Hanna (2)

BIJBELSE FIGUREN

1 Samuël 1 : 1—28

Hanna’s belofte

Hanna bidt, maar zij doet ook een belofte. Als de Heere haar gebed genadig zal verhoren, belooft ze haar kind volledig aan de dienst van God toe te wijden. Ze zal het voor de tempeldienst afzonderen en als God gewijd Nazireër laten optreden. Nazireërs waren tot een drievoudige onthouding verphcht: 1. Ze mochten geen wijn of sterke drank gebruiken; 2. Ze moesten zich afzijdig houden van de gewone rouwgebruiken, zelfs bij de dood van vader of moeder; 3. Ze mochten hun hoofdhaar niet afsnijden. (Het hoofd, waarop Gods hand gerust heeft, mag door geen schaar beroerd worden).

De oude Eli krijgt argwaan. Wat blijft die vrouw lang in de tabernakel! Hij laat zich van zijn stoel glijden en gaat het heiligdom binnen. Daar ziet hij Hanna geknield liggen. Wat vreemd... ze beweegt haar lippen in een onhoorbaar geprevel. Zou ook deze vrouw dronken zijn? Ze zou niet de eerste zijn die dronken in de tempel werd aangetroffen. Hij dreigt haar weg te jagen. Hanna ontvangt echter vrijmoedigheid hem alles te verklaren. Neen... ze is niet dronken, ze heeft alleen maar gebeden. Ze zegt niet waarom ze gebeden heeft. Maar het is of Eli het aanvoelt. Getroffen door haar ernst en sterk vertrouwen in God, legt hij haar in de Naam des Heeren de zegen op: , Ga heen in vrede en de God Israels zal uw bede geven die gij van Hem gebeden hebt". Ze vraagt Eli voor haar te bidden, wat deze toezegt te zullen doen. Door deze zegen verkwikt, wordt de hoop van Hanna bijna tot zekerheid... de Heere zal haar gebed verhoren. Haar gelaat eerst door droefheid getekend, Hcht nu op in een blijde lach. Terug aan tafel laat ze zich de spijzen goed smaken, , , en zij at en haar aangezicht was haar zodanig niet meer" (1 Sam. 1 : 18b). En in het heengaan, terug naar Rama, is het, of reeds iets van de vrede van God in haar hart is.

Hanna’s gebed verhoord

Hanna heeft zich in de trouw van God niet vergist. Want een jaar later mag zij voor het eerst moedervreugde smaken. God schenkt haar een zoon. Zijn naam wordt Samuel d.w.z. , , God hoort". Heenwijzing naar de haar geschonken gebedsverhoring. , , Want", zegt ze, , , ik heb hem van de Hee-re gebeden." Als de jongen ongeveer 5 jaar is en de moederlijke zorgen enigszins kan missen, komt Hanna haar belofte na, en brengt Samuel naar Silo. Nadrukkelijk staat in 1 Samuel 1 vers 24b; , , en het jonksken was zeer jong”.

Ongetwijfeld heeft de scheiding Hanna veel pijn gedaan. Maar vastbesloten staat ze haar zoon aan Eli af. Gezien de goddeloosheid rond en in de tempel, was dit niet zonder risico. Maar ook dit gegeven geeft ze biddend in Gods handen. Hij zal Samuel bewaren ook in dit gevaar. Van nu af zal ze Samuel slechts éénmaal in het jaar zien, als ze opgaan naar de tabernakel in Silo. Maar ook als Samuel in het heiligdom dient, blijft ze haar zoon opdragen aan de troon van God. Maar dat bidden zal gepaard gaan met de daad. Bid en werk! Ze heeft haar zoon voorzien van de nodige kleding. Liefdevol heeft ze elk jaar opnieuw een priesterkleed vervaardigd en voor hem meegenomen naar Silo. Iemand schreef: , , Door dit telken jare meegebrachte kledingstuk waren Hanna's gebeden heengeweven.”

Ook in haar verdere leven mag Hanna zich verheugen in de goedheid van haar Heere. Want ze mag behalve Samuel nog drie zonen en twee dochters baren. Peninna verstomde en Hanna mag een blijde moeder zijn. Haar smaad is veranderd in eer. Groot en diep gevoeld is haar dank. Die dank gaat ze vertolken in een lied. Ze gaat een schone lofzang zingen. De Lofzang van Hanna, die te vinden is in 1 Samuel 2 de verzen 1—10. Wie de lofzang van Hanna legt naast die van Maria, de moeder des Heeren, wordt getroffen door de grote overeenkomst tussen beide liederen. Maria moet wel de lofzang van Hanna gekend hebben. Ze heeft de woorden van Hanna tot de hare gemaakt. Hanna zingt van haar hoorn, die verhoogd is. , , Mijn hoorn is verhoogd in de Heere" (1 Sam. 2:1). God had haar weg door veel beproevingen heen, voorspoedig gemaakt.

En als het üed aan het eind komt, gaat ze zingen van een andere hoorn. Dan zingt ze van een koning. „Hij zal Zijn Koning sterkte geven en de hoorn zijns Gezalfde verhogen" (vers 10). Wonderlijk... terwijl er in Israël nog geen koning is, zingt Hanna van een Koning. Het is alsof zij de beloofde Koning ziet: de Messias. Het is alles nog nevelig, maar het lijkt voor haar vast te staan: , , er zal een Koning komen en haar van God afgebeden zoon zal mede de weg van deze Koning bereiden." Het bracht iemand ertoe te verklaren: , , Uit de lofzang van Hanna blijkt, dat ook het boek Samuel vol Christus-verkondiging is”.

Eén strofe uit Hanna's lied herinnert aan de gespannen verhouding met Peninna: , Die verzadigd waren hebben zich verhuurd voor brood en die hongerig waren, zijn het niet meer, totdat de onvruchtbare zeven heeft gebaard en die vele kinderen had, krachteloos is geworden" (1 Sam. 2 : 5).

Ziedaar de geschiedenis van Hanna, de vrouw van Elkana uit Rama in het gebergte van Efraïm. Ze kende in haar leven stil, maar diep verdriet; kwam tot een innig gebed; en mocht gewagen van wondere gebedsverhoring, door Hem wiens trouw groot is. Een aansporing voor ons, om mét Hanna, al onze zorgen, al ons verdriet, ook ons 5? ^//verdriet waarvan niemand weet, aan Hem te zeggen of uit te snikken. Die het gebed hoort en op Zijn tijd verhoort; van Wie de psalmdichter ons vóórzong en wij hem na mogen zingen:

„Ik zal Zijn Naam en goedheid prijzen. Gij hebt gehoord. Gij zijt mijn geest. Door uw ontelb're gunstbewijzen. Tot hulp en heil en vreugd geweest."

(Psalm 118 : 10b, berijmd)

B.

H.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen