Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Pinksteren: feest van vervulling

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Pinksteren: feest van vervulling

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

„En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eendrachtig bijeen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest". (Handelingen 2:1, 4a)

Na de hemelvaart van Christus keert de 'S/Yapostelkring terug naar Jeruzalem. Om daar op bevel Christus te wachten op dat grote en lang verwachte: het komen van de Heilige Geest. Opdat zij daarna in de kracht van de Geest als getuigen van Christus zullen heengaan, de wijde wereld in. De kring is met Matthias weer aangevuld tot twaalf. Biddend en smekend zijn de apostelen met de vrouwen in Jeruzalem bijeen, wachtend op de dingen die zullen komen. Dan breekt de Pinksterdag aan...

Vervulde tijd

Vers 1 zegt het kort en eenvoudig: En als de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, 'waren zij allen eendrachtig bijeen. De uitstorting van de HeiUge Geest gaat gebeuren op een Joodse hoogtijdag: het feest van de oogst. Op het oude Pinksterfeest dus. Pinksteren wordt op de vijftigste dag na Pasen gevierd. In het latere Jodendom werd dit feest ook in verband gebracht met de wetgeving op de Sinaï. Toch zullen we Pinksteren vooral hebben te zien als oogstfeest, als het feest van de volheid. Het kleine woordje , , En" aan het begin van vers 1 voegt het Pinksterfeest nadrukkelijk samen met wat in Handehngen 1 wordt beschreven: de hemelvaart van Christus. Hemelvaart en Pinksteren horen bij elkaar. Vanaf Pinksteren doet Christus het werk van God in deze wereld door de Geest, Die Hij ons van de Vader zond. De verhoogde Christus heeft de volheid van de Geest tot Zijn beschikking. Wat kan dan nog mislukken? Ondanks alles staat de zaak van Gods Kerk er goed voor in deze verwarde wereld, want de Geest van Christus werkt onwederstandelijk. U kwam daar persoonlijk al achter?

De tekst spreekt over een , , vervuld worden" van de dag van het Pinksterfeest. Zeker is dat de Heilige Geest niet aan het einde maar aan het begin van de dag is uitgestort. Als straks spotters de apostelen zullen beschuldigen van dronkenschap, zal Petrus hen wijzen op het vroege tijdstip waarop het Pinkstergebeuren plaatsgreep (v. 15). We zullen wel mogen denken aan een innerlijke verband tussen de uitstorting van de Heilige Geest en het Pinksterfeest. Zoals Pasen met z'n herinnering aan de verlossing uit Egypte zo bijzonder past bij de opstanding des Heeren, zo past Pinksteren als het feest van de oogst zo goddelijk schoon bij de uitstorting van de Heilige Geest. Met Pinksteren kan de wereldwijde oogst gaan beginnen. Het is het feest van de volheid, het feest van de laatste garven. Ook heidenen mogen komen tot de berg Sion!

Op de Pinksterdag is de Kerk van Christus dus bijeen. Daar zit Gods leiding achter. Er staan grote dingen te gebeuren. Gods tijd is nabij. Christus' volk is naar de tempel gegaan om het oude oogstfeest te vieren. Gods Kerk houdt rekening met Gods inzettingen en oefent zich in hartelijke gehoorzaamheid. En juist in die weg wordt zij gezegend met de Heihge Geest, Die in alle waarheid leidt. De tekst spreekt over heilige eendracht. Dat is niet voor niets. Want de Geest waait niet overal. Naar een eendrachtig volk wil Hij komen en bij hen Zijn woning kiezen. Maar waar men elkaar vereet en verbijt, daar wil Hij niet zijn. Daar maakt men andere geesten los...

Nee, de apostelen hebben niet het precieze ogenblik geweten waarop de Geest zou komen. Hun was de Geest wel beloofd, maar de tijd van Zijn nederdaling heeft de Heere tot het laatst toe voor hen verborgen gehouden. De Heere houdt er van om Zijn kinderen te oefenen in het gelovig verwachten van Zijn komst. Dat is hemelse pedagogie! Beloften zijn er om biddend mee aan het werk te gaan. De Heere wil Zijn volk heilig geduld leren. Wanneer we op de Heere wachten vanwege Zijn beloften die ons vastgrepen, staan soms alle deuren en vensters van de ziel open. Hunkerend wachten we dan op de komst van Hem, Die onze ziel waarlijk troosten kan. Spreek, Heere, want de ziele luistert... In het oude Woord lezen wij, dat als de Heere vertoeft, wij Hem moeten verbeiden. Hij zal gewisselijk komen en niet achterblijven (Hab. 2:3). Laten wij daarom in de voetstappen van de schapen gaan. Al Gods uitverkorenen beleven op Gods tijd iets van een Pinksterfeest. Dan raakt de Geest hun geest beslissend aan en wijkt nimmermeer van hen. Is Hij niet de Trooster, Die eeuwig bij de schapen van Christus' kudde blijven zal?

O, laten wij ons toch ook oefenen in heilige eendracht op de plaats waar de Geest zo graag komt: in 's Heeren huis. Is de kerkvloer niet de werkvloer van de Geest? Als Hij komt, openbaart Hij ons het Lam. Want daar gaat het om: in geloof het Lam te zien, verhoogd aan Gods rechterhand. Voorbij is dan de tijd van tobben, vragen en klagen. Als Christus ons wordt geopenbaard, vervloeien alle vragen en zorgen nog haastiger dan sneeuw voor de zon vlucht. Dan legt Hij ook ons bij Zijn oogst, als een kostbare aar, afgesneden van de oude wortel, toebereid voor de hemelse schuur. Al wat wij eens verloren, geeft God door Zijn Geest in Christus ons dan weer. Daar openen zich voor ons de poorten van een nieuw paradijs. U bidt mee: Kom, Schepper Geest?

Vervulde mensen

Ook in vers 4a bhnkt het Pinksterevangelie uit door soberheid en eenvoud: En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest. Een paar woorden slechts. Pinksteren heeft niets te maken met allerlei overspannen gedoe. Het is het feest van de eenvoud, van waarheid en klaarheid. Wie tot de kern van het Pinksterfeest wil komen, moet letten op wat in de tekst staat: Gods Geest vervult mensen! O zeker, de begeleidende tekenen zijn niet onbelangrijk. Ook zij spreken in dit geheel een taal. Maar ook al hadden wij niet gelezen van een geluid als van een geweldig gedreven wind, en ook al wisten wij niet van tongen als van vuur of van spreken •n andere tongen, dan zou toch voor ons voldoende hebben moeten zijn wat staat in vers 4a: En zij werden allen vervuld met de "eilige Geest. Tekenen zijn nooit de zaak zelf. Zij verwijzen slechts. Wie wil weten wat de zaak zelf is, die leze en herleze de tekst. Daar wordt ons duidelijk wat de Geest doet: Hij neemt bezit van Christus' Kerk. Mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, zij allen worden vervuld met dezelfde Geest. Niet maar met een klein beetje Geest, nee, met de Geest in hoogst eigen Persoon. En niemand van die van Christus zijn, wordt door de Geest overgeslagen. Hoogst persoonlijk neemt Hij op Pinksteren intrek in de Zijnen. Dat laat onverlet dat de Geest Zijn bijzondere gaven over het volk van Christus verdeelt. Nooit heeft de één alle gaven en de ander geen.

Op Pinksteren komt aan het licht hoe groot en verdienstelijk het werk van Christus wel is. Waar gelovigen van de oude dag naar hebben uitgezien en gehunkerd, dat gebeurt op Pinksteren: God komt wonen in de harten van Zijn volk op een wijze zoals die daarvoor niet werd gekend. Daarom is Pinksteren kroon op het werk van Christus. De Geest is terug, Die wij in het paradijs hadden bedroefd door onze zonde. O zeker, ook vóór Pinksteren was de Geest aan het werk in deze wereld, maar na Pinksteren waait Hij op ongekende wijze. Dan wordt het een ware Pinksterstorm. De Geest kan nu putten uit het volbrachte werk van Christus en de harten binden aan de Middelaar. De volle schat van Christus' verdiensten ligt nu klaar. En de Geest deelt uit...

Wanneer de Geest in ons Zijn woning kiest en ons tot Zijn tempel maakt, leidt Hij ons met kracht op de weg der zaligheid. Dan gaat het aan op het nieuwe paradijs, de plaats van storeloze gemeenschap met God en het Lam. De Geest stuwt voort op de weg naar het zalig oord waar geen tranen meer vloeien en geen felle pijn meer brandt. Wie de Geest heeft wonen in zijn hart, is nameloos rijk. Die mag weten: God boven mij, God voor mij, en God in mij. In hem in wie de Heilige Geest woont, werkt de kracht van de opstanding van Christus. Want was het niet de Geest, Die Christus uit de doden heeft opgewekt? De Geest maakt de dode zielen van Zijn volk levend en wekt eenmaal hun lichaam op uit het stof van de dood. Waar Gods Geest Zijn intrek neemt, blijft het in het leven niet bij het oude. Het oude bestaan wordt ontmaskerd als aan de dood vervallen. Al inniger doet de Geest het verlangen worden om gelijkvormig te mogen zijn aan Christus. Hij dringt tot de bede: O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk. De Geest maakt, dat wij anders gaan spreken, anders gaan doen, en ook anders gaan denken. Hij leidt heel ons leven de vernieuwing in. Hij maakt van ons werkelijk een nieuw mens. Wel blijft het op aarde nog maar een klein begin. Maar het is een begin. Het draagt de belofte in zich van een volmaakte toekomst.

Bent u al vervuld met de Heilige Geest? Nee, we vragen niet naar allerlei bijzondere ervaringen. God kan die geven, maar voorwaarden voor echt geloof zijn zulke bijzondere ervaringen niet. Wie zichzelf op deze vraag wil onderzoeken - en dat moeten wij allen doen - die vrage zich af: Heb ik persoonlijk deel gekregen aan Christus en aan Zijn weldaden? Van Luthers vriend Melanchton is het woord: Christus kennen is Zijn weldaden kennen. En dat gaat nooit buiten Gods Geest om. Waar de Geest I woont, daar werkt Hij ook. Daar werkt Hij de overtuiging van zonde en schuld, daai geeft Hij berouw en bekering, daar bewerkt Hij een vluchten tot Christus en een gelovig aangrijpen van Christus, daar leert Hij te wandelen met Christus, de kruisweg op. Ja, ook dat laatste. Op aarde is het nieuwe leven immers verborgen onder de gestalte van het kruis. Nee, van Zichzelf spreekt Hij niet. Daarvoor kwam Hij niet. Hij kwam om van Christus te getuigen en zo de wereld te overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Wie de Geest niet heeft, kent Christus niet. Wie Christus niet kent, heeft de Geest niet. U bent nog zonder de Geest? U bent nog dood in zonden en misdaden? U bedroeft nog steeds de Geest met uw ogenschijnlijk rechtzinnige en steekhoudende bedenkingen? Bekeer u toch, want waarom zou u sterven? Wie Christus mist, bidde om Zijn Geest. Want de Geest is het. Die Christus met al Zijn weldaden ons hart en leven binnendraagt. Die Geest richt ook vermoeide pelgrims op en blaast nieuw leven in verdorde takken. Opdat er onderweg weer met hart en ziel wordt gezongen: Blij vooruitzicht dat mij streek... Ja kom. Schepper Geest!

E.

P.V.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Pinksteren: feest van vervulling

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 mei 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's