelijke banden blijkt uit het verhaal van mevrouw C. Kroeze uit Amersfoort.

„Het begon in 1987 met het verzoek eens iets te schrijven aan ds. Pitó, een predikant met een groot gezin in Roemenië. Je doet het, maar natuurlijk met de vraag: komt alles aan?

Uiteindelijk, in januari 1990, kreeg ik de eerste brief van ds. Pitó. Op dat moment realiseerde ik me dat het gezin nog leefde. Dat was voor mij altijd onzeker geweest.

Ik ben toen heel enthousiast begonnen met het maken van speelgoedbeesten. De verkoop hiervan leverde in drie maanden 500 gulden op. Voor je gevoel een heleboel, maar toch...”

Langzaam aan probeerde mevrouw Kroeze meer mensen warm te krijgen voor de familie Pitó. , , De opbrengst van de eerste speelgoedbeesten is omgezet in ondergoed. Nog wat snoep erbij.En dan realiseer je je dat het eigenlijk niks is.”

Samen zorg dragen

De wijkgemeente St. Joriskerk stelde een commissie in die zorg ging dragen voor deze zaak. Mevrouw Kroeze: , , De behoefte van het gezin van ds. Pitó en zijn gemeente kun je op een gegeven moment niet meer alleen aan. Maar ik dacht ook, wat zou het geweldig fijn zijn om als wijkgemeente kontakt te hebben met een gemeente in Oost-Europa. Als gemeente hier draag je dan een stuk zorg voor een gemeente daar.”

De wijkgemeente St. Joriskerk zamelde geld in voor de bouw van een verenigingszaal in Pitó's vorige gemeente Roteni. Toen dit geld binnen was, zocht de commissie nieuwe projekten. Zo wilde ds. Pitó graag een auto hebben. Vooral voor evangelisatie onder de jeugd is dit vervoermiddel onmis-1 baar. Door middel van koUektes en diverse akties l spaarde de gemeente een volkswagenbus bij elkaar, In april 1991 werd de bus, vol met bijbels, Ie vensmiddelen en kleding naar Roemenië gebracht.

Gezondtaeid

Maar ook hier is het niet bij gebleven. Mevrouw Kroeze: „Ds. Pitó vertelde over de zorgen die de gezondheid van hun oudste dochter Gyöngyi met zich meebracht. Zij had problemen met haar rug, en één van haar benen was niet goed ontwikkeld. Tijdens ons bezoek hebben we röntgenfoto's gezien en een verslag van een ziekenhuis uit Boedapest gelezen. En ja, we hadden toen het gevoel dat Nederlandse specialisten iets meer zouden kunnen doen. Terug in Amersfoort hebben we een begroting opgevraagd bij ziekenhuis Eemland. Een operatie en bijbehorende onderzoeken zou al gauw zo'n 18.000 gulden kosten. Dat was veel geld. Kon onze gemeente dat wel opbrengen? Toen kwam gelukkig het bericht dat het ziekenhuis de kosten voor haar rekening zou nemen."

Naar Amersfoort

In juni kwamen ds. en mevrouw Pitó samen met hun dochter naar Nederland. Er was duidelijk een bepaalde spanning aanwezig. Ver van huis, een operatie. Hoe zou dat allemaal gaan? Ondanks alle voorbereidingen liep alles anders dan verwacht. De artsen onderzochten Gyöngyi, maar ze vonden geen afwijking aan de wervelkolom. Onderzoek wees uit dat er sprake was van een lichte vorm van polio. Een operatie zou niet helpen.

Mevrouw Kroeze: „Aan de ene kant was het een teleurstelling. We wilden haar graag van haar probleem afhelpen. Aan de andere kant beseften we dat het veel erger had kunnen zijn. Gyöngyi krijgt nu therapie, aangepaste schoenen en steunzolen.”

Biddende gemeente

Kontakt met een gemeente in Oost-Europa wordt door de gemeenteleden van de St. Joriskerk als heel goed ervaren. Je merkt het ook in de kollektezak, zegt de wijkpredikant ds. Verheul. „We koliekteerden aUijd al voor HOE. Maar sinds we kontakten hebben met ds. Pitó komt er veel meer geld binnen. Vooral nu de familie bij ons op bezoek is geweest, merk je dat de band tussen onze gemeente en de gemeente van ds. Pitó dieper wordt. Het is dichterbij gekomen. Het geeft het gevoel dat het een echte zustergemeente is.”

Ook dominee en mevrouw Pitó ervaren het kontakt als heel positief. Het bezoek heeft een diepe indruk op hen gemaakt., , Alles wat we hier hebben meegemaakt zullen we thuis in Roemenië aan onze eigen gemeenteleden vertellen. We waarderen de hulp die we krijgen bijzonder. Maar het is ook nodig dat de gemeenten in Hongarije en Roemenië leren om zelf zorg te dragen voor elkaar. Nu er meer openheid is gekomen, moeten wij het gemeentezijn naar buiten toe meer gestalte geven.”

De gemeente van ds. Pitó, Panet, helpt op haar beurt drie andere gemeenten. Door de vorming en toerusting die zij op deze manier krijgen, wordt de onderlinge band tussen de gemeenten versterkt.

„Maar”, zegt ds. Pitó, , , het belangrijkste voor ons is dat we weten dat er in Holland een gemeente is die voor ons bidt”.”

Men kan zich als begunstiger van de Stichting HOE opgeven bij het secretariaat Postbus 455, 3770 AL Barneveld. Hartelijk aanbevolen!

J.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen