Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Schuldbelijdenis en genezing

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Schuldbelijdenis en genezing

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

MEDITATIE

„En het gebed des geloofs zal de zieke behouden, en de Heere zal hem oprichten, en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal hem vergeven worden. Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander, opdat gij gezond wordt; een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel.” (Jakobus 5 : 15, 16)

Een zinvol symbool

Wat wij in Jakobus 5 opvallend vinden en in de praktijk van ons gemeenteleven ook zo niet kennen, dat is de hier genoemde zalving met olie. Er wordt ook van gesproken in Marcus 6:13, waar we lezen dat de twaalven door Jezus uitgezonden, overal predikten tot bekering, vele duivelen uitwierpen, vele zieken zalfden met olie en hen gezond maakten. De RKK grondt met name op deze tekst en op Jakobus 5 : 14 één van haar sacramenten, namelijk , , het laatste oliesel" ofwel het sacrament der stervenden. Maar dat is ten onrechte. Het gaat hier over gemeenteleden van wie wordt aangenomen dat ze op het gebed genezing zullen ontvangen. Daarbij heeft de zalving met oUe een symbohsche betekenis. De zalfolie is een heen wij zing naar de Heilige Geest. Wanneer de ouderlingen zalven met olie geven ze daarmee te kennen: , wij kunnen geen genezing brengen. Het ligt in Gods hand. Het is de Heilige Geest Die reinigt, vernieuwt en geneest". De zalfolie is ook een teken van toewijding aan de Heere. De zieke wordt opgedragen in Gods ontferming, zoals de vier vrienden in het evangelie hun zieke vriend neerlegden aan de voeten van de Heere Jezus.

Zo bezien is de zalving met oHe dus net als de handoplegging een zinvol symbool. Het is in de kerken van de Reformatie in onbruik geraakt als reactie op het bijgeloof dat in de Roomse Kerk rond de zalving bestond. Wij behoeven het in onze huidige gemeenten niet per se in te voeren. Maar wanneer erom gevraagd wordt en het is duidelijk dat er geen bijgeloof in het spel is, dan is er geen principiële reden om de toepassing van dit symbool te weigeren. Het is eerder een afweging van beleidsmatige aard of het in een gegeven situatie goed en opbouwend is op zo'n verzoek positief in te gaan. Wat in elk geval duidelijk moet zijn, dat is dat er geen magische kracht zit in zalfolie. De Heere wil op het gebed ook in onze dagen wonderlijke genezing geven. Dat geldt ook in onze dagen. Met wellc recht zouden we genezing op het gebed beperken tot de apostolische tijd? Overigens is het wonder niet minder groot wanneer de Heere tot genezing de medische mogelijkheden inschakelt dan wanneer Hij dat niet doet. In beide gevallen is het de Heere alleen Die geneest.

Gebedsverhoring op verscheiden wijze

Er kan intussen bij ons een heel moeilijke en indringende vraag rijzen naar aanleiding van de woorden in vers 15 : , , En het gebed des geloofs zal de zieke behouden, en de Heere zal hem oprichten..." Wellicht dat dit u en jou persoonlijk raakt. U hebt intens gebeden om genezing voor uzelf of voor een geliefd familielid. U hebt er wellicht de kerkenraad en de gemeente bij betrokken. Er kan gebeden zijn tijdens een gebedskring of bidstond. Maar het heeft niet mogen baten. Hebben we dan niet goed genoeg gebeden? Hebben we niet gelovig genoeg gebeden? Met dat soort uitspraken dienen we heel voorzichtig te zijn. Niet alle zieken in de gemeente ontvangen herstel. Paulus heeft vele zieken mogen genezen in de kracht van Christus, maar in Milete moest hij zijn helper Trofimus ziek achterlaten (2 Tim. 4 : 20). Soms grijpt de kwaal toch verder om zich heen, soms dient de dood zich toch aan, ondanks al onze vurige gebeden. De Heere beschikt het anders dan wij zo vurig hadden gehoopt. Moeten we dan spreken van onverhoorde gebeden? De woorden van de tekst dat de zieke behouden zal worden en dat de Heere hem zal oprichten, kunnen ook in andere, nog diepere zin worden vervuld dan door middel van lichamelijke genezing. Het gaat dan om de overgave in Gods hand en zo de vrede met God en het eeuwig behoud. Ik wil hier wijlen ds. F. Bakker citeren die in zijn boekje Gebedsgestalten schrijft: , Er lag eens iemand ernstig ziek in het ziekenhuis, die nog iets meer, iets hogers had te bidden dan om zijn genezing. Hij had daar maar één bede, en deze was dat de Heere onder zijn kruis verheerlijkt mocht worden. Hij wilde wel graag genezen worden, maar de Heer e Zelf was hem nog meer waard. Zijn gebed werd verhoord. Er gebeurde op dat ziekbed een wonder. Niet aan zijn lichaam, maar aan zijn ziel. Was dat ook niet een krachtig gebed? " (72). Inderdaad, en ook een zekere gebedsverhoring!

Elkaar de misdaden belijden

Ineens gaat het in de tweede helft van vers 15 over zonde: , , en zo hij zonden gedaan zal hebben, het zal hem vergeven worden. Belijdt elkander de misdaden, en bidt voor elkander, opdat gij gezond wordt; een krachtig gebed des rechtvaardigen vermag veel.”

Zegt Jakobus hiermee dat iemand die ernstig ziek is wel een bijzondere zonde op zijn geweten zal hebben? Neen, zeker niet. Met zulke redeneringen zijn al genoeg brokken gemaakt. Dikwijls zijn zieken en lijdenden gekwetst met ondoordachte opmerkingen in de zin van: , , je zult wel wat op je kerfstok hebben, het zal wel een straf van God vanwege je zonden zijn". Heel voorzichtig zegt Jakobus: , , zo, dus indien, in het geval dat, hij specifieke zonden gedaan zal hebben..." Het is mogelijk dat iemand door God gestraft wordt vanwege een bepaald kwaad dat hij nooit heeft willen erkennen en belijden. De weg van genezing is dan de weg van eerlijk worden voor God, verootmoediging, belijdenis van schuld. En wanneer er sprake is van kwaad en onrecht de naaste aangedaan, dan zal dat kwaad tegenover die naaste, die broeder of zuster beleden moeten worden, in alle oprechtheid en eerlijkheid. In zo'n situatie gaat er een genezende werking van uit wanneer we ons geweten ontlasten en wanneer we het wonder van de vrijspraak mogen ervaren. Vraag het maar aan David in Psalm 32. Toen hij zweeg, kwijnde hij weg. Lichamelijk en geestelijk ging hij ten gronde. Maar toen hij belijdenis deed van zonde, werd de weg tot genezing geopend.

Heel mooi geeft Jakobus op deze manier de eenheid van lichaam en ziel aan. Het gaat God om de hele mens in alle verhoudmgen waarin hij staat. Het natuurlijke en het geestelijke kunnen niet van elkaar gescheiden worden. Het Hgt geheel dooreen geweven. Je kunt dus psychisch helemaal in de knoei komen, je kunt depressief worden of nerveus doordat je niet eerlijk bent voor God en voor je naaste. Keer dit nu weer niet om en zegt niet dat alle depressiviteit en nervositeit te wijten is aan onbeleden zonden! Er kunnen immers allerlei andere oorzaken zijn, zoals bijvoorbeeld lichamelijke uitputting, stress, zware verliezen en teleurstellingen. Maar wel staat vast dat openheid voor God en voor de naaste ook psychisch heilzaam werkt.

Een krachtig gebed

Wat geweldig als je in de gemeente zo samen kunt bidden. Je belijdt elkander de misdaden. Je zit bijeen als zondaars die van genade moeten leven. Je behoeft op geen enkele manier voor elkaar je stand op te houden en je vromer voor te doen dan je in werkelijkheid bent. Zo mag je ervan overtuigd zijn dat een krachtig gebed van een rechtvaardige veel vermag. Letterlijk staat er: , , veel kracht heeft het smeekgebed van de rechtvaardige waar energie aan gegeven wordt". Een gebed dat zich gelovig vastklampt aan Gods beloften en dat zo zijn sterkte vindt in God Zelf, heeft enorme spankracht. Door zulke gebeden regeert God de wereld. Gebeden van , , recht vaardigen". Moeten we daarbij denken aan geestelijke krachtpatsers en superhelden? Zo werd in Jakobus' dagen wel over EHa gesproken. Elia, dat was nog eens een mannetjesputter, een geestelijke reus! Neen, zegt Jakobus, hij was een mens net als wij. Haal hem van dat voetstuk maar af. Maar Elia had bidden geleerd en daarin is hij ons ten voorbeeld. Door zijn gebed werd de hemel gesloten en ook weer geopend. Hij bad de grendels van de hemel dicht en hij bad de sluizen van de hemel open.

Rechtvaardigen zijn mensen die oprecht tot God komen, in besef van eigen zwakheid en tekort. Maar ook in gegronde verwachting van wat de Heere zal doen op het gebed. Rechtvaardigen weten dat er uiteindelijk maar één Rechtvaardige is, Jezus Christus, de Voorspraak bij de Vader. Door Hem gaan we tot God met al onze vragen en noden. Niet alleen voor onszelf en voor wie ons lief zijn in de famihekring. Maar ook voor heel de gemeente, voor de naaste in nood, voor het werk van zending, evangehsatie en diaconaat, voor ons volk, de overheid en het vorstenhuis, voor Israël en de volkerenwereld. Gevouwen handen zijn de sterkste handen. Omdat Christus er energie aan verleent vanuit het hemels heiligdom! Bidt en u zal gegeven worden, klopt en u zal worden opengedaan.

„Door al Uw deugden aangespoord. Hebt Gij Uw woord En trouw verheven. Gij hebt mijn ziel, op haar gebed. Verhoord, gered. Haar kracht gegeven. Al 's aardrijks vorsten zullen, HEER, Uw lof en eer Alom doen horen; Wanneer de rede van Uw mond, Op 't wereldrond Hun klinkt in d' oren.”

(Psalm 138 : 2, berijmd)

V.

J.H.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's

Schuldbelijdenis en genezing

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 oktober 1997

Gereformeerd Weekblad | 16 Pagina's