Professor Wisse (3)

KERKGESCHIEDENIS

Driebergen

Na Leiden ging ds. Wisse Driebergen dienen. Het door de Gereformeerde Kerk aldaar op 24 april 1906 op hem uitgebrachte beroep werd aangenomen.

Wisse noemde Driebergen een lieflijk gelegen paradijsoord in het Sticht. Het lag in een aan natuurschoon rijk gebied, met bossen, weilanden, vruchtbare akkers, buitenplaatsen en kastelen. Ook geestelijk was in Driebergen veel goeds. Wisse: , , Daar woonde nog een volk, hetwelk in al zijn eenvoud, nog niet bedorven door de moderne cultuur, vroeg naar od en Zijn Woord. Die hun hart kenden, maar ook roemden in de vrije genade van God in Christus. Kinderen Gods waren daar, met een mystieke inslag. Er was nog te bespeuren invloed van de eenvoudige Woordbediening van Wulfert Floor. De Gereformeerde Kerk van Driebergen was het mystieke deel uit de Hervormde Kerk dat uitgetreden was".

Het afscheid van de gemeente in Leiden was op 24 juni 1906. De bevestiging in de nieuwe gemeente was op 1 juh. Voorganger was ds. W. H. Oosten van Scheveningen, die sprak over de woorden: , maar een trouw gezant is medicijn". Ds. Wisse trad in met Jeremia 1 : 5b—7.

Driebergen werd voor Wisse een Bethel, ja, een Pniël. Hij werd daar in de ruimte gezet. Arm gemaakt, werd hem de gerechtigheid van Christus in het geloof geschonken.

Ook in het lieflijk Driebergen bleef hij niet langer dan 3 jaar. Toen Kampen hem riep ging hij. Niet direct, want in eerste instantie trok hij het aangenomen beroep weer in. Maar daarna kwam hij ook daarop terug en moest hij het beroep aannemen. Hij nam afscheid van Driebergen op 28 november 1909. Dat deze afscheidsdienst zeer druk bezocht werd, berichtte het regionaal blad , , Het Nieuws" van 1 december 1909: , , Opgepakt stond de menigte in de gangpaden... op de trap van de predikstoel... alles zat volgepropt en velen moesten onverrichterzake terug”.

5 december deed Wisse in Kampen intree. Ds. Westerbeek van Eerten bevestigde hem met een predikatie over Deuteronomium 18 vers 15.

In de Burgwalkerk hield Wisse de intreepreek over de Schriftwoorden: feze 6 : 19 en 2 Cor. 4 : 6 (dubbeltekst). Professor Bouwman, rector van de Theologische School, heette Wisse hartelijk welkom. Ook nu weer in een overvolle kerk.

Kampen... het Jeruzalem van Nederland werd het wel genoemd. Daar waren de scholen van de theologische wetenschap. Wisse trof in Kampen veel, , vroomheid" aan. , , 't Was alles vroom en braaf en kerkelijk, en zoveel goede dingen meer, maar... verontrustend soms". Hij ondervond van hen veel tegenstand. Zelfs schrok men er niet voor terug. Wisse te belasteren. Zijn prediking, dat God enkel , , goddelozen" rechtvaardigt, viel bij deze , , vromen" niet goed. Ze bleven weg. , , Maar", aldus Wisse, , , de anderen kwamen te talrijker op. 't Werd al voller. Soms moesten in een dienst 100 of 200 mensen de dienst staande bijwonen”.

Er kon van een geestelijke opwekking worden gesproken. Ds. J. J. van der Schuit, toen christelijk gereformeerd predikant in Kampen, verklaarde van Wisse te hebben geleerd. , , Wisse heeft mij meermalen een weg gewezen, die mijn denken heeft verrijkt en verdiept”.

Toen Wisse in Kampen stond, werd een nieuwe kerk gebouwd. Plannen daartoe bestonden reeds langer. Bij de latere kerksplitsing werd deze kerk toegewezen aan de vrijgemaakten naar artikel 31.

Wisse wist van wanten. Hij werkte hard. Dat bleek ook in Kampen. Hij legde veel bezoeken af, evangeliseerde onder kermisgasten, en richtte een vereniging op voor christelijke wijsbegeerte. Tot de Gereformeerde Kerk van Bodegraven hem tot predikant begeerde. Het uitgebrachte beroep nam hij aan.

Het afscheid van Kampen was op 20 oktober 1912. Hij hield daarbij een ernstige preek over Deuteronomium 30 : 19: , Ik neem heden tegen ulieden tot getuigen de hemel en de aarde; het leven en de dood heb ik u voorgesteld, de zegen en de vloek. Kiest dan het leven, opdat gij leeft, gij en uw zaad”.

Ds. Westerbeek van Eerten die Wisse in Kampen had bevestigd, deed dit ook in Bodegraven en wel op 27 oktober 1912. Tekst Jesaja 52 : 7. Thema: , De prediking van het Evangelie". In de intreedienst 's avonds preekte de nieuwe dominee over Lukas 4 : 16—22: , De eerste Evangelieprediking van de Heere Jezus in Nazareth”.

In Bodegraven verliep het ambtswerk in geregelde gang. Het was een bloeiende, stoffelijk rijk gezegende Gemeente. Ook hier was Wisse om zijn prediking geliefd. Velen hoorden hem gaarne. Toen op 1 augustus 1914 de Eerste Wereldoorlog uitbrak, hield ds. Wisse een preek over Micha 6:9: , Hoort de roede en Wie ze besteld heeft". Deze preek, die grote indruk maakte op de hoorders, werd op grote schaal verspreid onder de militairen. In Bodegraven verbleven veel soldaten als onderdeel van 10.000 man, die in de Rijnstreek verbleven, met Bodegraven als middelpunt. Ongevraagd, zonder aanstelling en zonder uniform, vervulde ds. Wisse de functie van legerpredikant. Zelfs heeft hij nog spreekbeurten vervuld voor militairen aan de Belgische grens.

Weer naar Driebergen

Na het vertrek van ds. Wisse uit Drieberger in 1909, ging het met de Gereformeerde Keri daar niet zo goed. Zorgen waren er op financieel gebied. Spanningen deden zich voor tussen een meer modern en een meer behoudend deel. Al met al had de predikant, die Driebergen van 1911 tot 1914 diende, het bepaald niei gemakkelijk. En toen deze vertrokken was, verliep het beroepingswerk ook al niet vlot. Het kwam ervan, dat de kerkeraad in oktobei 1915 haar vorige predikant, ds. Wisse, op een tweetal plaatste. Met grote meerderheid van stemmen werd ds. Wisse gekozen. Er bleken nog banden te zijn tussen Driebergen en Wisse. Zo schreef Wisse in een brief van 8 november 1915 o.a.: , , Geliefde broeders... ik kan het eenvoudig niet weerspreken, dat uw Gemeente in een zeer moeilijke positie verkeert. O, de Heere weet al deze dingen... het zou mij zielsdiep leed doen, indien uw Gemeente moeilijke, ongewenste dagen tegemoet ging”.

Wisse stond voor de vraag: , , Zou het wel' goed zijn als ik er heen ging? Mijn vlees en bloed konden wel eens te veel adviseren om erheen te gaan". Voor het op hem uitgebrachte beroep, oktober 1915, bedankte hij.

Maar toen in februari 1916 een delegatie uit Driebergen hem bezocht, om te praten over een nieuw beroep, reageerde Wisse positief. Dus werd hij weer beroepen en nam hij de roeping aan. Hij schreef daar over: , , In biddend beraad voor het aangezicht des Heeren is thans de beslissing gevallen. Ik hoop D.V. in afhankelijke verwachting van des Heeren hulp en kracht, in gehoorzaamheid aan Hem en in gebondenheid aan Zijn dierbaar Woord, de roeping naar Driebergen op te volgen”.

Het afscheid van Bodegraven was op 28 mei 1916. Wisse preekte over 1 Johannes 2 : 28. De bevestiger in Driebergen, ds. F. Drost, bediende op 4 juni het Woord uit Jesaja 62 : 6 en 7.

Intree deed ds. Wisse met een preek over:1 Thess. 2 : 17 en Psalm 39 : 8. Tussen zijn eerste komst naar Driebergen en deze, lag een tijdperk van tien jaar.

In Driebergen zorgde Wisse voor de nodige, ontspanning door te vissen. Vaak kon men hem de hengel zien hanteren in de vijver bij het huis van de familie Du Marchie van Voorthuysen in Driebergen. Om praatjes van del mensen te voorkomen, viste hij in de vroege^ morgenuren. Menige karper kreeg hij op del kant.

Op een keer zou de latere predikant E. du Marchie van Voorthuyzen, die toen 13 of 14 jaar was, ook gaan vissen. Hij trof Wisse bij de vijver aan. , , Zo Everhard", aldus Wisse, , , wat zou je er van zeggen als de Heere je eens visser der mensen zou maken? " De knaap, verlegen met deze vraag, maakte zich er maar een beetje van af. Maar wat Everhard toen niet kon denken, gebeurde toch... hij werd visser der mensen. En het was professor Wisse, die hem eind 1937, in Urk in het ambt bevestigde.

Aan deze sportieve bezigheid van Wisse, heeft ook ds. Jac. van Dijk in zijn boek: , , Het nooit verloren vergezicht" aandacht gegeven. Op pagina 41 lezen we over Wisse: , , De avond tevoren had hij ons verteld, dat hij moest vissen van de dokter voor de zenuwen. Hij zat - pet op - in de buurt van Driebergen te vissen. Daar komt een dierbare dame aan, blijft staan en zegt: , , Professor Wisse, u moet mensen vissen". , , Ja, vrouw, dat weet ik - maar deze hier bijten beter”.

(wordt vervolgd)

B.

H.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen