Over vrije tijd en vakantie

KLEINE KRONIEK

In „De Hervormde Vrouw" schrijft mevr. M. H. Guyt-Guyt, presidente van de Bond van Herv. Vrouwenverenigingen op G.G., een bezinnende bijdrage over ondermeer vakantie houden en invulling van de vrije tijd. Het lijkt mij goed deze overwegingen ter harte te nemen nu bij velen het plannen maken en voorbereidingen treffen voor de vakantie alweer op gang gekomen is.

Na enkele opmerkingen over de zin van ons leven en de keuzes die we telkens moeten maken, schrijft mevr. Guyt:

„En ook kiezen we van tijd tot tijd een vakantiebestemming.

Soms is het heel moeilijk om een keuze te maken. Het hele jaar door krijgen we folders in de bus met de meest uiteenlopende mogelijkheden. Geen land is voor ons meer onbereikbaar. De plaatjes zijn zo genomen, dat je zin krijgt direct je koffer te pakken en op reis te gaan. Toch is het goed om juist over deze besHssing goed na te denken.

Niet dat het verkeerd is om op vakantie te gaan. Dat zeker niet. Het gevaar in onze tijd is groot dat wij meegezogen worden in het werk, zodat er van rusten amper sprake is.

Zo heeft God het niet bedoeld. Het is een zegen als wij werk hebben, maar het is ook een grote verantwoordelijkheid hoe wij daar mee omgaan.

Vrije tijd is ook een gegeven van de schepping.

De scheppingsgeschiedenis leert ons dat de Heere de tijd verdeeld heeft om te werken en te rusten. De Heere rustte op de zevende dag. Wij mogen ook rusten van ons werk en ons verlustigen in Gods werken.

Er moet dus in ons leven een bepaald evenwicht zijn in de verhouding tussen werken en rusten. Waar dat evenwicht verbroken wordt, daar zien we ontwrichting optreden.

Kijkt u maar eens naar mensen, die niet anders weten dan werken. Dat kun je iemand van het gezicht aflezen. En soms merk je het: je hebt een gesprek met zo iemand, maar je beseft heel goed dat hij of zij al met een volgende taak bezig is.

Ook het leven van iemand, die teveel vrije tijd heeft, is nogal eens kleurloos. Men is constant op zoek naar een ander vermaak. Maar het blijkt meer dan eens dat er geen verzadiging optreedt. Het moet steeds meer en steeds gekker...

Werken is goed, maar op zijn tijd is rust echt noodzakelijk. In dit verband noem ik twee voorbeelden uit de Bijbel. In 1 Kon. 19 lezen we dat de profeet Elia op de vlucht is voor Izebel. De Heere zoekt de moedeloze, vluchtende profeet op en roept hem naar Horeb om hem een nieuwe opdracht te geven. Maar eerst moet EHa 40 dagen reizen door de woestijn. Vrij vertaald kunnen we zeggen dat de Heere Elia 40 dagen rust geeft om zich op zijn nieuwe taak voor te bereiden.

Ook de Heere Jezus heeft tijdens Zijn rondwandeling op aarde telkens gerust. En hij zei ook tegen Zijn discipelen: Rust een weinig.

Met andere woorden: Een weinig rust is heilzaam voor lichaam en ziel. Is er dan op het ogenblik niet teveel vrije tijd?

Om op die vraag een antwoord te geven duiken we even de geschiedenis in: De oude Romeinen hadden in de eerste eeuw van on­ ze jaartelling niet minder dan 176 feestdagen.

Holidays is het Engelse woord voor vakantie. Het verwijst ons naar de dagen van heihgen, die in het verleden goed waren voor 100 tot 150 vrije dagen per jaar.

Iemand heeft ontdekt dat wanneer de komende generatie per jaar 147 dagen werkt en 218 vrije dagen heeft, dit ongeveer in dezelfde verhouding staat als in de middeleeuwen. Ook in dit opzicht is er dus niets nieuws onder de zon. Wel is het van belang voor ons en onze kinderen dat wij leren hoe wij met zoveel vrije dagen omgaan. En we mogen er in onze gezinnen zeker over spreken dat ook , , vrije tijd" tijd is waarvan wij voor God verantwoording hebben af te leggen. Dat is geen sombere kant van de zaak. Het is een nuchtere constatering, die tot doel heeft dat wij in al onze overleggingen hiermee rekening houden. En dat ook proberen over te brengen naar onze jongeren.

Met deze gedachten in het hoofd gaan we voorbereidingen treffen. En weer komt het op keuzes maken aan. Spreek erover met de gezinsleden waar de reis naar toe gaat. De toeristenindustrie is één van de snelst groeiende industrieën, zo merkte iemand op. De gehele vermaakindustrie is uit de grond gestampt. En we merken dat ons land een volk van brood en spelen is geworden.

Verschillende overwegingen komen hierbij kijken. In de eerste plaats het geld wat wij over hebben voor vakantie. Durf een eerlijke overweging te maken. Laat anderen ons niet het hoofd op hol brengen. Kan het zo zijn dat wij de in rode cijfers komen omdat de vakantie zoveel heeft gekost? Waar was dan de gedachte van het rentmeesterschap? Betrek alle gezinsleden erbij. Is er een mogelijkheid dat kinderen hun vriend, vriendin of verloofde meenemen? Praten we daar over? En als wij erover praten, staan we dan open voor hun argumenten, maar proberen we ze er ook te overtuigen dat het voor hen beter is als zij met het gezin meegaan? Jonge mensen hebben het in onze tijd moeilijk. Vaak schamen ze zich te- genover vrienden als ze vakantie vieren met hun familie. Het is onze taak ze weerbaar te maken. Om ze te leren dat elke keus die ze maken een bepaalde verantwoordelijkheid meebrengt. We kunnen daar niet mee beginnen als ze 20 jaar zijn. Neen, van jongsaf aan moet geleerd worden dat het leven naar Gods Woord nogal eens met zich mee brengt dat ze alleen staan, maar laten ze dan in ons leven zien dat de vreugde die er tegenover staat onuitsprekelijk is.

Ook is het de moeite waard dat we ons afvragen wat we doen als er bijvoorbeeld in de naaste familie onverwacht ernstige ziekte of grote zorgen zich voordoen. Dan is er de afweging: Gaan we ondanks alles toch ver weg of zien we - indien mogelijk - van onze plannen af. Ook hierin hebben wij een voorbeeldfunctie. Onbewust nemen kinderen heel veel dingen over van het gezin, waarin zij opgroeien. We zijn ons er vaak te weinig van bewust, dat we onze beslissingen niet alleen voor onszelf nemen, maar ook om onze kinderen te laten zien wat er van ons wordt gevraagd. Natuurlijk is het een teleursteUing als gemaakte plannen niet kunnen doorgaan. Maar de vraag is: Hoe gaan we met onze plannen om?

We zeggen wel: „Onze plannen zijn onder het voorbehoud van Jacobus 4”.

Maar... als het erop aan komt, blijkt dan in de praktijk niet vaak dat onze plannen zo absoluut zijn, dat wij er niet vanaf gebracht kunnen worden?

De vakantie breekt aan. Wat zijn we druk in de weken ervoor. Maar... eindelijk zijn we op de plaats van bestemming. En dan komt de vraag: oe recreëren wij? Is de vakantie voor ons echt een onderbreking van de jacht en spanning van het leven. We mogen afstand nemen van ons werk. Maar... vullen we de vrije tijd ook positief? Lees eens een meditatief boek of blad... Recreatie betekent: erschepping. U ziet het: en woord met een bijbelse ondertoon. In 2 Kor. 5 : 17 lezen we: , Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuwe schepping". De Heilige Geest vernieuwt mensen. Echte recreatie gaat nooit buiten het vernieuwende werk van Gods Geest om.

Wanneer we zo verlangen naar recreatie, dan vinden we rust en mogen we innerlijk vernieuwd weer aan het werk gaan. De Heere geeft de tijd voor recreatie en Hijzelf is het geheim ervan. Als we met vakantie gaan, laten we dan ook bedenken: Doet alles - ook in de vrije tijd - tot eer van God.”

Zo reikt mevr. Guyt het één en ander aan om op ons in te laten werken en te blijven bedenken in de komende tijd, of we nu inderdaad met vakantie (kunnen) gaan of niet.

J.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen