Jezus in het heiligdom

M E D I

, , ...die ook voor ons bidt" (Romeinen 8 : 34b); artikel 26 NGB

Z oals de hogepriester op de Grote Verzoendag met het bloed van het geslachte dier binnenging in het binnenste kamertje van de tempel, zo is Jezus met Zijn eigen bloed, met Zijn volbrachte offer, verschenen voor het aangezicht van Zijn hemelse Vader. Hij is als Hogepriester na Zijn werk op aarde volbracht te hebben niet met emeritaat gegaan. Neen, Hij zet Zijn arbeid voort door Zijn offer de Vader voor ogen te stellen, door voorbede te doen en zo de weg van de verzoening open te houden. Hierop wijst de apostel Paulus als hij in Romeinen 8 schrijft: Christus is het Die gestorven is, ja wat meer is. Die ook opgewekt is. Die ook ter rechterhand Gods is. Die ook voor ons bidt. De voorbede is hier de climax. De voorbede van Jezus is de oogst van Goede Vrijdag en Pasen. Jezus' priesterschap is geen verleden tijd, maar actuele werkelijkheid. Leest u vooral hoe dit wordt uitgewerkt in artikel 26 van de Nederlandse Geloof s Belijdenis, waar we een heel warm en bewogen getuigenis aangaande Christus als Voorbidder aantreffen.

Wij geloven dat wij geen toegang hebben tot God dan alleen door de enige Middelaar en Voorspraak, Jezus Christus, de Rechtvaardige. Waar bij ons geen toegangsweg te vinden is, waar alle wegen naar God doodlopende wegen blijken te zijn, daar blijkt de HEERE Zelf gezorgd te hebben voor goddelijk eenrichtingverkeer. Eenrichtingverkeer vanuit de hoge hemel tot in de diepste kuilen en ravijnen van ellende. De exclusieve, de enige toegang, die gebaand is in Jezus Christus! Alleen door Hem is er toegang tot de troon van de genade. Daartoe is Hij mens geworden. Hij heeft als Gods Zoon onze menselijke natuur aangenomen, opdat Hij Immanuël zou zijn, God-metons. God en mens zijn in Hem verenigd. De enorme kloof, de ontzettende scheiding is in Hem opgeheven. Hij is gekomen in de kribbe en Hij heeft als de Rechtvaardige gehangen aan het kruis, opdat er voor ons mensen een toegang zou zijn tot de Goddelijke majesteit. Zonder Jezus was die toegang er niet en buiten Jezus is die toegang er niet en zal die er ook in der eeuwigheid niet zijn! Dat is het evangelie van de toegangsweg die in Christus is ontsloten, de brug die door Hem is geslagen. Er is niet alleen een smal bloedspoor, maar er is een ruime toegangsweg tot de troon van Gods genade. Wie over deze bloedweg tot God gaat, die vindt toegang tot de HEERE God, die vindt een open oor en ontsloten hart. Al wat u de Vader bidden zult in Zijn Naam, dat zal Hij u geven. Hier is de hoofdregel voor alle gebedsverkeer. In Christus wijkt het bord , , verboden toegaan'' en komt daarvoor in de plaats , , voorrangsweg". Laat ons dan met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid mogen verkrijgen, en genade vinden om geholpen te worden ter bekwamer tijd (Hebreen 4 : 16).

Maar nu komt er een tegenwerping. Is Jezus niet veel te hoog en te groot, te streng en te verheven om zomaar aan zijn hand tot de hemelse Vader te gaan? In de middeleeuwse kunst werd Christus vaak afgebeeld als een strenge en verheven Vorst met een gouden nimbus, een stralenkrans om het hoogd. Hij is toch de Verheerlijkte aan de rechterhand Gods en Johannes op Patmos viel toch als dood aan Zijn voeten toen hij Hem zag in Zijn majesteit? Tegen de achtergrond van deze gedachten werd in de kerk der middeleeuwen de rol van Maria en van de heihgen steeds meer beklemtoond. Zij moesten voor ons een goed woordje doen bij Christus en Hem gunstig stemmen. Op die manier werd Christus weggedrongen uit het centrum van de aandacht. Hij werd niet langer gezien als de exclusieve, de enige toegangsweg tot God. Dat was een fatale afbuiging van het bijbelse getuigenis. Hiermee is niet gezegd dat we geen voorbede voor elkaar mogen doen en ook geen voorbede aan elkaar zouden mogen vragen. Jacobus schrijft in zijn brief dat een krachtig gebed van een rechtvaardige veel vermag en ook op andere plaatsen in het Nieuwe Testament worden we opgewekt voor elkander te bidden. Maar deze voorbede voor elkaar mag nooit ook maar in het minste afbreuk doen aan de exclusieve plaats en betekenis van de voorbede van Christus. Wil ons gebed vruchtbaar zijn en verhoring vinden, dan moeten we uitsluitend en alleen gebruik maken van de toegangsweg Christus. Hij is immers door de Vader Zelf gegeven tot een Middelaar tussen Hem en ons. Wie dan van Hem gebruik maakt in het gaan tot God, die handelt volgens Gods wil, die is gehoorzaam in het geloof. En daar kan alleen maar zegen op rusten.

Wat de tekst uit Romeinen 8 en artikel 26 van de NGB zeggen over de voorbede van Christus is bedoeld als bemoediging voor vreesachtige en kleingelovige mensen. Het is Christus, Die vrijwillig voor ons de dood inging, Die nu voor ons bidt. Zulke liefde is nooit eerder vertoond en zal nooit weer vertoond worden. Deze grenzeloze liefde is tot het uiterste gegaan. Liefde waardoor Christus Zich geheel weggecijferd en helemaal gegeven heeft. Alle goddelijke luister heeft Hij afgelegd en alle ellende heeft Hij vrijwillig op Zich genomen. Waarom heeft Hij dat gedaan? Niet om er Zelf beter van te worden, want Hij is de eeuwig rijke God. Niet omdat wij ervoor in aanmerking kwamen, want wij waren vijanden. Alleen maar uit liefde. Die behoeft Jezus dus niet meer aan ons te bewijzen. Dat bewijs is op onvergetelijke en onnavolgbare wijze geleverd. Zoekt u een Helper, een Vriend, een Steun en Toeverlaat, op wie u altijd en onder alle omstandigheden aan kunt? Dan kunt u toch nooit een betere vinden dan Hij? Wees dan niet zo dwaas aan Hem voorbij te gaan!

Maar het is ook de Opgestane Die voor ons bidt. De sterke Held en Overwinnaar. , , Wat Zijn liefde wil bewerken, ontzegt Hem Zijn vermogen niet". Zoekt u een vriend Die invloed heeft? Die werkelijk wat voor u doen kan, omdat Hij Zich kan laten gelden? Wel, dan moet u bij Christus zijn. Hij is de beste Zaakwaarnemer, de invloedrijkste Ambassadeur. Hij heeft rechtstreeks toegang tot het hemelhof, want Hij is bij God Kind aan huis.

Als de Heere Jezus voor ons bidt, behoeven we op geen enkele manier meer een grond voor gebedsverhoring in onszelf te zoeken. De HEERE wordt er door geëerd wanneer we in het besef van onze onwaardigheid en schuld toch moedig en vrijmoedig, toevluchtnemend en vertrouwend door Christus tot de Vader gaan. Hij is de beste Advocaat in het gans heelal. We zeggen het artikel 26 maar na: waartoe zouden wij een andere Voorspreker zoeken, aangezien het God beheft heeft om Zijn Zoon tot een Voorspreker te geven? Laat ons Hem niet verlaten, om een andere te nemen; of veeleer: een andere te zoeken zonder die ooit te kunnen vinden. Toen God Hem ons gegeven heeft, wist Hij wel dat wij zondaars waren. Ds. W.L. Tukker tekende hierbij aan in zijn boek over de NGB: , , Er zijn advocaten, die een slechte naam hebben, omdat zij nog weleens kwade zaken behartigen. Deze Advocaat behandelt altijd goede zaken als men let op de Eiser, dat is God. Hij behandelt altijd kwade zaken als men let op de beklaagde, dat is de zondaar. Hij praat die kwade zaken niet goed, maar Hij maakt die kwade zaken goed, namelijk met Zijn eigen bloed. En dan pleit Hij voor een rechtvaardige zaak."

Daarom roepen wij als gelovigen, volgens het bevel van Christus, de hemelse Vader aan door Christus, onze enige Middelaar, zoals wij dat in het gebed des Heeren geleerd hebben en zijn ervan verzekerd dat ons alles wat wij de Vader bidden zullen in Zijn Naam gegeven zal worden. Kent u dit aanroepen? Hoor in deze tijd het kostbaar kruisevangehe, geloof dat heil- en troostrijk Woord en leer, in afhankelijkheid van de Heilige Geest, door Jezus tot God gaan.

V. J.H.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen